Los llamaos Papiros d'Oxirrincu (Oxyrhynchus papyri) son un grupu numberosu de manuscritos descubiertos dende 1897 polos arqueólogos Bernard Pyne Grenfell y Arthur Surridge Hunt nun antiguu vertideru de basures cerca d'Oxirrincu n'Exiptu. Primeramente, yá en 1882, arqueólogos británicos empezaron les escavaciones arqueolóxiques na zona d'Oxirrincu y afayaron esi gran vertideru.
 | |
| Tipu | coleición de manuscritos |
|---|---|
| Llingua orixinal | griegu antiguu, exipcianu, árabe y llatín |
| Epónimu |
Oxirrinco (es)  |
| Material | papiru, Pergamín y papel |
| Códigu de muséu | MS. Gr. bib. d. 5 (P) |
| Llugar de descubrimientu |
Oxirrinco (es) y Menia (es) |
 | |
Los testos manuscritos
Los papiros, que daten de los sieglos I al VI, inclúin miles de documentos manuscritos en griegu y llatín, cartes y trabayos lliterarios. Tamién se caltuvieron unos pocos pergamíns de vitela y más recién manuscritos en idioma árabe en papel (por casu, el medieval P. Oxy. VI 1006).
Tán siendo arrexuntaos dende 1898 en The Oxyrhynchus Papyri y l'últimu volume apaecíu, el LXXII, data de 2008. Los Papiros d'Oxirrincu atópense anguaño en distintes instituciones pero'l gruesu d'ellos atópense nel Muséu Ashmolean de la Universidá d'Oxford.
Anque la esperanza inicial de topar munches de les obres lliteraries perdíes de l'antigüedá nun se fixo realidá en grau sumu, atopáronse importantes testos griegos tales como poemes de Píndaro o fragmentos de Safu y Alceo de Mitilene, la Constitución de los atenienses d'Aristóteles, mimiambos de Herodas o les Odes de Baquílides, según grandes fragmentos d'Alcmán, Íbico y Corina.
Tamién s'atoparon amplios restos de la Hipsípila d'Eurípides, fragmentos de les comedies de Menandro y una gran parte de la Ichneutae de Sófocles. Otros afayos importantes fueron los diagrames más antiguos y completos de los Elementos d'Euclides y la obra histórica conocida como la Hellenica Oxyrhynchia, d'autor desconocíu, pero que podría ser Éforo o como otros munchos piensen, Cratipo d'Atenes. Tamién foi afayada una vida d'Eurípides por Sátiru'l Peripatéticu, según un epítome de siete de los 107 llibros perdíos de Livio, ésti'l más importante afayu lliterariu en llatín.
El dramaturgu ateniense Menandro (342 e. C.-291 e. C.), que les sos comedies fueron bien populares na dómina helenística foi l'autor clásicu más beneficiáu polos descubrimientos d'Oxirrincu pos les sos obres atopar con frecuencia nos fragmentos de papiru. Ente les obres sos atopaes inclúyense Misoumenos, Dis Exapaton, Epitrepontes, Karchedonios, Dyskolos y Kolax. Por estes obres atopaes en Oxirrincu alzóse considerablemente'l estatus de Menandro ente los clasicistes y estudiosos del teatru griegu.
Pieza musical
Ente los descubrimientos realizaos en Oxirrincu, en 1918 atopóse una pieza musical de finales del sieglu III, un himnu en notación alfabética griega. Ye de gran importancia pola so antigüedá y porque dempués d'ella y d'otra, tamién del mesmu sieglu, el Papiru de Berlín 6870, nun se volvieron atopar otres obres musicales con una notación primitiva hasta'l sieglu IX.[1]
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
