From Wikipedia, the free encyclopedia
Neo-Geo ye'l nome d'un sistema de 16 bits basáu en cartuchos para arcades según videoconsoles pal llar llanzáu en 1990 pola compañía de videoxuegos xaponesa SNK (renombráu temporalmente a SNK Playmore). La teunoloxía del sistema ufiertaba unos gráficos 2D, y una calidá de soníu bien cimeros a la qu'ufiertaben otros sistemes caseros de la so dómina. Nun principiu el sistema Neo-Geo creóse como plataforma pa máquines recreatives, más tarde tamién taba disponible como videoconsola doméstica a un preciu demasiáu eleváu pa munchos, 700 dólares, dando llugar asina a dos versiones del sistema: el sistema arcade, MVS, sigles de Multi Video System (Sistema Multi Video), y el sistema domésticu, AES, sigles de Advanced Entertainment System (Sistema Avanzáu d'Entretenimientu).[1][2]
 | |
 | |
| Desendolcador(es) |
Playmore (es)  |
|---|---|
| Tipu | modelu de dispositivu electrónicu |
| Parte de | videoconsoles de cuarta xeneración |
| Más información | |
| Sitiu web | Web oficial |
 | |
Xuegos populares como Fatal Fury, Samurai Shodown y principalmente Metal Slug y KOF publicáronse y formaron parte d'esti sistema.
Ye considerada como unos de los sistemes de videoxuegos con mayor vida útil nel mercáu, 7 años de producción de hardware y 14 años de ventes de software.[3] Dellos títulos que fueron parte del sistema caltuvieron entá presencia comercial, gracies a la portabilidad, conversión y publicación de los sos videoxuegos en consoles de xeneración más actuales y en dispositivos móviles.[1] Foi asitiáu nel llugar 19 de los 25 meyores consoles de videoxuegos de tolos tiempos pol sitiu web IGN en 2009.[4]
Nos años 80, el negociu de los videoxuegos yá taba nun gran apoxéu, sobremanera nel mercáu de les máquines d'arcade. Col tiempu innumberables compañíes sacaben una infinidá de títulos, lo que traigo a xenerar dellos problemes, les máquines de arcade ocupaben un ciertu espaciu nos salones recreativos y col tiempu, pa remanar la rentabilidá d'esos llugares, teníense que camudar el xuegu por unu más modernu, en consecuencia llevar esos tipos de cambéu yera un procesu caro y difícil, yá que se tenía que camudar tol mueble completu o n'ocasiones solo la placa onde se contenía dichu xuegu.
A finales d'esa década la compañía SNK, yá asitiada per años na industria de los videoxuegos, taba implementando n'anovar un nuevu sistema que fuera capaz de sacar de provechu a esi problema, pa eso per primer vegada na so hestoria acomuñóse con una compañía llamáu Alpha Denshi (ADK nos sos últimos años d'esistencia), destacáu per años nel mercáu d'arcade d'aquellos años, que creara yá una placa base recreativa d'enforma ésitu, l'Alpha68k, lo que se-y puede considerar la precursora de lo que sería esi nuevu sistema, la Neo-Geo.[2]
Dempués d'un tiempu de desenvolvimientu, empezar a da-y forma a lo que sería'l productu final: el sistema tenía de consistir nuna placa base na que pudieren conectase un númberu determináu de cartuchos, p'asina aforrar espaciu nos salones recreativos y que'l veceru pudiera pidir más xuegos a la compañía teniendo los mesmos metros cuadraos de salón, per otra parte, el hardware tenía de ser más potente que la competencia porque esta carauterística d'intercambiar llevaría apareyáu que la placa tendría de quedase dientro del mueble un llargu periodu de tiempu, y, non como diba siendo habitual (ya inevitable), xunto con cada nuevu xuegu.
El sistema Neo-Geo ye llanzáu en Xapón el 31 de xineru de 1990.[5] Usaba dos CPUs: un Motorola 68000 de 16-bit como procesador principal a 12 MHz y otru de 8 bits ZiLOGZ-80A que funcionaba a 4 MHz.[6] La CPU principal del sistema yera un 50% más rápida que'l procesador 68000 atopáu na consola Mega Drive/Xénesis de Sega.[1][2] La Neo-Geo AES tamién tenía'l beneficiu de tener un circuitu integráu auxiliar d'audiu y videu. El circuitu integráu auxiliar dexaba al sistema amosar 4.096 colores y 380 sprites individuales en pantalla simultáneamente (comparada colos 64 colores simultáneos y 80 sprites individuales de la MegaDrive), ente que'l chip de soníu 2610 de Yamaha dio-y al sistema 15 canales de soníu con calidá de CD con siete canales pa efeutos de soníu dixitales.[7][6][1][2]
Pal so llanzamientu, entamóse poner la consola a $599 USD, 48.880 yenes en Xapón y 600 euros n'Europa, incluyendo dos joysticks y un xuegu (Baseball Stars o NAM-1975). Sicasí, esti plan foi rápido refugáu, yá qu'en llanzamientu americanu oficial tuvo'l preciu de $649,99 USD con dos joysticks, una tarxeta de memoria y el xuegu Magician Lord (les primeres caxes de les Neo-Geo teníen una etiqueta adesiva dorada anunciando la inclusión del Magician Lord, sobre'l plan inicial que yera escoyer ente dos xuegos). Esti paquete foi conocíu como'l "Sistema Doráu" (Golden System). El sistema tamién foi llanzáu nun pack "Sistema plateado" (SilverSystem), qu'incluyía un joystick anque nun añader xuegos o una tarxeta de memoria. Los xuegos costaben $200 o más cada unu, nel arcade completu costaría alredor de más del doble de la consola. Con estos precios "premium", la compañía pensaba que la mayoría de los aficionaos a los xuegos nun podíen pagar el sistema y por consecuencia, plantegóse que fuera accesible solamente a un pequeñu mercáu rentable d'arriendu, por esa razón nel catálogu inicial de los sos xuegos veníen col mensaxe: “This product can only be use on the NEO GEO Rental System”. Entá ensin importar eso, había numberosos veceros que pagaría por tener la consola, inclusive por 650 dólares o más, ye entós cuando SNK replantego los sos planes de venta y decidió ponelo a la venta a tol públicu un añu dempués del so llanzamientu.[2]
Tocantes a la gráfica y la capacidá de memoria de los xuegos, estes amontaben col pasu del tiempu, los primeros xuegos quedaben daqué “fluexos” en comparanza a los nuevos xuegos que salíen a la venta. En 1992 el sistema, tanto'l arcade como la consola, cuntaba con más 30 xuegos disponibles (vease na llista de xuegos) de distintos xéneros, principalmente de llucha. Xuegos como Fatal Fury, Art of Fighting, 2020 Super Baseball, Baseball Stars 2, Football Frenzy, King of the Monsters 2: The Next Thing, Samurai Shodown demostraben eses meyores tocantes a xugabilidá y gráfica.
Pa 1993 el panorama de los videoxuegos camudo considerablemente y empezaba adulces a apoderar la revolución poligonal”, trayida de compañíes como Sega y Namco. Mientres esi añu yá había delles compañíes ufiertando nuevos sistemes basaos en gráficos poligonales renderizados en 3D, esti cambéu enforma na perceición de los xugadores de sistemes recreatives y de consoles de videoxuegos. Per otru llau delles compañíes optaben por camudar el formatu de xuegos en cartuchos por una más nueva y económica: el discu compactu CD. Sicasí, SNK siguía ufiertando inda con ésitu'l so sistema Neo Geo y sacó al mercáu una reedición de la consola en formatu CD, la Neo Geo CD en 1994,[8] que dexaba al xugador poder esfrutar de los mesmos xuegos que los de la AES, pero ensin tener que pagar l'altu preciu de los sos cartuchos, una y bones el CD yera muncho más baratu de producir. Sicasí'l nuevu sistema nun destacar por cuenta de la salida de sistemes más potentes de 32 bits con gráficos en 3D como la Saturn de Sega y el PlayStation de Sony, y otres razones yeren porque siguía siendo caru y dedicáu a ser namái a gráficos en 2D.[1][8]
En 1996 empezar a llanzar xuegos o conversiones del sistema de Neo Geo pa les consoles Saturn y PlayStation, estes conversiones nun yeren perfectes y presentaben dellos detalles en dellos títulos publicaos. Nesi añu llanzar al mercáu'l xuegu Metal Slug parte de lo que sería una serie de xuegos qu'acompañaría de manera importante al sistema hasta los últimos años d'esistencia, acompañáu tamién de la saga de xuegu d'engarradiella KOF.[1]
Cola oportunidá d'entrar al mercáu de videoxuegos en 3D, en 1997 llanza al mercáu de lo que sería'l socesor del Neo Geo, con capacidá p'amosar gráficos en 3D, el Hyper Neo Geo 64,[8] anque se-y consideró otru fracasu per parte de la compañía que de dalguna manera munchos xugadores y siguidores de la SNK preferíen xugar les versiones en 2D, anque los xuegos víense perbién acabaos nun llogró convencer de dalguna manera a los consumidores.[1] Amás, Namco y Sega teníen un hardware cimeru para máquines recreatives y un catálogu mayor de xuegos tridimensionales pa escoyer. El sistema se descontinuó en 1999, publicar namái 7 títulos, de manera que tuvo que siguir publicando xuegos pa la Neo Geo.[1]
SNK dexó de fabricar les videoconsoles pal llar a finales de 1997, pero'l software pa dambos formatos y el hardware pa máquines recreatives foi producíu mientres dellos años más (nos xuegos en formatu CD dexar de producir en 1999).[1]
En 1998 llanza al mercáu una consola portátil, la Neo Geo Pocket, pensada pa andar a la tema cola GameBoy de Nintendo, dominadora absoluta, dende va munchos años, del sector portátil. Foi llanzada en Xapón el 27 d'ochobre de 1998, y siguióse produciendo hasta 1999,[3]pa depués dar pasu a la Neo Geo Pocket Color debíu fundamentalmente a les baxes ventes del sistema monocromu. Lo que destacaba d'esos sistemes foi la llarga duración de bateríes d'hasta 40 hores y delles funciones incorporaes. Aun así consideróse-y otru fracasu comercial y finalmente, el 13 de xunu de 2000, la compañía anuncia'l cese de la producción de consoles NGPC y de software para dichu soporte.[3]
Hasta'l 2000, el sistema Neo-Geo siguía publicando xuegos yá entrando a la xeneración de los 128 bits, lamentablemente los fracasos comerciales que tuviera enantes como compañía provocó que tuviera a cantu de la quiebra, esto fizo que roblara un contratu cola compañía nipona Aruze (compañía especializada en xuegos pachinko, l'equivalente a les tragaperres occidentales) pa llograr un plan de rescate pola cual ésta encargar de les sos cuantiosas deldes en cuenta de llograr les llicencies de les sos franquicies y asina poder afatar les máquines de pachinko con detalles de Fatal Fury, KOF y otros xuegos de la compañía.[1]
Lamentablemente la situación nun ameyoro, Aruze non sofitu a la SNK como se debía de ser para solo dexar de ver les sos verdaderes intenciones: utilizar solo les llicencies de SNK y dexar a la suerte a la compañía ensin da-y dalgún sofitu económicu que tenía contempláu, dando de resultes la cancelación de dellos títulos en desenvolvimientu, exemplu d'esto foi la secuela entá en desenvolvimientu de Garou: MOTW. La producción de nuevos xuegos pal sistema veteranu menguara drásticamente (Vease na llista de xuegos) hasta que la compañía SNK declaróse oficialmente en bancarrota'l 22 d'ochobre de 2001.[1] Por cuenta de esti panorama, el fundador de la compañía Eikichi Kawasaki, dimitió pa formar otra compañía, Brezzasoft. Dicha empresa en llugar de siguir produciendo nuevos títulos pa la NG, creóse'l so otru sistema, la Crystal System.[1][3]
Tiempu dempués, en dalgún momentu de 2001, el mesmu Eikichi Kawasaki creó la compañía Playmore, qu'absorbería Brezzasoft, y a partir d'ende empezaron les negociaciones con compañíes coreanes como Eolith o Mega Enterprise, p'apurrir sofitu en futuros proyeutos nuevamente pa la Neo-Geo de la cual vio a lluz a la publicación de 2 títulos: The King of Fighters 2001 y Metal Slug 4 respeutivamente.[1] Noise Factory pela so parte, la desarrolladora xaponesa crea Sengoku 3, con xugabilidá nunca antes vistu nos títulos anteriores d'esta franquicia y pública otru títulu so llicencia d'Atlus: Power Instinct Matrimelee. Evoga Entertainment, una compañía mexicana tamién concibió de sofitu pal sistema, cola publicación del videoxuegu: Rage of the Dragons, Eolith nuevamente siguiría emplegando una nueva entrega de la saga KOF, el finalmente aclamáu The King of Fighters 2002, de gran calidá y basáu por completu nel trabayu de la orixinal SNK.[3]
El continuu sofitu y usu del sistema con más d'una década en comercialización contraería otros problemes que lu condergaría per siempres, la piratería. La popularidá del Internet traxo consigo la facilidá de hackeo de distintos sistemes d'arcade incluyendo les producíes pola SNK. Orixinalmente, nun esistía nengún tipu de proteición de copia nos cartuchos del sistema, anque foi amestáu darréu. En 2002 popularizábense los programes qu'asemeyaben los sistemes d'arcade y consoles de videoxuegos pa executalos n'ordenadores llamáu emulador, programes como MAME o NeoRAGEx faen felicidaes emulaciones del sistema Neo-Geo; con esto hai qu'entender que por que se llogren emular dichu xuegu (llamaos Rom nes emulaciones) llogróse estrayer la información d'esos xuegos de les memories Rom de los cartuchos, burllándose de la proteición del sistema, polo cual, esto agravó la piratería de los cartuchos del sistema de dambos formatos, un exemplu d'ello, ye qu'a los pocos díes del llanzamientu del KOF 2003, ésti yá taba emuláu y llistu pa ser descargáu y xugáu en cualesquier PC o pa ser portáu y vendíu en cartuchos pirates.[1] Finalmente, y acosada ensin remediu por dicha piratería, dexar de crear nuevos xuegos pal sistema en 2004. L'últimu xuegu del sistema Neo-Geo, Samurai Spirits Zero Special, foi llanzáu'l 19 d'ochobre de 2004.[3]
Dende esos años, la compañía paso de la etapa de quiebra a resurdimientu, les compañíes que creara Eikichi Kawasaki pal rescate d'ésti, funcionar pa crear la SNK Playmore, dempués en 2004 ganaría la guerra de demanda a la compañía Aruze por daños y perxuicios, que pago a la SNK, la nada despreciable cifra de 5.640 millones de yenes, unos 47 millones d'Euros. Finalmente dempués d'esi llargu procesu de renacencia, la compañía anuncio que siguiría produciendo xuegos pa arcade agora so la placa Atomiswave de Sammy. Tiempu dempués facer pa la serie de plaques Taito Type X.[3]
El 31 d'agostu de 2007, SNK dexó d'ufiertar el caltenimientu y los arreglos de consoles Neo Geo los sos xuegos.[9]
Al empecipiar l'añu 2012, la mesma empresa anuncio la venta d'una versión portátil del sistema basáu na versión llariega, la Neo Geo X. Dicha consola n'aspeutu de hardware ye bien cimeru a la Neo-Geo orixinal, pero yá que se trata d'un emulador (FB Alpha), corriendo sobre un Linux, los resultaos non siempres son lo esperao. El sistema Neo Geo X vien con xuegos de la Neo-Geo AES grabaos en memoria, y pueden adquirise packs con otros xuegos comercializaos nuna tarxeta SD. La fecha de comercialización de la consola empecipio'l 18 d'avientu de 2012.[10]
Dende'l so comercialización ya introducción del hardware al mercáu, más de 2 décades, con 14 años de soporte al sistema Neo-Geo per parte del fabricante, convertir nel sistema arcade de mayor duración en producción, inclusive más que'l Sega Naomi o'l Capcom Play System 2.[3]
Los joystick de la videoconsola Neo-Geo tien 6,4 cm. d'altu, y la so base tien una midida de 28 por 20,3 cm, y contienen la mesma disposición de cuatro botones de la máquina recreativa.[7]
Les máquines recreatives teníen un sistema de tarxeta de memoria[11][12][13] pol cual el xugador podía guardar el xuegu pa retomalo darréu, de cuenta que podía siguir xugando na videoconsola en casa.
La versión del hardware pa máquines recreatives, yera tamién conocida como "MVS", acrónimu de Multi Video System (taba disponible en versiones d'hasta 6 ranuras,[14][6] MVS esta postrera capaz de cargar seis cartuchos nuna mesma máquina[14]) Una variante de la placa llamada MV-0 solo usóse con xuegos retiro como SVCCHAOS o como The King of Fighters 2003 y estos veníen incorporaos a la placa mesma. Per otru llau, el sistema de videoconsola yera conocíu como "AES", acrónimu de Advanced Entertainment System (probablemente pa estremala de la Nintendo Entertainment System, la consola qu'apoderaba'l mercáu nesa dómina).
En dellos xuegos, vienen cola opción de camudar l'idioma, inclusive al español. Solo l'operador basta con aportar a la manera de serviciu (activando DIP SW-01), entrar a les configuraciones del xuegu "Setting up the soft dip" dempués escoyer el slot del xuegu inxertáu nel arcade y camudar l'idioma na opción "LANGUAJE" (disponible solo en ciertos xuegos y en toles plaques europees, pero dalgunos xuegos tamién en plaques d'otres rexones). En casu de la consola AES, ye posible afaer l'idioma nel menú d'opciones de cada xuegu, si ye qu'hai. Hai que mentar qu'esta opción solo camuda l'idioma en dellos testos de la pantalla y non tol xuegu polo xeneral, por defectu aquelles ensin traducir van apaecer n'inglés o nel idioma d'orixe (xaponés). Otru interruptor DIP atopáu na placa MVS correspuende a FREE PLAY, onde s'activa cuando asocede ciertos eventos (un tornéu por casu), dexando a los xugadores xugar ensin inxertar fiches físiques. Tamién dientro de la manera de serviciu puede camudáse-y el númberu de creitos (solu si se elije la placa mesma en "soft dip"), númberu de vides ya inclusive la opción de quitar o censurar la violencia de dellos xuegos. Nun s'escaeza d'apagar el DIP SW-01 antes d'arrincar xuegos inxertaos na placa.[7]
El códigu de programación ye'l mesmu nel MVS y nel hardware AES. Ello ye que los propietarios pueden portar les EPROMs d'un sistema a otru, y el xuegu siguiría funcionando. Les especificaciones pa les opciones del programa tantu del MVS como del AES taben conteníes en cada cartuchu de xuegu, yá sía que los cartuchos tuvieren destinaos pa usu nel llar o pa máquines recreatives. Sicasí, los cartuchos de la versión pa recreatives y pal llar teníen un pinout distintu. Yeren diseñaos d'esta manera pa evitar que los operadores de máquines recreatives mercaren los cartuchos pal llar a precios más económicos y de esa forma utilizalos nes sos máquines.[7]
Les especificaciones pal tamañu de les ROM yeren d'hasta 330 megabits (39,27 MB), por esa razón el sistema amosaba una pantalla col testu: "MAX 330 MEGA - PRO GEAR SPEC" al cargar. Dempués d'esta pantalla dellos xuegos de 100 megabits exhibíen otra pantalla animada qu'amosaba'l testu: "The 100 Mega Shock". El tamañu orixinal de les ROM foi ameyoráu nos cartuchos con posterioridá por aciu la teunoloxía de memoria bank switching, amontando'l tamañu máximu por cartuchu hasta 1 gigabit (128 MB). Estos nuevos cartuchos amás faíen que'l sistema amosara'l testu "GIGA POWER" al empecipiar, indicando asina la meyora.[1][7]
El sistema polo xeneral utiliza'l chip de soníu Yamaha YM2610, de 15 canales de soníu.[6] Respeutivamente el chip puede xenerar 4 tipos de soníos distintos: audiu dixital ADPCM, síntesis FM, soníos PSG y ruiu. Funciona en xunto col chip Yamaha YM3016 pa la conversión de los soníos dixital a analóxicu (namái nel soníu ADPCM y FM, los soníos PSG y el ruiu xenérase direutamente n'analóxicu), utilizáu pa la salida d'audiu final.[15][6][7]
Aspeutos xenerales:
La unidá de procesamientu gráficu del sistema (GPU) consta de dellos chips o circuitos personalizaos[n. 1] pa la xeneración d'imaxe, videu y gráficos, los circuitos emplegaos fueron modificaos p'afaese en dellos modelos y versiones del sistema ensin afectar les sos funciones.[16][17]
Aspeutos xenerales:
RAM interna:
Tarxetes de memoria: 8kb o de 68-pin de la especificación de memoria JEIDA ver.3.[12][6][7]
Mientres los primeros años d'esistencia del sistema nel mercáu, tuvo dalgún sofitu por dalguna compañía na creación de dalgunos de los sos títulos (la mayoría d'orixe xaponés); cabo mentar qu'hubo delles compañíes que solo desenvolvíen y publicaben xuegos puramente pa la Neo-Geo, que por consecuencia tamién acarretaron los problemes económicos que tenía SNK nel 2001 y tuvieron que sumir por quiebra económica,[18][1]anque otres compañíes tamién sumieron por situaciones desconocíes o distintes, tamién hai que mentar que dalgunes d'eses compañíes nun se sabe perbién de la so esistencia anguaño. Aun así los derechos d'esos xuegos fueron recuperaos y caltener inda la compañía SNK-Playmore (sacante en dellos países). Anque casi tolos xuegos tuvieron una considerable aceptación y popularidá por parte de los aficionaos a los videoxuegos; dellos últimos títulos publicaos nos últimos años d'apurra al sistema nun lu fueron. De siguío méntase les empreses o compañíes qu'apurrieron dalgún xuegu o títulu pal sistema Neo-Geo (incluyíu dellos datos):
Pa saber más sobre'l sofitu de les empreses Third-party al sistema Neo-Geo, vease nel estremáu referencies.
Magar que esta consola foi la más potente en llinies xenerales de la so xeneración ciertos aspeutos del so hardware yeren inferiores a la competencia:
Esiste un prósperu panorama nel campu del coleicionismu pa los sistemes caseros de la Neo-Geo, principalmente por cuenta de la escasa tirada que tuvieron dellos cartuchos, y la reputación que tien sobre la so gran capacidá pa xuegos en dos dimensiones. Ye común tantu pa xuegos como pa consoles algamar grandes precios en sitios de puyes por Internet[1][19][20] como eBay. Dellos xuegos de Neo-Geo pueden descargase en distintes consoles actuales al traviés del serviciu de Consola Virtual y na PS3 al traviés de PlayStation Network, de la mesma esisten conversiones tamién para Xbox 360 para Xbox Live Arcade.[1]
Delles consoles fueron creaes basándose nel mesmu hardware que l'emplegáu polos xuegos arcade, amás de portátiles sol nome de Neo-Geo Pocket y Neo-Geo X.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
