Casiterita

La casiterita ye un mineral que resulta de la oxidación del estañu (SnO₂), ye un mineral típicu de les pegamatites, ye dicir, asóciase a la fase seronda de la cristalización granítica (neumatolisis). Nos granitos neumatolíticos y pegmatites, la casiterita suel dir acompangada de wolframita, sheelita y mispíquel.

Casiterita
Xeneral
Categoría	especie mineral (es) [1]
Subclase de	rutile mineral group (en) [2]
Fórmula química	SnO₂
Epónimu	Casitérides (es) ()
Propiedaes físiques
Color	negru, marrón, bermeyu, mariellu y blancu
Durez de Mohs	6,5
Densidá absoluta	6,58 g/cm³
Clasificación
Nickel-Strunz 8ª ed.	IV/D.02[3]
Nickel-Strunz 9ª ed.	4.DB.05[4]
Nickel-Strunz 10ª ed.	4.DB.05[3]
Dana	4.4.1.5[4]

Datos físicos

La casiterita suel tener un 87% d'estañu y un 21% d'oxíxenu (arriendes de fierro, tantaliu y otros minerales); ye abondo dura, pesada y fráxil; inatacable polos ácidos. Apaez en cristales gruesos, prismáticos, cuasi siempres en macles pertenecientes al sistema tetragonal (con variantes ditetragonales y dipiramidales). Daqué menos frecuente ye'l denomáu estañu acicular, ye dicir, con cristales finos con aldéu d'aguya, o en forma d'estañu lleñosu, asemeyáu a la maera. Sicasí, ye cenciello alcontralu en forma de gránulos globulares sueltos (estañu de placer).

• Durez ente 6 y 7
• Exfoliación imperfeuta.
• Pesu específicu ente 6'8 y 7'1
• Color pardu cuasi prietu (colofonía menos frecuente en mariellu, buxu o bermellu xacintu.)