Principáu-Obispáu de Montenegru
From Wikipedia, the free encyclopedia
El Principáu-Obispáu de Montenegru foi un tao teocráticu balcánicu, nel sureste d'Europa, qu'esistió ente 1697 y el 13 de marzu de 1852, cuando foi eslleíu por Nicolas Mirkov, quien proclamó'l Principáu de Montenegru. Surdió frutu del arrenunciu del cleru ortodoxu a siguir siendo un señoríu otomanu, lo que tresformó la parroquia de Cetinje nun protectoráu rusu, gobernando por Obispos Metropolitanos (Vladika, tamién traducíu como "Príncipe-Obispu").[1][2][3]
Datos rápidos Alministración, Capital ...
| |||||
---|---|---|---|---|---|
estáu desapaecíu | |||||
| |||||
Alministración | |||||
Capital | Cetinje | ||||
Forma de gobiernu | monarquía teocrática absoluta (es) | ||||
Llingües oficiales | montenegrín | ||||
Relixón oficial | cristianismu ortodoxu | ||||
Xeografía | |||||
Llendaba con | Imperiu austriacu | ||||
Demografía | |||||
Población | 60 000 hab. | ||||
Economía | |||||
Moneda | Montenegrin perun (en) , florín austrohúngaro (es) , lira otomana (es) y franco francés (es) | ||||
Zarrar