Tancredo Nieves

Tancredo de Almeida Nieves (4 de marzu de 1910, São João del Rei – 21 d'abril de 1985, São Paulo) foi un políticu brasilanu. Foi escoyíu presidente del país per vía indireuta en 1985, pero finó antes d'asumir el cargu.

Tancredo Nieves
President-elect of Brazil (en) 15 xineru 1985 - 21 abril 1985 Minas Gerais senator (en) 1r febreru 1979 - 14 marzu 1983 ← José de Magalhães Pinto ministru de Facienda de Brasil 23 marzu 1962 - 9 mayu 1962 ← Walter Moreira Sales - Walter Moreira Sales → Presidente del Consejo de Ministros de Brasil (es) 8 setiembre 1961 - 21 xunetu 1962 ← Vizconde de Ouro Preto (es) - Francisco de Paula Brochado da Rocha → Diputados federales de Minas Gerais (es)
Vida
Nacimientu	São João del Rei, 4 de marzu de 1910[1]
Nacionalidá	Brasil
Llingua materna	portugués
Muerte	São Paulo, 21 d'abril de 1985[1] (75 años)
Sepultura	São João del Rei[2]
Causa de la muerte	enfermedá infecciosa
Familia
Casáu con	Risoleta Neves
Fíos/es	Inês Maria de Faria (en)
Estudios
Estudios	Universidade Federal de Minas Gerais
Llingües falaes	portugués[1]
Oficiu
Oficiu	políticu, abogáu, entamador
Llugares de trabayu	Brasilia
Premios	ver Gran Cruz de la Orde de la Torre y la Espada [3] doctor honoris causa pola Universidá de Coímbra
Creencies
Relixón	Ilesia Católica
Partíu políticu	Movimientu Democráticu Brasilanu

Biografía

Casáu con Risoleta Guimarães Toletino, tuvo trés fíos. El so nietu Aécio Nieves foi gobernador de Minas Gerais. El so sobrín, Francisco Nieves Dornelles, foi ministru de Facienda al entamu del gobiernu de Sarney.

Política

Nieves empecipió la so carrera política nel conceyu de la so ciudá natal en 1934, d'onde llogró ser escoyíu a la llexislatura del Estáu de Minas Gerais en 1947. Tres años dempués d'ello, en 1950, foi escoyíu diputáu nel Congresu Nacional del Brasil y en 1953 desempeñó'l cargu de Ministru de Xusticia del presidente Getúlio Vargas nel so segundu mandatu.

Primer ministru

En setiembre del añu 1961 Nieves foi designáu primer ministru del presidente João Goulart, yá que desempeñó hasta xunetu de 1962.

En trunfando'l golpe d'estáu de 1964, Nieves xunir a la oposición del Movimientu Democráticu Brasilanu y participando en tal militancia foi escoyíu senador en 1978 y depués gobernador del Estáu de Minas Gerais en 1982. Fundó en 1979 el Partíu Popular, incorporándose en 1982 al Partíu del Movimientu Democráticu Brasilanu.

Mientres el so desempeñu como gobernador de Minas Gerais, Nieves xunir en 1984 al movimientu "¡Direutes Yá!" (Diretas Já! en portugués) abogando por eleiciones presidenciales direutes pa la Presidencia de Brasil, esaniciando con esto tutelar exercida dende'l golpe de 1964 poles Fuercies Armaes sobre'l Congresu de Brasil pa efeutos de realizar dicha eleición.

Eleiciones presidenciales de 1985

A finales de 1984 foi convocada la primer eleición indireuta onde solamente teníen candidatos civiles pa presidente de Brasil dende'l golpe militar de 1964. En tal cirtcunstancia, Tancredo Nieves foi propuestu por una alianza ente dellos partíos opositores al réxime, col sofitu d'Ulysses Guimarães (la figura más importante nel periodu de democratización del país).

Teniendo como candidatu a la vicepresidencia a José Sarney, la coalición opositora empobinada por Nieves terminó venciendo nes eleiciones llexislatives del 15 de xineru de 1985, por 480 votos contra 180 del candidarto oficialista Paulo Maluf.

Muerte

En sometiéndose a siete intervenciones quirúrxiques nel espaciu de 40 díes, finó'l 21 d'abril de 1985 ensin poder asumir la presidencia.

Sicasí, el 21 d'abril de 1986, el Congresu brasilanu sancionó la llei Nᵘ7.465 que determinó que Nieves fora consideráu oficialmente Presidente de Brasil y figurara na galería de quien fueren unxíos pola nación brasilana pa la Suprema Maxistratura, pa tolos efeutos llegales.

El so nietu Aécio Nieves foi dos veces gobernador del Estáu de Minas Gerais (2003-2010) y senador de la república.

Amás llogró la candidatura a presidente pol PSDB, nel 2014, llogrando'l segundu llugar na primer vuelta eleutoral col 33,55 % de los votos, detrás de Dilma Rousseff, que llogró 41,59 % de los sufraxos.

Na segunda vuelta enfrentó a Rousseff y foi ganáu col 48,36 %, ante'l 51,64 % que collechó'l so rival.

Ver tamién

• Getúlio