Microestáu

Un microestáu o miniestáu ye un estáu soberanu que tien una población perpequeña o una estensión perpequeña, y comúnmente les dos coses. Por embargu, los significaos de les espresiones «estáu» y «mui pequeñu» nun tán bien definíes na llei internacional^[1]. Dellos intentos recientes pa definir los microestaos tenten d'identificar aspectos cualitativos que van venceyaos al so tamañu y población, como por exemplu la delegación parcial de la so soberanía, por exemplu n'asuntos de defensa, notros estaos mayores.

Los cinco estaos soberanos más pequeños del mundu, de mayor a menor, representaos a la mesma escala pa facilitar la so comparanza: San Marín, Tuvalu, Nauru, Mónacu y Ciudá del Vaticanu.

Mapa de los países más pequeños n'estensión y los menos poblaos del mundu. Munchos d'ellos nun suelen ser consideraos microestaos.

Exemplos de microestaos son, ente más otros, Andorra, Liechtenstein, Mónacu, Nauru, Palau, San Marín y Tuvalu. L'estáu soberanu más pequeñu del mundu ye la Ciudá del Vaticanu, con menos de 1000 habitantes y una extensión de 0,44 km². Dellos de los microestaos, como'l propiu Vaticanu o Mónacu, son ciudaes-estáu formaes por un únicu conceyu.

Definiciones

Cuantitativa

La mayoría de los espertos identifiquen los microestaos usando un umbral cuantitativu qu'apliquen bien a una variable (tamañu del territoriu^[2] o población^[3]) o a una combinación de variables^[4]. Mentantu que hai consensu en que los microestaos son los más pequeños de tolos estaos, nun lu hai no que cinca a cuála o cuálas variables (ni cuálos han ser los puntos de corte nelles) deben usase pa determinar cuálas unidaes polítiques han ser nomaes microestaos y cuálas estaos «normales»^[5][6][7]. P'algunos espertos, l'enfoque cuantitativu presenta, a la hora de definir los microestaos, muchos problemes: «inconsistencia, arbitrariedá, vaguedá ya incapacidá p'aisllar adecuadamente unidaes polítiques cualitativamente estremaes»^[5].

Estaos soberanos con una estensión menor de 1.000 km²^{[8][9][10][11]} y/o una población menor de 500.000 habitantes^[8]

País	Estensión (en km²)	Población	Densidá (hab./km²)	Capital	Continente	Subrrexón
Ciudá del Vaticanu	0,44 km²	801	1.913,6	Ciudá del Vaticanu	Europa	Europa Meridional
Mónacu	2,02 km²	39.244	18.469,3	Mónacu	Europa	Europa Occidental
Nauru	21 km²	10.834	451,8	Yaren	Oceanía	Micronesia
Tuvalu	26 km²	11.448	414,7	Funafuti	Oceanía	Polinesia
San Marín	61 km²	34.467	536,8	San Marín	Europa	Europa Meridional
Liechtenstein	160 km²	39.425	233,2	Vaduz	Europa	Europa Occidental
Islles Márxal	181 km²	78.831	392,2	Mayuru	Oceanía	Micronesia
Saint Kitts y Nevis	261 km²	54.149	197,5	Basseterre	América	El Caribe
Maldives	298 km²	390.669	1.320,8	Malé	Asia	Asia del Sur
Malta	316 km²	514.564	1.633	La Valeta	Europa	Europa Meridional
Granada	344 km²	113.570	320,2	San Xurde	América	El Caribe
San Vicente y les Granadines	389 km²	101.145	264,6	Kingstown	América	El Caribe
Barbados	430 km²	301.865	673,7	Bridgetown	América	El Caribe
Antigua y Barbuda	443 km²	99.175	206,1	San Xuan	América	El Caribe
Seixeles	455 km²	96.387	201,4	Victoria	África	África Oriental
Palau	459 km²	21.613	46,2	Ngerulmud	Oceanía	Micronesia
Andorra	468 km²	85.645	182,6	Andorra la Vella	Europa	Europa Meridional
Santa Llucía	616 km²	166.637	265,2	Castries	América	El Caribe
Estaos Federaos de Micronesia	702 km²	101.675	150,5	Palikir	Oceanía	Micronesia
Singapur	714 km²	5.866.139	8.247,8	Singapur	Asia	Asia del Sureste
Tonga	747 km²	105.780	142,5	NukuʻAlofa	Oceanía	Polinesia
Dominica	751 km²	74.584	97,8	Roseau	América	El Caribe
Baḥréin	765 km²	1.526.929	1.491,4	Manama	Asia	Asia Occidental
Kiribati	811 km²	119.940	128,8	South Tarawa	Oceanía	Micronesia
Santu Tomé y Príncipe	1.001 km²	213.948	197,5	São Tomé	África	África Central
Samoa	2.831 km²	204.898	69,5	Apia	Oceanía	Polinesia
Brunei	5.765 km²	471.103	73,3	Bandar Seri Begawan	Asia	Asia del Sureste
Vanuatu	12.189 km²	303.009	21,9	Port Vila	Oceanía	Melanesia
Les Bahames	13.880 km²	352.655	23,2	Nasáu	América	El Caribe
Belize	22.966 km²	405.633	14,8	Belmopan	América	América Central
Islandia	103.000 km²	354.234	3,1	Reykjavík	Europa	Europa del Norte

Cualitativa

Saint Kitts y Nevis, nel mar Caribe, ye'l país independiente más pequeñu d'América.

Dellos académicos tienen suxerío definir los microestaos acordies coles carauterístiques úniques que tán venceyaes a la so pequeñez xeográfica o demográfica^[5][9][12]. Los enfoques más recientes proponer tomar en cuenta la capacidá d'un país pa operar nel escenariu internacional a la hora de definir cuálos estaos han ser consideraos microestaos^[12][13]. Sicasí, otros autores alerten del riesgu d'usar esti criteriu, porque puede llevar a confundir microestaos con estaos débiles^[7][9], o inclusive con estaos fallíos, y porque básase n'escesu en percepciones subxetives del académicu.

Un enfoque alternativu ye la definición de los microestaos como «estaos protexíos modernos»^[5]. Según Zbigniew Dumienski, «los microestaos son estaos protexíos modernos, esto ye, estaos soberanos que tienen cedío unilateralmente dellos atributos de soberanía a países mayores a cambiu de qu'estos protexan la so viabilidá política y económica pese a les sos llimitaciones xeográfiques o demográfiques»^[5]. L'usu d'esti enfoque permite limitar el númberu de microestaos, y tamién estremalos de los estaos pequeños y de les rexones autónomes o dependencies^[5]. Exemplos de microestaos asina definíos seríen Liechtenstein, San Marín, Mónacu, Niue, Andorra, les islles Cook o Palau.

La entidá política más pequeña reconocida como estáu soberanu ye la Ciudá del Vaticanu, magar que'l so estatus ye discutíu. Asina, Maurice Mendelson afirmó en 1972 que en dos aspectos ye duldosu que la entidá territorial nomada Ciudá del Vaticanu cumpla los criterios tradicionales que definen un estáu.»^[14]

Política

El tratamientu estadísticu de los datos amuesa que los microestaos tienen más probabilidá de ser estaos democráticos que otros mayores. En 2012 la ONG Freedom House clasificó al 86% de los países con menos de 500.000 habitantes como llibres^[15]. Esto significa que los países con poblaciones pequeñes avecen a tener un nivel altu de llibertá política y llibertaes civiles, que son elementos centrales de los rexímenes democráticos. Dellos académicos consideren qu'esta correlación estadística ente tamañu pequeñu y democracia ye un signu de que la pequeñez ye beneficiosa pal desarrollu d'un sistema políticu democráticu^[16], y dan como posibles esplicaciones a esti fenómenu la cohesión social, les oportunidaes pa la comunicación directa ente gobernantes y gobernaos y la homoxeneidá de los intereses de la población^[15][17].

Maldives, nel océanu Índicu, ye'l país independiente más pequeñu d'Asia.

Los estudios de casos, por embargu, tienen llevao a los investigadores a pensar que la evidencia estadística escuende los elementos antidemocráticos de la política de los microestaos^[15][18]. Lo menguao de la so población fae que la familia y les rellaciones personales seyan munches vegaes decisives, y esto, amás d'impedir los procesos de decisión neutrales, deriva a menudu n'acciones antidemocrátiques como'l clientelismu, la corrupción, el particularismu y la dictadura electiva^[15]. Asina, magar que los microestaos tienen xeneralmente instituciones formales que s'asocien cola democracia, los procesos internos de la política son, afirmen estos investigadores, a menudu non democráticos.

L'altu númberu de democracies ente los microestaos puede esplicase tamién pola so historia colonial^[15][16]. La mayoría de los microestaos adoptaron el sistema políticu de la so metrópoli^[19], y una y bones munchos d'ellos foron nel pasáu colonies britániques, en xeneral adoptaron un sistema políticu parllamentariu basáu nel gobiernu de les mayoríes y asemeyáu al sistema Westminster^[16]. Otros, sicasí, incorporaron elementos d'un sistema políticu de consensu, qu'asienten meyor coles sos característiques xeográfiques o sociales específiques^[19], a una base democrática heredada de la metrópoli.

Microestaos y rellaciones internacionales

Los microestaos, xeneralmente, tienen qu'apoyase notros países pa sobrevivir, porque la so capacidá militar y los recursos que pueden dedicar a ello son perpequeños. Esto tien llevao a dellos investigadores a afirmar que los microestaos vense obligaos a subordinase a otros estaos mayores, lo que recorta la so soberanía^[20]. Sicasí, la investigación amuesa que los microestaos, xeneralmente, establecen rellaciones clientelares con otros países que pueden defender meyor los sos intereses^[21], y esto pueden facelo, por exemplu, estableciéndose como paraísos fiscales o prestando'l so apoyu n'organizaciones internacionales a cambiu del sofitu económicu y militar^[20].

Referencies

1. Warrington, E. (1994). "Lilliputs Revisited". Asian Journal of Public Administration, 16(1).
2. Mehmet, O. & Tahiroglu, M., 2002. Growth and equity in microstates: Does size matter in development? International Journal of Social Economics, 29(1/2), pp.152–162.
3. Boyce, P.J. & Herr, R.A., 2008. Microstate diplomacy in the south pacific. Australian Outlook, (April 2012), pp.37–41.
4. Reid, G.L., 1975. Impact of Very Small Size on the International Behaviour of Microstates (International Studies), SAGE Publications Ltd.
5. Dumienski, Zbigniew, "Microstates as Modern Protected States: Towards a New Definition of Micro-Statehood" (PDF). Occasional Paper del Centre for Small States Studies, 2014.
6. Dommen, E., 1985. States, Microstates and Islands, Routledge Kegan & Paul.
7. Neemia, U., Smallness, islandness and foreign policy behaviour: aspects of island microstates foreign policy behaviour with special reference to Cook Islands and Kiribati Archiváu 2024-06-13 en Wayback Machine. University of Wollongong, 1995.
8. «CIA – The World Factbook – Rank Order – Population». CIA. Archiváu dende l'orixinal, el 2023-08-30. Consultáu'l 2021-12-02.
9. Amstrup, N., 1976. The Perennial Problem of Small States: A Survey of Research Efforts. Cooperation and Conflict, 11(2), pp. 163–182.
10. «CIA – The World Factbook – Rank Order – Area». CIA. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-02-09. Consultáu'l 2008-06-20.
11. «Demographic Yearbook—Table 3: Population by sex, rate of population increase, surface area and density». United Nations Statistics Division. 2008. Archivado del original el 2018-12-25. https://web.archive.org/web/20181225215827/https://unstats.un.org/unsd/demographic/products/dyb/dyb2008/Table03.pdf%0A. Consultáu'l 2011-06-12.
12. Neumann, I.B. & Gstöhl, S., 2004. Lilliputians in Gulliver’s World ? Small States in International Relations.
13. Oest, K.J.N. & Wivel, A., 2010. Security, profit or shadow of the past? Explaining the security strategies of microstates. Cambridge Review of International Affairs, 23(3), pp. 429–453.
14. Mendelson, M. H. (1972). "Diminutive States in the United Nations". The International and Comparative Law Quarterly, 21(4), pp.609–630.Plantía:Better source needed
15. Veenendaal, W. (2015). "Democracy in microstates: why smallness does not produce a democratic political system", Democratization, 22(1): 92-112.
16. Anckar, D. (2004). "Regime Choices in Microstates: The Cultural Constraint", Commonwealth & Comparative Politics, 42(2): 206-223.
17. Corbett, J. (2015). ""Everybody knows everybody": practising politics in the Pacific Islands", Democratization, 22(1): 51-72.
18. Erk, J. and Veenendaal, W. (2014). "Is Small Really Beautiful? The Microstate Mistake", Journal of Democracy, 25(3): 135-148.
19. Anckar, D. (2008). "Microstate Democracy: Majority or Consensus; Diffusion or Problem-Solving?", Democratization, 15(1): 67-85.
20. Sharman, J.C. (2017). "Sovereignty at the Extremes: Micro-States in World Politics", Political Studies, 65(3): 559-575.
21. Veenendaal, W. (2017). "Analyzing the Foreign Policy of Microstates: The Relevance of the International Patron-Client Model", Foreign Policy Analysis, 13(3): 561-577.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Microestáu.

• Datos: Q244381
• Multimedia: Microstates