Plantía:Ficha de bioma.
Pluvisilva, selva lluviosa, monte ombrófilo, o específicamente'l monte húmedu tropical y subtropical de frondosas, ye un tipu de bioma qu'arrexunta los ecosistemes de selva de clima tropical húmedu o subtropical húmedu, asitiáu mayormente na zona intertropical, y carauterizáu por una formación vexetal arbórea alta y trupa, de dellos estratos, predominantemente perennifolia y de fueya ancha (de frondoses o latifoliado), de clima templáu con variaciones térmiques de menos de 5 °C y lluviosu mientres tou o casi tol añu.
El términu selva tamién ye aplicable equí, anque nel so sentíu más restrictivu. El monte lluviosu tropical ye unu de los catorce biomas nos que'l WWF clasifica les ecorrexones terrestres.
Pluvisilva vien del llatín pluvii=agua y xibla=monte, polo qu'equival al monte que ye lluviosu tol añu y úsase tamién pluviisilva y pluviselva. El términu selva por sigo solo define abondo bien esti tipu d'ecosistemes na gran mayoría de países hispanos y nel sentíu más común que se-y da al términu, yá que selva significa "terrén bien pobláu d'árboles", y mientres más lluviosu ye un monte, más trupu resulta. Los términos más usaos pa estos ecosistemes son selva lluviosa y selva húmeda, y d'usu más téunicu ye selva ombrófila. El WWF ye más específicu pa referise a esti bioma, denominándolo Tropical and subtropical moist broadleaf forests, que podemos traducir montes húmedos tropicales y subtropicales de fueya ancha o de frondosas o a cencielles selva tropical y subtropical.
Los términos monte húmedu, lluviosu y ombrófilo son sinónimos que tamién s'apliquen, sicasí pueden cayer n'ambigüedad si non s'específica la so naturaleza tropical y/o subtropical (pluvisilva) pa estremar del monte templáu lluviosu (laurisilva). Per otru llau, hai estudios qu'estremen el monte húmedu del monte bien húmedu y del monte pluvial según la pluviosidá de menos a más.[1] Los términos monte avesigu o umbrífero aluden a la solombra que da'l monte trupu, pos la selva presenta nos estratos inferiores plantes que crecen a la solombra (plantes umbrófilas), mientres los árboles de los estratos cimeros dependen de la lluz (fotófilos).
Los montes húmedos tropicales y subtropicales de frondosas inclúin tanto a la selva tropical como a la subtropical. El WWF definir como'l bioma de la zona intertropical carauterizáu pola so baxa variabilidá, altos niveles d'agua (mayores a 2000 mm) y cola biodiversidá más grande del mundu, una y bones la metá de les especies de la Tierra viven nestos montes, pudiendo atopar nun solu quilómetru cuadráu más de 1.000 especies d'árboles.[2]
Inclúin diversos tipos:
- La selva tropical o monte tropical lluviosu siempreverde de tierres baxes, de fueya perenne, llatitú ecuatorial, que recibe muncha agua (más de 2.000 mm al añu) mientres tol añu. Estos montes atopar un cintu alredor del ecuador, con mayor superficie na cuenca amazónica n'América del Sur, la rexón del Congo n'Árica Central, Indonesia y Nueva Guinea.
- Los montes estacionales semi-perennes o selves semidecidues, que reciben una precipitación global alta con una temporada de branu templada y lluviosa y una estación d'iviernu más fría y seca. Inclúi la selva subtropical. Dalgunos de los árboles d'estos montes pierden parte o la totalidá de les sos fueyes mientres la estación seca. Estos montes atópase en delles partes d'América del Sur, América Central, la zona del Caribe, Méxicu, na costa d'África Occidental, en zones del subcontinente indiu y en gran parte d'Indochina.
- Los montes lluviosos de monte, dalgunos de los cualos son conocíos como monte nublu, atópase nes árees montascoses de clima menos templáu.
- Les selves d'hinchente, qu'inclúin les selves pantanoses, selves inundables y selves de turbera o alteria.
Les selves húmedes tropicales y subtropicales son comunes a delles ecozones terrestres como son la zona afrotropical (África ecuatorial), la zona indomalaya (con partes del subcontinente indiu y el sureste asiáticu), la zona neotropical (el norte de Suramérica y Centroamérica ), la zona australasiatica (este d'Indonesia, Nueva Guinea, norte y este d'Australia), y la zona d'Oceanía (les islles tropicales del océanu Pacíficu). Alredor de la metá de los montes tropicales lluviosos del mundu atópase en Brasil y en Perú. Les selves tropicales cubren anguaño menos del 6% de la superficie terrestre de la tierra. Los científicos envaloren que más de la metá de les especies de plantes y animales del mundu, viven en montes tropicales lluviosos.
Alredor de la metá de toles selves lluvioses del mundu atópase en Brasil y Perú. La selva cubre unos 12,3 millones de km², menos del 6% de la superficie terrestre remanecida, pero envalórase qu'alluga más de la metá de la biodiversidá del planeta.
Les selves lluvioses carauterizar pola elevada pluviosidá, percima d'ente 1.700 y 2.000 mm añales según les definiciones, y siempres percima de 100 mm mensuales a lo llargo de tol añu. Xeneralmente, el suelu ye probe por cuenta de que l'agua abasna los nutrientes solubles. Les temperatures bazcuyen ente 27 y 30 °C. El mugor medio del suelu algama'l 80%.
Les selves alluguen más de nueve décimos de toles especies de plantes y animales del mundu. D'equí llográronse munchos melecines naturales. Y envaloróse qu'entá queden por afayar y clasificar cientos de millones de nueves especies de plantes, inseutos y microorganismos. Cuntáronse hasta dellos centenares d'especies d'árboles per hectárea, frente a un máximu d'una decena nos biomas templaos. Abonden les especies, xéneros y families reinales.
Estes selves reciben dacuando'l nome de pulmones del planeta, anque científicamente demostróse que la so producción neta d'osíxenu ye bien pequeña o nula; peracaben tanto como producen.[3]
A pesar de la esuberancia de la flora nes selves lluvioses, la calidá del suelu suel ser probe, sobremanera en sustratos antiguos. La rápida descomposición bacteriana torga l'acumuladura de humus. La concentración d'óxidos de fierro y aluminiu da al suelu un brillosu color acoloratáu y dacuando produz xacimientos explotables, por casu de bauxita). En sustratos más nuevos, especialmente si son d'orixe volcánicu, los suelos tropicales pueden ser bastante fértiles; tamién son fértiles los de les selves que s'anubren dacuando, gracies a los sedimentos aluviales que reciben.
Les plantes dominantes son árboles de fueya ancha (planifolios) siempreverdes, que formen un dosel sobre'l suelu. Suelen ser árboles grandes, de crecedera lenta. Dacuando, percima del dosel, álcense árboles más altos, llamaos emerxentes. La parte cimera del dosel alluga comúnmente una rica flora d'epifites, como orquídees, bromelias, mofos y líquenes, que crecen sobre les cañes de los árboles. El sotobosque de la selva suel ser escasu por cuenta de la ausencia de lluz solar, y consiste n'arbustos, yerbes, felechos, pequeños árboles y grandes plantes trepadores maderices. Homes y animales pueden circular pel suelu de la selva con relativa facilidá. Cuando la selva ye caducifolia o semi-caducifolia, o'l dosel viose alteriáu por dalguna razón, el suelu ye colonizáu rápido por una trupa y enrevesosa vexetación de plantes trepadores, arbustos y arbolinos llamada xungla.
Árboles
La mayoría de los árboles de les selves lluvioses comparten ciertes carauterístiques:
- Raigaños aérees maderices.
- Fueyes grandes, especialmente ente les plantes del sotobosque y nos exemplares nuevos de los árboles del dosel y emerxentes; nestos postreros, les nueves fueyes son menores cuando algamen l'altor del dosel. La gran superficie de les fueyes ayuda a recoyer la lluz nel ambiente aveseo de la selva, y nun ta espuesta al vientu que les estropiaría si tuvieren nel dosel. Les fueyes del sotobosque suelen tener tamién una canal de salida d'agua na punta pa dexar la trespiración nel ambiente húmedo y p'evitar la proliferación de microbios.
- Corteza bien delgada, d'ente 1 y 2 mm. Suel ser bien nidiu, anque dacuando ta cubierta d'escayos.
- Caulifloria: desenvolvimientu de flores y frutos direutamente nel tueru.
- Grandes frutos carnosos, qu'atraen a aves, mamíferos y pexes como axentes dispersivos.
Capes de la selva
La selva estremar en cuatro capes horizontales, caúna d'elles cola so flora y fauna particular.
Capa emerxente
Ta formada polos árboles emerxentes, que s'alcen sobre'l dosel. Suelen ser árboles siempres verdes, qu'aguanten elevaes temperatures y fuertes vientos. Ente la fauna d'esta capa destaquen los monos, esperteyos, águiles y caparines.
Son paecíos de 2 en 2 tienen de 30 a 75 metros d'altor col dosel en forma de paragües, que crecen sobre'l monte y tienen pequeñes fueyes apuntiaes, porque delles especies pierden les sos fueyes mientres la curtia temporada seca nel monte cercanu a l'amazones; estos árboles xigantescos tienen tueros rectos y llisos con poques cañes, los sos sistema de raigaños ye bien pequeñu, elles crecen contra puestu y esa pueden estendese pa escontra fora hasta una distancia cercana a 10 metros.
Dosel
La mayor biodiversidá de la selva atopar nel dosel, una cubierta más o menos continua de xamasca formada poles copes de los árboles, que s'alza a un altor d'ente 30 y 50 metros. Según delles estimaciones, alluga'l 40% de toles especies vexetales, lo que suxer que ye posible qu'hasta la metá de toles especies de la Tierra atópense ende. Siquier contién la cuarta parte de les especies d'inseutos.
La esploración sistemática d'esti hábitat empezó nos años 1980, cuando se desenvolvieron métodos basaos en cuerdes, grúes y aeronaves.
Sotobosque
L'espaciu ente'l suelu y el dosel alluga aves, monos, culiebres, llagartos y inseutos.
Suelo
Esta zona namái recibe'l 2% de la lluz solar. Namái pueden crecer equí plantes especialmente afeches como camperes y yerbes. Tamién contién materia orgánico en descomposición, que sume rápido por cuenta de les altes temperatures y mugor.
L'amenaza más grave pa les selves ye la intervención humana. Baltar indiscriminada pa llograr madera, camperes y terrenes agrícoles conducen al aumentu de la erosión y al empobrecimiento de los suelos. Cada añu piérdense 10.000 hectárees de selva primaria. Por cuenta de esto, les selves umbrófilas namái cubren na actualidá'l 6% de la superficie terrestre.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
