Remove ads
From Wikipedia, the free encyclopedia
Vicente de la Fuente y Condón (29 de xineru de 1817, Calatayud – 25 d'avientu de 1889, Madrid) foi un canonista, xurisconsultu ya historiador español.
Vicente de la Fuente | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Vida | |||||
Nacimientu | Calatayud[1], 29 de xineru de 1817[2] | ||||
Nacionalidá | España | ||||
Muerte | Madrid[1], 25 d'avientu de 1889[2] (72 años) | ||||
Familia | |||||
Hermanos/es | |||||
Estudios | |||||
Estudios |
Universidá d'Alcalá Escuelas Pías de Zaragoza (es) Colegio de los Escolapios de Daroca (es) | ||||
Llingües falaes |
castellanu[2] llatín | ||||
Oficiu | xurista, historiador, canonista (es) | ||||
Emplegadores |
Universidá Central Universidá de Salamanca | ||||
Miembru de |
Real Academia de la Historia Real Academia de Ciencies Morales y Polítiques | ||||
Creencies | |||||
Relixón | Ilesia Católica | ||||
Nació en Calatayud el 29 de xineru de 1817 nel senu d'una familia de clase media dedicada al comerciu. Realizó los sos primeros estudios nel colexu d'escolapios de Daroca y, mientres ocho meses de 1827, nel de Zaragoza. Darréu (de 1828 a 1831) estudió Filosofía nel Seminariu Conciliar de Tudela. El 12 de xunu de 1829 recibió la primera tonsura y algamó el grau de Bachiller en Filosofía en Zaragoza (7 de setiembre de 1831); estudió otros trés de Teoloxía na Universidá d'Alcalá de Henares, onde llogró'l títulu de bachiller en Teoloxía'l 26 de xunu de 1834. Entós pasó a estudiar dambos derechos en Madrid y doctoróse amás en Teoloxía. Foi rector del colexu complutense de Málaga ente 1838 y 1842, correspondiéndo-y la penosa responsabilidá de cerrar la centenaria fundación del obispu Moscoso.
Ingresó nel Colexu d'Abogaos de Madrid en 1844, y esi mesmu añu tamién foi nomáu profesor de ciencies eclesiástiques en San Isidro. Estudió amás llingües orientales: hebréu y árabe. Foi caderalgu en Salamanca y Madrid, y rector de la universidá d'esta última ciudá. Perteneció a les Academies de la Historia y de Ciencies Morales y Polítiques; esta postrera nomó-y bibliotecariu en 1844. El 18 de febreru de 1845 foi nomáu bibliotecariu mayor interín de la Universidá de Madrid, cargu que desempeñó gratuitamente. El 2 d'ochobre de 1848 foi comisionado pa treslladar la biblioteca de la finada Universidá Complutense a la Central de Madrid: nesti llabor distribuyó, clasificó y asitió nel espaciu de tres meses los 20.000 volúmenes que lo formaben nel establecimientu que s'abrir na cai de San Bernardo el 10 de xineru de 1849.
En mayu de 1852 foi nomáu catedráticu de derechu canónicu na Universidá de Salamanca, yá que ocupó hasta principios de 1858, en que se-y treslladó a la de Madrid como profesor d'Historia eclesiástica. L'Academia de la Historia, de la que yera miembru numerario dende 1861, designó-y en 1867 pa representala nel Congresu Arqueolóxicu d'Amberes. Cola Restauración d'Alfonsu XII foi nomáu rector de la Universidá Central dende 7 d'abril de 1875, añu en que foi recibíu na Academia de Ciencies Morales y Polítiques, hasta la segunda quincena de xunu de 1877.
Escribió unos ochenta llibros, ente ellos una Historia de la siempres augusta y fidelísima ciudá de Calatayud (1880-1881); los tomos 49 y 50 de la inconclusa España sagrada d'Enrique Flórez; una famosa y documentada Historia de les Sociedaes Secretes n'España (1870-1871); una Historia eclesiástica d'España -concebida como continuación de la España Sagrada del padre Flórez- (1855-1859), primeramente en cuatro volúmenes y correxida y aumentada a seis (1873-1875); Les Comunidaes de Castiella y Aragón sol puntu de vista xeográficu; Espulsión de los xesuites d'España y Historia de les Universidaes, seminarios, colexos y demás establecimientos docentes d'España, cuatro vols. publicaos ente 1884 y 1889, ente otres obres de non menor importancia; editó y anotó amás la Vida y el Llibru de les fundaciones de Santa Teresa de Jesús cola fotocincografía del testu orixinal; La Virxe María y el so cultu n'España en dos tomos y Les Quincuagenas de la Nobleza d'España del capitán Gonzalo Fernández de Oviedo, con notes.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.