Remove ads
La pallabra frente tien diversos significaos nel ámbitu militar:
- Nel teatru d'operaciones, el llau que por constituyir la frontera de los dos Estaos batallosos o presentar un terrén favorable al combate, ye ocupáu de primeres pol exércitu que toma la ofensiva y nel cual toma posiciones aquel que se ve obligáu a permanecer a la defensiva, anque seya momentáneamente, recibe'l nome de frente estratéxicu del teatru.
- Frente estratéxicu del exércitu o frente d'operaciones: ye la llinia más o menos regular que resulta de xunir les cabeces de les columnes qu'avancen escontra los sos respeutivos oxetivos.
| Frente | |
|---|---|
término militar (es)  | |
| llende y teatru d'operaciones | |
 | |
 |
| Frente |
|---|
|
Nun conflictu armáu, un frente ye una frontera reivindicada por fuercies opuestes.[1] El términu contrariu ye retaguardia. Un frente puede ser local o tan grande como un Teatru d'operaciones, de la mesma que pue ser tácticu, como'l Frente Occidental na frontera ente Francia, Bélxica y Alemaña na Primer Guerra Mundial.
El frente domésticu usóse pa establecer les actividaes del sector civil d'un estáu en guerra, incluyendo la producción de material de guerra.
Mientres la Guerra Polacu-Soviética y la Segunda Guerra Mundial, los exércitos polacu y soviéticu usaben el términu frente pa designar un grupu d'exércitos.
Remove ads
Ye'l qu'ocupa caúna de les unidaes componentes del exércitu nel orde de combate.
Según el Reglamentu alemán de 1821, el frente de combate de les tropes esplegaes, depende del oxetu del combate, del sofitu que puedan tener les ales y del terrén.
Nel casu de que les tropes tean sofitaes por dambos lladrales, el frente ye llindáu. Si nun tán sofitaos más que por un lladral o si combaten soles, el so frente va ser yá dependiente del oxetu que s'escuerra. Varia según l'esplegue y actitú del enemigu.
Esti frente ye distintu nel ataque y na defensa. Nun terrén favorable bien entamáu pueden almitise frentes anchos. Con frecuencia va combatirase por agrupaciones pel momento. Con un frente demasiáu estensu cuérrese'l peligru de ser rotu pel centru. Con un frente bien acutáu puede sese enchíu o envueltu. Sicasí, un anchu frente va ser con frecuencia la primer condición d'un gran ésitu.
L'articulación de les tropes depende, de primeres, de la misión. Tou combate decisivu esixe un orde de combate fondu y reserves disponibles. Quíxose afitar un tipu de «densidá del frente», esto ye, del númberu d'homes per metro de dicha llinia. Encamentáronse les cifres máximes de siete homes de densidá de frente nel ataque y de cinco na defensa. El citáu Reglamentu, al ocupase d'esta cuestión al tratar l'ataque diz los siguiente: «La designación de frentes d'ataque y d'oxetivos determinaos a les unidaes d'infantería, da llugar a sectores d'ataque de distintos anchores. Queda, según esto, en manes del mandu'l meyor mediu d'aumentar l'escalonamientu en profundidad ante'l puntu decisivu, asignando frentes estrechos a los sectores qu'ataquen, realizando asina la so táctica. Va Ser bien útil tamién designar una fraición guía sobre la cual regulen les demás el so movimientu antes d'entrar n'aición per enllaz llateral. No que concierne a los frentes de combate, puede almitise p'afitar idees, que nel ataque una división compuesta de tres regimientos d'infantería y bien provista d'artillería va poder recibir al so cargu un frente de 3 a 4 km en terrén favorable a toles armes. Pueden consiguise frentes mayores faciendo entrar n'aición les unidaes por grupos y dexando buecos nos intervalos. Si esti procedimientu esaxérase, non yá va ser difícil dirixir el combate, sinón lo que ye más importante dir atropando refuerzos nel sitiu decisivu partíos en fondura. Non pueden dase indicaciones precises sobre los frentes que se deben asignar a les unidaes inferiores. el frente d'un batallón encuadráu va variar polo xeneral ente 400 y 800 m. El cometíu, los efectivos disponibles, el terrén, el sofitu qu'empreste l'artillería del sector o de los sectores inmediatos, van exercer una influencia decisiva na determinación de los frentes. En cuanto al repartu de fuercies, hai que pensar constantemente en que nunca va ser bastante nel puntu decisivu. Sicasí, va haber qu'evitar un amontonamientu escesivu na zona d'ataque, lo que traería consigo'l que munches unidaes bien importantes nun tomaren parte nel combate y sufrieren, sicasí, perdes considerables».
Remove ads
Con esta fase designóse en dellos reglamentos tácticos, lo que n'otros se llama agrupación, formación compacta contra la caballería. «Cuando una compañía fora atacada pola caballería y nun pudiera axuntase a otra fuercia, va formar en columna por medies seiciones, va cerrar los intervalos y va dase voz de frente a toos llaos». (Marqués del Duero, Táctica d'infantería).
Nos trazaos de les obres defensives ye'l conxuntu d'éstes que correspuende a cada unu de los llaos del polígonu fortificáu. Pola manera de ser flanqueado cada unu d'ellos reciben les denominaciones de frente abaluartado, tiñazáu o poligonal.
En castrametación llámase frente de banderes a la primer fila de tiendes o barracones d'un campamentu y tamién al espaciu qu'ocupen. Delantre d'él oponíense les armes en pabellones, sobre los cualos y nel centru del mesmu asitiábase la bandera. La guardia asitiabase nel frente de banderes y nél formaben les tropes pa los actos de serviciu.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads