Tirotéu nel centru lésbico-gai de Tel Aviv
From Wikipedia, the free encyclopedia
El tirotéu nel centru lésbicu-gai de Tel Aviv asocedió na nueche del 1 d'agostu de 2009 nel centru comuñal de l'Asociación LGBT Israelina en Tel Aviv, Israel mientres un alcuentru selmanal del Bar-Noar (n'hebréu: בר-נוער, "Chigre de la mocedá"), un grupu de sofitu pa mozos gais y lesbianes. L'atentáu dexó a dos muertos y a lo menos diez mancaos. Anque la investigación criminal sigue y l'asaltu sigue impune, el sucesu tuvo un efeutu significante n'impulsar esfuercios contra la homofobia.
| Tirotéu nel centru lésbico-gai de Tel Aviv | |
|---|---|
 | |
| Llocalización | |
| Llocalización | Tel Aviv |
| Coordenaes | 32°03′56″N 34°46′34″E |
 | |
| Datos | |
| Fecha | 1 d'agostu de 2009 |
| Víctimes | |
| Númberu de firíos | 15 |
| Númberu de muertes | 2 |
 | |
El Bar-Noar ye una actividá pa moces que'l so fin ye apurrir abellugu y proteición contra'l refugu y la homofobia que los nuevos gais suelen encarar.[1] Pese al nome, el Bar-Noar nun ye un local onde se sirven bébores alcohóliques. Ye un grupu de sofitu que realiza un alcuentru social cada sábadu onde los participantes, ente 14 y 21 años d'edá, axuntar pa xugar xuegos, escuchar música, y falar sobre la so orientación sexual.[2] La mayoría de los mozos qu'asisten tán nel clóset y los sos familiares y amigos del colexu nun saben que son gais.[3]
L'alcuentru realizar nel suétanu del centru comuñal de l'Asociación LGBT Israelina, que la so sede ta allugada nel mesmu edificiu.[4][5]
A les 10:40 p.m. el sábadu, 1 d'agostu de 2009,[2] l'asaltante aprució nel suétanu del centru comuñal y disparó la so arma automática indiscriminadamente en toes direiciones mientres unos diez minutos.[6] De les aproximao 40 persones presentes, dos morrieron y siquier diez más resultaron mancaes. L'asesín, mazcaráu y vistíu de negru, dar a la fuga.[2]
Nir Katz, de 26 años, y Liz Trubeshi, de 16, perdieron les sos vides nel atentáu.
Liz Trubeshi yera una moza callada ya introvertida a la que-y gustaba escribir poemes.[7] Taba a puntu de cumplir los 17 años y vivía cola so familia en Jolón.[8] Nun yera lesbiana, pero asistía al Bar-Noar regularmente p'amosar el so sofitu y solidaridá.[9][7][10]
Nir Katz trabayara como conseyeru voluntariu nel Bar-Noar mientres los trés años precedentes a la so muerte. “Munches vegaes los rapazos escapar a la cai y alleguen a un conseyeru. Nir salvó la vida de munchos neños,” dixo la so amiga Noa, quien tamién yera conseyera del grupu. Katz vivía en Guivatayim col so noviu de dellos años. Había estudiáu informática y tenía aspiraciones d'abrir la so propia empresa.[8][10]
Amás de los dos muertos, a lo menos diez persones más resultaron mancaes.[2] Cinco de los mancaos fueron tresportaos al Hospital Ichilov en Tel Aviv mientres los otros cinco recibieron tratamientu nel Wolfson Medical Center en Jolón.[2] De les víctimes que revistieron mancadures menores, dalgunes optaron por nun recibir tratamientu por mieu a que l'hospital reportaría l'incidente a los sos padres, dexando al descubiertu la so orientación sexual. Poro, ye imposible saber el númberu exactu de persones afeutaes.[11] Los medios de comunicación reportaron cifres ente 10 y 15 persones mancaes.
Chen Langer, otru conseyeru voluntariu del Bar-Noar de 22 años, recibió un balazu que travesó dambes piernes y tuvo nuna siella de ruedes mientres dellos meses.[12]
Yonatan Buks, de 15 años, revistió mancadures nes sos estremidaes inferiores y tuvo dificultaes pa falar de resultes del atentáu. La so familia interpunxo una demanda contra'l centru comuñal pola suma de US$4 millones, alegando que tuvo de percibir el peligru pa los nuevos gais y que l'edificiu nun tenía midíes fayadices de seguridá.[13]
Or Gil, de 16 años, sufrió mancadures de la rodía y del pechu.[2]
Nel casu de munches de les víctimes, l'asaltu foi lo que sacó de sópitu a la lluz la so orientación sexual. A dellos padres nun los sentó bien la noticia y nun visitaron a los sos fíos mancaos nel hospital.[2][14][11][15]
La mayoría de les víctimes son menores d'edá y los sos nomes nun fueron publicaos.[14][15] Dos de les víctimes van pasar el restu de les sos vides en sielles de ruedes.[12]
L'atentáu foi condergáu polos políticos más importantes d'Israel. El Presidente Shimon Peres declaró a otru día que "esti asesinatu espeluznante que se llevó a cabu en Tel Aviv ayeri contra menores y nuevos ye un asesinatu qu'una nación civilizao y culto nun puede aceptar." El presidente añadió que "l'asesinatu y l'odiu son los dos crímenes más graves na sociedá."[16] El Primer Ministru Benjamín Netanyahu pidió que tol pesu de la llei aplicar al asesín y declaró qu'Israel ye "un país democráticu, un país de tolerancia, un estáu rexíu por lleis, y vamos respetar a toles persones ensin importar les sos creencies."[16] L'alcalde de Tel Aviv, Ron Huldai, pidió que les mesmes "bales que travesaron a Liz y Nir sían les bales que ruempan les parés d'odiu ya inorancia na nuesa sociedá."[17] El Ministru d'Educación Gideon Sa'ar espresó apreciación poles contribuciones sobresalientes de la comunidá LGBT y prometió que'l sistema educativu va tener más entrenamientu y ferramientes p'ayudar a les persones que "sufren non por dalguna transgresión que cometieren sinón por quien son."[17]
Investigación policial
Darréu dempués del tirotéu, ordenóse'l zarru temporal de los llugares avezaos pola comunidá gai pa evitar que fueren blancos de posibles ataques posteriores.[18][19][20] La policía empecipió una busca refecha del responsable.
L'inspector xefe de policía David Cohen dixo que la investigación, que foi asignada a la prestixosa Unidá Central de la policía de Tel Aviv, yera de suma importancia pa la policía nacional y que s'apurriríen tolos recursos necesarios pa resolver el casu.[21][22] La Unidá Central encargar d'investigar los casos más graves y de perfil altu.[23]
El 4 d'agostu de 2009, la policía llevó a un adolescente que sobrevivió l'incidente a la escena pa realizar una reconstrucción del ataque.[21]
En xunu de 2010, la policía entrugó a mil persones sobre l'asaltu n'afayando nes resultancies del llaboratoriu "un elementu compartíu per miles d'israelinos." La policía escoyó a mil persones portadores del elementu pa entrugar.[24]
Nun se revelaron detalles de la investigación yá que ta baxu secretu de sumariu.[25][21][22][24]
Hasta la fecha, nun se sabe quién foi'l perpetrador del atentáu.
Confesión falsa
El 7 d'ochobre de 2009, foi arrestáu'l terrorista xudíu ortodoxu Yaakov Teitel por múltiples cargos de terrorismu.[26] Dempués de repitíes interrogaciones nes que negó participación dalguna, confesó de cometer l'atentáu nel centru lésbicu-gai. Someter a un detector de mentires y ésti indicó que la so confesión nun foi verdadera. Amás, nun pudo dar detalles téunicos sobre l'atentáu amás de los yá conocíos pol públicu. Teitel dempués dixo que creía que la so confesión falsa daría fin a les interrogaciones.[27] La policía piensa que Teitel podría tar tapando al responsable verdaderu.[28]
Dende'l principiu, el públicu presumió que l'atentáu foi cometíu por daquién d'ideoloxía antihomosexual. Anque nun hai, nin puede haber hasta que se conoza la identidá del responsable, evidencia concreta qu'indique'l motivu del ataque, les circunstancies paecen señalar que se trata de homofobia. De primeres, l'edificiu onde asocedió l'atentáu nun ye llamativu y non podría sabese que se realizaba una xunta nel so interior ensin tener conocencia previa del Bar-Noar.[3][29][5] Dellos miembros del públicu espresaron sorpresa de que l'asaltu llevárase a cabu en Tel Aviv, que ye la ciudá más lliberal y pluralista de la rexón y que se suel considerar como'l centru d'actividá de la comunidá gai.[3][18][19][2][5]
Manifestaciones
La mesma nueche del atentáu, manifestáronse aproximao mil persones nes cais de Tel Aviv p'amosar la so solidaridá y repulsa de lo asocedío. Esa manifestación terminó sobre les 3 de la mañana.[30][31]
A otru día, domingu pela tarde, hubo otra manifestación en Tel Aviv, a la qu'asistieron "centenares" y otros dos en Xerusalén y Beerseba (con aproximao 300 y 200 manifestantes, respeutivamente).[32]
Nos díes siguientes hubo manifestaciones en Haifa (Israel) y nes comunidaes xudíes de Washington y San Francisco, n'Estaos Xuníos.[21][33][34]
El 8 d'agostu, realizóse otra manifestación en Tel Aviv a la qu'asistieron aproximao 25.000 persones.[17] Ente los presentes taben dalgunes de les víctimes, l'Alcalde de Tel Aviv, Ron Huldai, el Presidente israelín Shimon Peres, la Ministra de Cultura y Deportes, Limor Livnat, y el Ministru d'Educación Gideon Sa'ar, al igual que los artistes musicales de Dana International, Rita Kleinstein, Ninet Tayeb, y Amir Fay Guttman.[17][35]
L'atentáu foi recordáu con otra manifestación en Tel Aviv un añu dempués. Asistieron unos 3.000 manifestantes.[36]
División relixosa y política
Parte del públicu israelín culpó a la comunidá xudía ortodoxa y los políticos conservadores por contribuyir al odiu contra la comunidá LGBT.
El periodista ortodoxu Moshe Glasner interpunxo una demanda pidiendo que se llevantara'l secretu de sumariu pa dexar claro que la población jaredí nun tuvo nada que ver col ataque.[37]
Había tamién quien culparon a los políticos conservadores d'afalar a la violencia contra persones LGBT.[38] El partíu ultraortodoxo Shas y n'especial el miembru de la Knesset y amás rabín Nissim Zeev recibieron atención particular tres l'incidente.[39] Zeev dixo que les acusaciones constituyíen libelo.[39] Zeev tien una hestoria llexislativa antihomosexual. En 2007, por casu, propunxo 'centros de rehabilitación' xestionaos pol gobiernu pa "suprimir los enclinos d'homosexuales" y lleis pa illegalizar el sexu homosexual. Los que violaren les lleis taríen obligaos a sometese a la 'rehabilitación' por un periodu de dos años.[40]
El Shas, mentanto, publicó un comunicáu diciendo que condergaba l'ataque ensin reserves.[41]
Nuna declaración del 8 d'agostu de 2009, el Ministru d'Educación prometió cambeos nel sistema educativu p'ayudar a la comunidá LGBT.[17][29] Nitzan Horowitz, l'únicu miembru abiertamente gai de la Knesset (parllamentu israelín), anunció que propondría cambeos llexislativos pa incluyir la proteición de persones LGBT nes lleis, qu'anguaño namái prohiben l'enguizamientu al racismu.[29][42] Les lleis israelines contra crimen d'odiu yá inclúin crímenes cometíos en función de la orientación sexual de la víctima.[42]
En payares de 2009, una delegación compuesta por trés activistes de la mocedá gai israelín visitó Estaos Xuníos pa estudiar les Gai-straight alliances (GSA; "aliances gay-heterosexuales") y considerar la posibilidá d'implementales nes escueles d'Israel.[43][44]
Un añu dempués del tirotéu, oficiales municipales de Tel Aviv y de la policía nacional fueron a Berlín nun viaxe xestionáu pol proyeutu anti-violencia Maneo, onde s'atoparon con oficiales de la policía d'esa ciudá y falaron sobre'l sistema alemán de combatir la violencia homofóbica.[45]
Dos años dempués de los ataques, el Bar-Noar foi vandalizado en diverses ocasiones, a pesar de tener que contratar a un guarda de seguridá. Amás, al nun recibir ayudes económiques de nengún estamentu oficial, nun son capaces d'axuntar los 1200 shéquels mensuales (unos 240 € o 340 $) necesarios pal so caltenimientu, polo que la sobrevivencia ta en peligru.[46]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
