From Wikipedia, the free encyclopedia
Yo-Yo Ma (en chinu tradicional: 馬友友; en chinu simplificáu: 马友友; en pinyin: Mǎ Yǒuyǒo) (París, 7 d'ochobre de 1955) ye un violonchelista franco-americanu.
Yo-Yo Ma | |
|---|---|
.jpg) | |
| Vida | |
| Nacimientu | París[1], 7 d'ochobre de 1955[2] (69 años) |
| Nacionalidá |
 Francia  Estaos Xuníos  República de China |
| Familia | |
| Fíos/es |
|
| Hermanos/es |
|
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá de Harvard CRD Claude-Debussy de Saint-Germain-en-Laye (en)  Harvard College (es) Universidá de Columbia Juilliard School Trinity School (en) |
| Llingües falaes | inglés |
| Oficiu | violonchelista, compositor, profesor de música |
| Premios |
ver
|
| Miembru de |
Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos Committee of 100 (es) |
| Xéneru artísticu | música clásica |
| Instrumentu musical |
violonchelu violín pianu viola |
| Discográfica |
Sony Classical Columbia Records RCA Records |
| IMDb | nm0530901 |
 | |
De padres d'orixe chinu, a los cuatro años d'edá estudió violín y viola antes d'aprender violonchelu. Empezó a sobresalir nel mundu de la música dende una edá bien temprana. Ganó numberosos premios y distinciones (ente ellos dellos Grammy), grabó numberosos discos y actuó nos teatros y óperes más grandes del planeta. Ye consideráu unu de los meyores violonchelistes del mundu.
Nació en París en 1955 y empezó a tocar en públicu con solamente cinco años. En 1962 la so familia treslladar a Nueva York, onde vivió la mayor parte de los sos años de formación.[9] A los ocho años apaez na televisión d'Estaos Xuníos nun conciertu empobináu por Leonard Bernstein. A los quince años graduar de la escuela secundaria y yá actuó como solista cola Orquesta Radcliffe de Harvard.
Yo-Yo Ma estudió na Juilliard School of Music con Leonard Rose, antes d'entrar a la universidá Harvard.[10]
Llogró una gran reconocencia y popularidá y tuvo de xira con munches de les principales orquestes del mundu. Les sos grabaciones de les Suites pa violonchelu solu de Johann Sebastian Bach fueron especialmente aclamaes. Tamién tocó música de cámara en numberoses ocasiones, acompañáu pol pianista Emanuel Ax, con quien caltién una bona amistá desque se conocieron en Juilliard.
Llicencióse en Harvard en 1976, universidá que-y fixo merecedor d'un doctoráu honoríficu en 1991.
El 7 de xunetu de 1994, estrenó'l Conciertu pa violonchelu y orquesta de John Williams, so la so direición y acompañáu de la Orquesta Sinfónica de Boston. El conciertu foi escritu especialmente pa él, como suxirió Seiji Ozawa.
En 1997 Yo-Yo Ma tocó'l conciertu pa cello d'Edward Elgar cola Orquesta Sinfónica de Chicago so la direición de Daniel Barenboim.
Yo-Yo Ma trabaya anguaño nel Proyeutu Ruta de la Seda, una iniciativa del propiu Ma qu'empezó en 1998 y que'l so principal oxetivu ye venceyar les artes d'Occidente y Oriente axuntando artistes y públicu de tol mundu, y col que brindó la posibilidá de desenvolvimientu y estudiu a toles clases sociales nel marcu de les idees y tradiciones de les distintes cultures que tomaba la Ruta de la Seda.[11]
Ganó numberosos premios y gallardones[12] (ente ellos numberosos Grammy) y grabó más de 50 discos, anguaño actúa nos teatros y óperes más importantes del mundu. El 20 de xineru de 2009 participó na inauguración presidencial de Barack Obama, interpretando xunto a los músicos Itzhak Perlman, Gabriela Montero y Anthony McGill la obra Air and Simple Gifts, una composición del músicu John Williams.
Yo-Yo Ma tien un repertoriu más eclécticu que'l típicu de los intérpretes de música clásica. Amás de les numberoses grabaciones de la norma del repertoriu clásicu, tamién rexistró pieces barroques; bluegrass d'Estaos Xuníos; melodíes tradicionales chines; obres d'Astor Piazzolla y Osvaldo Golijov (compositores contemporáneos arxentinos), según obres de Philip Glass (minimalismu modernu). Tamién trabayó en delles bandes sonores de películes, como Tigre y Dragón (Wo hu cang long) o Memoirs of a Geisha.
El so primer preséu foi'l fabricáu por Domenico Montagnana (manufacturado en Venecia en 1733). Yo-Yo Ma perdió esti chelo de más de doscientos setenta años (qu'él moteyaba Petunia) escaecíu nun taxi, una nueche en Nueva York, anque más tarde recuperar, intactu.[13]
Otru de los chelos qu'utiliza Yo-Yo Ma ye un Stradivarius 1712, que pertenecía a Karl Davydov y depués a Jacqueline du Pré.[14]
Tamién tien un violonchelu fechu de fibra de carbonu, de la compañía de Luis y Clark (Boston).[15]
Grammy Award for Best Chamber Music Performance:
Grammy Award for Best Instrumental Soloist Performance:
Grammy Award for Best Instrumental Soloist Performance:
Grammy Award for Best Classical Contemporary Composition:
Grammy Award for Best Classical Album:
Grammy Award for Best Classical Crossover Album:
Grammy Award for Best Folk Album:
Grammy Award for Best World Music Album:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.svg){kind=small}
