Bahá'u'lláh
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
From Wikipedia, the free encyclopedia
Bahá'u'lláh (12 de payares de 1817, Mirza Bozorg Nuri House (en) – 29 de mayu de 1892, Acre) yera un mozu noble persa que, al igual que Buda decatóse bien ceo de les necesidaes de los más probes y marxinaos. Tal yera'l so esmolecimientu por éstos que recibió l'apellíu de "Pa de los Probes". Foi persiguíu poles autoridaes perses y dende 1852 foi socesivamente encarceláu o exiliáu hasta'l final de la so vida.
Esti artículu o seición necesita un ameyoramientu no que cinca a la redaición, la gramática o la ortografía. |
Bahá'u'lláh | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Mirza Bozorg Nuri House (en) [1], 12 de payares de 1817[2] |
Nacionalidá | Imperio kayar (1817 - 1853)[3] |
Residencia | Teḥrán |
Muerte | Acre, 29 de mayu de 1892[2] (74 años) |
Sepultura | Santuario de Bahá'u'lláh (es) |
Causa de la muerte | fiebre |
Familia | |
Padre | Mírzá `Abbás Núrí |
Casáu con |
Ásíyih Khánum (es) Fatimih Khánum Gawhar Khanum (en) |
Fíos/es | |
Hermanos/es | |
Estudios | |
Llingües falaes |
persa[4] árabe |
Oficiu | profeta, Manifestación de Dios (es) |
Creencies | |
Relixón | Fe Bahá'i |
En 1863 declara ser el nuevu unviáu de Dios con un mensaxe renovador y que la so misión cumplía toles profecíes y ditos de les Sagraes Escritures de toles relixones de la Humanidá. Caltenía que tolos llibros y escritos sagraos yeren parte del Llibru de Dios.
Mírzá Husséin-'Alí nació'l 12 de payares de 1817 en Teḥrán. Yera fíu de Mirzá Buzurg-i-Núrí, un fanegueru ministru del Gobiernu. L'orixe de los sos ancestros remontábase a una de les grandes families del pasáu imperial persa. Mientres la so mocedá, el que más tarde sería conocíu como Bahá'u'lláh esfrutó d'una vida acomodada y d'una educación centrada na equitación, la esgrima, la caligrafía y la poesía clásica.
N'ochobre de 1835, Bahá'u'lláh casóse con Ásíyih Khánum, fía d'otru noble col que tuvo trés fíos: un home, 'Abdu'l-Bahá, nacíu en 1844; una fía, Bahíyyih, nacida en 1846; y otru home, Mihdí, nacíu en 1848.
Bahá'u'lláh, en tornando la carrera ministerial que tenía ante sí, escoyó consagrar toles sos fuercies a la beneficencia, lo que yá a empiezos de la década de 1840 valió-y ser conocíu como "Padre de los probes". En 1844 esta esistencia privilexada camudó de secute de signu: Bahá'u'lláh convirtiérase nún de los grandes defensores del babismo. Esti movimientu, precursor del bahaísmo, barrió Irán como un torbolín, atrayer sobro sigo la persecución feroz del cleru. Tres la execución del so fundador, el Báb, Bahá'u'lláh foi arrestáu pa ser conducíu, encadenáu y a cuerpu, hasta Tehran. Ellí dellos cortesanos y clérigos influyentes solicitaron la pena de muerte. Pero la vida de Bahá'u'lláh quedó a abellugo gracies a la so reputación personal, la posición social de la so familia y les protestes de delles embaxaes occidentales.
Poro, foi refundiáu a un cuartón llamáu "Pozu Negru" (Siyah-Chal, en persa). Les autoridaes confiaben en qu'esti castigu acabara cola so vida. Nun foi asina. Aquel cuartón convirtióse nel trubiecu d'una nueva revelación.
Bahá'u'lláh pasó cuatro meses nel Pozu Negru. Foi ellí onde, según les sos propies pallabres, llegó a conocer l'algame de la so misión. "Yo nun yera más qu'un home como los demás, recostado nel so llechu, cuando he aquí que los airiquinos del Todoglorioso embargar ya instruyéronme na conocencia de too cuantu foi". "Nun ye esto daqué que venga de mi, sinón d'Él que ye'l Toupoderosu y l'Omnisciente. Y Él ordenóme qu'alzara la voz ente'l cielu y la tierra (.. )".
Bahá'u'lláh dexó'l cuartón pa entamar un exiliu que lu llevaría fuera de la so tierra natal y qu'habría de durar cuarenta años. El so primer destín foi Bagdag. Al cabu d'un añu Bahá'u'lláh entamó'l camín escontra los afaraos montes del Curdistán, onde vivió dos años de meditación solitaria.
En 1856, a instancies de los exiliaos babíes, Bahá'u'lláh tornaba a Bagdag. Sola so nueva xefatura, el prestíu de la comunidá babí empezó a crecer. La reputación de Bahá'u'lláh como guía espiritual sopelexó per tola ciudá. Por ello, y tarreciendo que la so popularidá reenardeciese los ánimos de la comunidá babí de Persia, el Gobiernu del Xa llogró que les autoridaes otomanes dieren orde d'unvialo a tierres entá más distantes.
N'abril de 1863, enantes d'abandonar Bagdag, Bahá'u'lláh y los sos compañeros acampaben nun xardín asitiáu a la vera del Tigris. Dende'l 21 d'aquel mes hasta'l 2 de mayu, Bahá'u'lláh anunció a los sos siguidores más cercanos qu'él yera'l Prometíu predichu pol Báb y, según les creencies bahaíes, tamién polos testos sagraos d'otres relixones.
Los bahaíes dan a esi xardín el nome de "Ridván", pallabra que n'árabe significa "paraísu". L'aniversariu de los dolce díes ellí trescurríos, conocíos como "la Fiesta de Ridván", constitúi la celebración más importante del calendariu bahaí.
El 3 de mayu de 1863, arrodiáu de la so familia y dellos compañeros escoyíos, Bahá'u'lláh partió de Baghdad camín d'Istambul, capital del Imperiu otomanu. Naquel momentu Bahá'u'lláh yera yá una figura que gociaba d'enorme prestíu y ciñu popular.
Escontra setiembre de 1867 Bahá'u'lláh empezó a escribir una serie de cartes dirixíes a los dirixentes de la dómina, ente ellos, l'emperador Napoleón III, la reina Victoria, el káiser Guillermu I, el zar Alexandru II de Rusia, l'emperador Franciscu Xosé I, el papa Píu IX, el sultán Abdul-Aziz y el sah Nasirid-Din de Persia.
Nelles, Bahá'u'lláh proclama abiertamente que ye'l mensaxeru profetizáu pol Báb y fala del advenimiento d'una nueva era. Pero, primero de nada, alvierte que l'orde social del mundu diba sufrir trestornos catastróficos ensin comparanza. Con cuenta de desanicialos, encamentaba que los gobernantes del mundu actuaren acordies cola xusticia. Apeló a estos grandes mandatarios por qu'amenorgaren los sos arsenales y establecieren cierta asociación de naciones. P'algamar una paz duradera namái cabía un remediu: actuar conxuntamente escontra la guerra.
Ante les instigaciones continues de la embaxada persa, el Gobiernu turcu decidió desfacer de Bahá'u'lláh unviándolo a la fortaleza-prisión d'Akká (l'antigua San Xuan d'Acre, Palestina). Entós daquella Akká yera una remota llende al que solíen ser unviaos los asesinos, asaltantes de caminos y disidentes políticos.
Bahá'u'lláh y la so familia llegaron a Akká el 31 d'agostu de 1868 no que sería trechu final del so enllargáu exiliu. Los 24 años subsiguientes habríen de trescurrir ente Acre y la so contorna. De primeres Bahá'u'lláh y los sos compañeros tuvieron confinaos nel recintu de la prisión. Más tarde dexóse-yos el treslláu a una casa dientro de la ciudá onde vivieron en condiciones d'hacinamiento. Dada la so fama d'herexes peligrosos, la so presencia yera oxetu de l'animosidad pública. Inclusive los sos fíos teníen de llanzase a la fuga pa evitar ser apedriaos.
Col pasu del tiempu, l'espíritu de Bahá'u'lláh y les sos enseñances llograron faer esmornia metanes tanta hostilidá, al puntu de que dalgunos de los gobernadores y clérigos de la ciudá llegaron a convertise en devotos almiradores suyos. Al igual que socedió en Baghdad y Adrianópolis, la talla moral de Bahá'u'lláh foi faciéndose acreedora del respetu, ciñu ya inclusive d'una posición de preeminencia social.
Acre foi amás el llugar onde Bahá'u'lláh compunxo la so obra capital, más conocida ente los bahaíes pola so denominación persa, el Kitáb-i-Aqdas (El llibru más sagráu). Nella descríbense de volao les lleis y principios esenciales qu'han de siguir los sos siguidores; coles mesmes na obra queden trazaes les llinies maestres de l'alministración bahaí.
Nos últimos años de la década de 1870, Bahá'u'lláh quedó en llibertá de treslladase a vivir fuera del recintu cercáu, nun llugar onde los sos siguidores podíen visita-y con relativa paz y seguridá. Bahá'u'lláh afitó la so residencia nuna casona abandonada, conocida como Bahjí, en que'l so retiru pudo dedicar los sos díes a la escritura.
Bahá'u'lláh finó'l 29 de mayu de 1892. Los sos restos fueron soterraos nuna habitación axardinada allegante a la casona. Pa los bahaíes ésti ye'l llugar más sagráu de la tierra.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.