From Wikipedia, the free encyclopedia
L'odiu ye un sentimientu de fonda antipatía, disgustu, iñerizu, enemistá o repulsión escontra una persona, cosa, o fenómenu, según el deséu d'evitar, llindar o destruyir al so oxetivu.
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
 | Importante: Esta páxina ye sospechosa de nun respetar la neutralidá nel puntu de vista. Esti avisu nun ha quitase hasta que s'esclarie na páxina d'alderique la supuesta falta de neutralidá. |
| Odiu | |
|---|---|
emoción negativa (es)  | |
|
aversión (es) | |
 | |
 |
L'odiu puede basase nel mieu al so oxetivu, yá sía xustificáu o non, o más allá de les consecuencies negatives de rellacionase con él. L'odiu describir con frecuencia como lo contrario del amor o l'amistá. L'odiu puede xenerar iñerizu, sentimientos de destrucción, destrucción del equilibriu harmónicu y dacuando autodestrucción, anque la mayoría de les persones puede odiar eventualmente a daqué o daquién y non necesariamente esperimentar estos efeutos.
L'odiu nun ye xustificable dende'l puntu de vista racional porque atenta contra la posibilidá de diálogu y construcción común. Ye posible que les persones sientan ciertu iñerizu sobre persones o organizaciones, inclusive ciertos enclinos ideolóxicos.
L'odiu ye una intensa sensación d'ofiendo. Puede presentase nuna amplia variedá de contestos, dende l'odiu de los oxetos inanimaos o animales, al odiu d'unu mesmu o otres persones, grupos enteros de persones, la xente polo xeneral, la esistencia, la sociedá, o tou. Anque non siempres, l'odiu de cutiu acomúñase con sentimientos d'enoxu.
Dalgunos filósofos ufiertaron munches definiciones influyentes del odiu. René Descartes vio l'odiu como la conciencia de que daqué ta mal, combinada con un deséu de retirase d'él. Baruch Spinoza, definió l'odiu como un tipu de dolor que se debe a una causa esterna. Aristóteles ve l'odiu como un deséu de l'aniquilación d'un oxetu que ye incurable pol tiempu. A lo último, David Hume cree que l'odiu ye un sentimientu irreductible que nun ye definible n'absolutu.[1] Consideren al odiu como lo opuesto al amor.
Nel psicoanálisis, Sigmund Freud define l'odiu como un estáu del yo que desea destruyir la fonte de la so tristura.[2] La psicoloxía define l'odiu como un sentimientu "fondu y duraderu, intensa espresión de animosidad, roxura y hostilidá escontra una persona, grupu o oxetu".[3] Por cuenta de que l'odiu créese que ye de llarga duración, munchos psicólogos consideren que ye más una actitú o disposición qu'un estáu emocional temporal.
Los axugos neuronales d'odiu fueron investigaos con un Procedimientu fMRI. Nesti esperimentu, la xente tenía los sos celebros escaniaos mientres ve semeyes de persones qu'odiaben. Les resultancies amosaron una mayor actividá nel medial circunvolución frontera, derechu, de forma billateral na corteza premotora, nel polu fronteru, y de forma billateral na ínsula media del celebru humanu. Los investigadores concluyeron qu'esiste un patrón claru d'actividá cerebral qu'asocede cuando les persones tán esperimentando l'odiu.[4]
Un crime d'odiu (tamién conocíu como un "crime motiváu por prexuicios") xeneralmente refierse a acto criminales, que se considera que fueron motivaos pol odiu d'unu o más de les condiciones mentaes. Los incidentes pueden incluyir ataques físicos la destrucción de la propiedá, intimidación, acoso, abusu verbal o insultos.[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
