especie de páxaru From Wikipedia, the free encyclopedia
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Leptocoma minima | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Dominiu: | Eukaryota | |
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Eurylaimidae | |
Xéneru: | Nectariniidae | |
Especie: |
L. minima (Sykes, 1832) | |
Distribución | ||
Sinonimia | ||
Nectarinia minima | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
'''Leptocoma minima,[2] tamién conocíu como nectarina chica,[3] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Nectariniidae, endémica de los Ghats occidentales de la India.
Al igual qu'otros suimangas, aliméntase principalmente de néctar anque tamién come inseutos, sobremanera p'alimentar a les sos críes. Son aves diminutes que moren y atópense nos montes, pero son particularmente atraíos por xardinos nel cantu del monte onde les persones cultiven plantes con flor. Polo xeneral, se encaraman al tomar el néctar.
La especie ye pequeña, inclusive menor al suimanga permediu, llegando a midir namái 8 cm de llargu. Tienen un picu finu curváu escontra baxo y lengua tubulares de punta pincel, dambes son adautaciones pa l'alimentase de néctar.
El machu adultu ye de color coloráu terciopelu nel mantu y les coberteras de les ales y hai una amplia franxa colorada nel pechu. La pileu ye de color verde brillante y hai manches violacees-rosácees nel gargüelu y les ancas. La parte inferior del pechu ye amarellentada. Hai un cantu negru nel cazu que dixebra la parte mariella de la parte inferior. El suimanga cingalés (Leptocoma zeylonica), de mayor tamañu, puede paecer bien similar, pero esto tien marrón más escuro na parte cimera y los lladrales y la cloaca ye ablancazada. El plumaxe d'eclís del machu (cuando nun ta criando) ye más de color oliva sobre la cabeza y el coloráu terciopelu llindar al mantu y coberteras inferiores de l'ala. La fema ye oliva-marrón, pero la cloaca ye claramente colorada. Pue atopase en bon númberu de xardinos de flores ensundioses nos cantos de los montes o plantíos.[4]
Los vocalización de les aves llamaos inclúin «chik» curtios y «chee-chee-which-chee» enllargaos.[5]
El suimanga mínimu ye un criador residente endémicu de los Ghats occidentales na India. La temporada alta de anidación ye d'avientu a marzu[6] pero sábese qu'añeren en casi tolos meses del añu nos Ghats occidentales del sur. La fema pon dos güevos nun nial suspendíu nuna caña delgada d'un árbol pequeñu, fronda d'un felechu o arbustu.[7] Tanto'l machu como la fema participen na construcción del nial col interior construyíu principalmente pola fema. Los güevos son guariaos principalmente pola fema, pero los machos pueden arreyase na alimentación de los pitucos. El periodu d'incubación ye d'unos 18 a 19 díes.[8][9]
Estes aves son importantes polinizadores de delles especies de plantes.[10]
Los machos establecen y defenden territorios d'alimentación con arbustos y árboles de flores. Plantes como Helixanthera Entemedia, que tienen una gran cantidá de néctar, defendiéronse más enérxicamente.[11] Siendo aves pequeñes, pueden ser aprovechaos por dellos depredadores como santatereses y arácnidos.[12]
Anque mora en munches árees, pueden movilizase altitudinalmente en respuesta a les agües. En delles zones treslladóse a les llombes mientres los monzones y treslládense a les rexones más altes dempués de les agües.[13][14]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.