Christine Lagarde
From Wikipedia, the free encyclopedia
Christine Lagarde (1 de xineru de 1956, IX Distritu de París)[14] ye una abogada y política francesa, direutora xerente del Fondu Monetariu Internacional (FMI) dende'l 5 de xunetu de 2011. Lagarde ocupó primeramente cargos nel gobiernu francés: ministra d'Agricultura y Pesca, ministra de Comerciu y ministra d'Economía, Finances ya Industria nel gobiernu de Dominique de Villepin. Foi la primer muyer ministra d'Asuntos Económicos del G8 y ye la primer muyer en dirixir el FMI.[15] Ta considerada como una gran abogada na defensa y competencia del trabayu que fizo historia al ser la primer muyer que presidió'l bufete Baker & McKenzie. El 16 de payares de 2009, The Financial Times nomar como una de les meyores ministres de Finances de la Eurozona.[16] Esi mesmu añu, Forbes catalogar como la decimoséptima muyer más poderosa del mundu.[17] El 28 de xunu de 2011 foi escoyida como la oncena persona que dirixiría'l FMI mientres los próximos cinco años.[15][18][19]
Biografía
Fía d'un profesor d'inglés de la Facultá de Rouen llamáu Robert Lallouette y de una maestra llamada Nicole, Christine Lagarde graduar nel Lycée François I (Le Havre) en 1974. Recibió una beca pa estudiar nuna institución femenina estauxunidense: la Holton-Arms School (Maryland). Dempués graduóse na Facultá de Derechu de la Universidá de París X Nanterre (Francia) y consiguió un máster en Ciencies polítiques nel Institutu d'estudios políticos de Aix-en-provence. Llegó a trabayar como pasante nel Capitoliu de los Estaos Xuníos, esautamente como asistente del congresista William Cohen.[20]
Na so adolescencia foi miembru del equipu nacional de natación sincronizada.[21] Ella ta divorciada y tien dos fíos, Pierre-Henri Lagarde (nacíu en 1986) y Thomas Lagarde (nacíu en 1988). Dende 2006, la so pareya foi l'empresariu Xavier Giocanti de Marsella. Ye vexetariana y enxamás toma alcohol.[22][23][24] Los sos hobbies son la yoga, bucéu, natación y xardinería.
Carrera profesional
Lagarde xunir a Baker & McKenzie, una gran firma internacional d'abogaos con sede en Chicago, en 1981. Remanó los principales casos de antimonopolio y casos llaborales, fíxose socia en namái seis años y foi nomada ‘’cabeza’’ de la empresa n'Europa Occidental. Xunir al comité executivu en 1995 y foi escoyida presidenta de la compañía n'ochobre de 1999, siendo la primer muyer n'ocupar esi cargu.[25][26][27]
En 2004, Lagarde convertir en presidente del comité estratéxicu global.[28]
El so interés personal nos asuntos europeos llevar a abrir el Centru de Derechu Européu, una oficina de Baker & McKenzie en Bruxeles dedicada puramente a la práutica del derechu de la Xunión Europea.
Carrera ministerial
Como Ministra de Comerciu de Francia ente 2005 y mayu de 2007, Lagarde priorizó l'apertura de nuevos mercaos pa los productos del país, centrándose nel sector de la teunoloxía. El 18 de mayu de 2007, foi treslladada al Ministeriu d'Agricultura como parte del gobiernu de François Fillon,[29] al mes siguiente xunir a gabinete de François Fillon nel Ministeriu d'Economía, Industria y Emplegu,[30] pa convertise na primer muyer al cargu de la política económica en Francia.
Lagarde atopar so investigación por resoluciones tomaes con Bernard Tapie ensin permisu xudicial y l'autorización de pagos bien grandes con fondos del Crédit Lyonnais, que yeren de propiedá pública.[31] Lagarde, dixo que'l 28 de xunu 2011, que se sentía "absolutamente sele" pola situación llegal.[18] El 27 d'agostu de 2014 Largarde, desempeñando'l cargu de direutora xerente del Fondu Monetariu Internacional foi puesta so investigación formal en Francia pol so presuntu papel nun casu de fraude políticu, el llamáu 'casu Tapie.[32]
Fondu Monetariu Internacional
En mayu de 2011, Lagarde foi mentada como una posible socesora de Dominique Strauss-Kahn como Direutora Xeneral del Fondu Monetariu Internacional. La so candidatura recibió'l sofitu de los gobiernos d'Estaos Xuníos, Rusia, República Popular de China China, Reinu Xuníu, Alemaña ya India.[33][34][35][36][37]
El 25 de mayu de 2011, Lagarde anunció oficialmente la so candidatura pa ser la nueva Direutora Xerente del Fondu Monetariu Internacional (FMI) en sustitución de Dominique Strauss-Kahn en casu de dimisión.[38]
El 28 de xunu de 2011, la xunta del Fondu Monetariu Internacional escoyó a Lagarde como'l so próximu direutor xerente y presidente por un mandatu de cinco años, empezando'l 5 de xunetu de 2011.[15][18][33] Agustín Carstens tamién foi consideráu pal puestu. El Conseyu Executivu del FMI emponderó a los dos candidatos, asina calificaos, pero decidir por Lagarde por consensu.[15] Carstens sería'l primera non européu que fuera escoyíu como xefe del FMI. La so candidatura foi sofitada polos gobiernos d'América Llatina, según España, Canadá y Australia.[33]
El so nomamientu llega metanes la intensificación de la crisis de la delda soberana Europea, especialmente en Grecia, cola medrana inminente d'incumplimientu de pagos. Los Estaos Xuníossobremanera, sofitó'l so nomamientu expedito a la lluz de la fraxilidá de la situación económica d'Europa.[39]
.jpg)
Timothy Geithner , el Secretariu de l'Ayalga de los Estaos Xuníos dixo de Lagarde «tien un talentu escepcional y una amplia esperiencia, va apurrir un lideralgu bien pervalible pa esta institución, indispensable nun momentu críticu pa la economía global».[33] Nicolas Sarkozy referir a la designación de Lagarde como «una victoria pa Francia».
Puntos de vista
En xunetu de 2010, Lagarde dixo a la cadena de noticies PBS que'l proyeutu de préstamos del FMI yera «un plan masivu, totalmente inesperáu, totalmente contraproducente tratáu, yá que nun taba previstu nel tratáu que se debe faer un programa de rescate, como lo fiximos». Tamién dixo, «tuvimos un trillón de dólares sobre la mesa pa faer frente a cualquier ataque de mercáu qu'afecte a cualquier país, asina se tratara de Grecia, España, Portugal, o cualquier país dientro de la zona euru». Con al respective de la economía francesa, señaló qu'amás d'estímulu al curtiu plazu, «tenemos que, bien decididamente, amenorgar el nuesu déficit y amenorgar la nuesa delda».[40]
En declaraciones públiques realizaes darréu dempués del so nomamientu, Lagarde dixo que'l FMI y la UE esixen midíes d'austeridá a Grecia como requisitu previu pa l'ayuda adicional. Amestó amás: "Si tengo un mensaxe esta nueche sobre Grecia, seria ye un llamáu a la oposición política griega pa sofitar al partíu que ta anguaño nel poder nun espíritu d'unidá nacional".[33]
Investigación sobre supuestu abusu de poder
El 3 d'agostu de 2011, una corte francesa ordenó una investigación a Lagarde pol so rol nun arbitraxe valoráu en €403 millones en favor del empresariu Bernard Tapie. El 24 de mayu, depués de dos díes d'interrogatorios na Cour de Justice de la Rèpublique (Corte de Xusticia de La Républica), a Lagarde apurrióse-y l'estatus de "testigu asistíu", lo que significa qu'ella nun ye suxetu d'investigación nel casu. Nun informe de prensa de xunu del 2013, Stéphane Richard el CEO de France Telecom y antiguu asesor de Lagarde mientres ella yera ministra de Finances, declaró qu'él tamién ta siendo formalmente investigáu nel casu, por ser informáu sobre l'aprobación del arbitraxe que benefició a Tapie primero que ésti asocediera.
N'agostu del 2014, la Corte de Xusticia de la República anunció qu'empecipiara una investigación formal por neglixencia escontra Lagarde, pol so rol nel arbitraxe del casu Tapie.[41] Según los testimonios, nel xuiciu señalaron que como ministra, actuó favoreciendo al empresariu amigu de Nicolas Sarkozy, Bernard Tapie, con 403 millones euros de fondos públicos.[42]
N'avientu de 2016, la xusticia gala llibera de pena dalguna a Lagarde, ya inclusive de que la condena figure nel so historial penal, dada la so estatura política internacional y que los fechos que lu acusen asocedieron en plena crisis mundial, cuando yera ministra d'Economía, Finances, Industria y Emplegu nel Gobiernu de Nicolas Sarkozy.[43]
Apaición en cine
Lagarde foi entrevistada nel documental Inside Job (2010), que más tarde ganó'l Premiu Óscar al Meyor Documental.
Lagarde foi interpretada pola actriz Laila Robins nel 2011 pa la película To big to fail de la cadena HBO, que se basa nel popular llibru homónimu escritu pol periodista de The New York Times Andrew Ross Sorkin. Lagarde, qu'actúa como ministra de Facienda francesa, tien una escena notable al criticar al so homólogu estauxunidense Hank Paulson.[44]
| Predecesor: François Loos |
 Ministra delegada de Comerciu Esterior de Francia 2005-2007 |
Socesora: Anne-Marie Idrac |
| Predecesor: Dominique Bussereau |
Ministra d'Agricultura y Pesca de Francia 2007 |
Socesor: Michel Barnier |
| Predecesor: Jean-Louis Borloo |
Ministra d'Economía, Finances ya Industria de Francia 2007-2011 |
Socesor: François Baroin |
| Predecesor: John Lipsky |
Direutora xerente del FMI 2011-actualidá |
Socesor: Nel cargu |
.
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.