From Wikipedia, the free encyclopedia
El náhuatl[1] (de la pallabra nāhuatlàtōlli ([naː.wa.ƛaʔ.'toːlːi]), «el son bonu») ye una macrollingua amerindia de la familia uto-azteca asitiada en Méxicu con unos dos millones de falantes.
| Nawatlahtolli, nawatl y mexkatl | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Faláu en | |||||||||||
| Faláu en | Méxicu y El Salvador | ||||||||||
| Númberu de falantes | |||||||||||
| |||||||||||
| Datos | |||||||||||
| Familia | lenguas nahuanas (es) y Llingües uto-azteques | ||||||||||
| Sistema d'escritura | alfabetu llatín | ||||||||||
| Reguláu por | Institutu Nacional de Llingües Indíxenes | ||||||||||
| Códigos | |||||||||||
| ISO 639-2 | nah | ||||||||||
 | |||||||||||
Surdió a lo menos dende'l sieglu VII. Dende la espansión de la cultura tolteca a finales de sieglu X en Mesoamérica, el náhuatl empezó'l so espardimientu percima d'otres llingües mesoamericanes hasta convertise en llingua franca de bona parte de la zona mesoamericana, cuantimás so los territorios conquistaos pol imperiu mexica, tamién llamáu imperiu azteca, dende'l sieglu XIII hasta la so cayida (el 13 d'agostu de 1521) en manes de los españoles, motivu pol cual a la llingua náhuatl tamién se-y conoz col nome de llingua mexicana. Cola conquista, y l'introducción del alfabetu llatín, el náhuatl convirtióse tamién nuna llingua escrita, y munches cróniques, gramátiques, trabayos de poesía, documentos alministrativos y códices fueron escritos mientres el sieglu XVI y XVII [2] Esti tempranu llinguaxe escritu basáu na variedá falada en Tenochtitlan clasificóse como náhuatl clásicu y alcuéntrase ente los más estudiaos y los meyor documentaos idiomes d'América [3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
