Gordon Gould

Gordon Gould (17 de xunetu de 1920, Manhattan – 16 de setiembre de 2005, Lenox Hill Hospital ^(es) ) foi un físicu d'Estaos Xuníos al que se-y atribúi la invención del láser.

Gordon Gould
Vida
Nacimientu	Manhattan[1], 17 de xunetu de 1920[2]
Nacionalidá	Estaos Xuníos
Muerte	Lenox Hill Hospital (es) [1], 16 de setiembre de 2005[2] (85 años)
Estudios
Estudios	Universidá de Columbia Union College (es) 1941) bachiller de ciencies Yale Scarsdale High School (en)
Llingües falaes	inglés[3]
Alumnu de	Polykarp Kusch
Oficiu	físicu, inventor, profesor universitariu
Emplegadores	Universidad de Nueva York, Escuela Tandon de Ingeniería (es)
Premios	ver Medaya John Scott  (1983) [4] National Inventors Hall of Fame  (1991) [5]
Creencies
Relixón	ateísmu

Meyor conocíu por una disputa cola oficina de patentes y marques rexistraes d'Estaos Xuníos, pa llograr patentes pal láser y otres teunoloxíes rellacionaes col mesmu, que la so guerra duró unos 30 años. D'igual manera se querelló contra los fabricantes de láser pa faer cumplir les patentes que consiguió darréu.

Biografía

Nacíu en Nueva York, Gould yera'l mayor de tres hermanos. Los sos padres yeren activos metodistes de la ilesia, pero él mesmu reconocíase como un atéu. El so padre foi un editor, fundador de la Revista Escolástica en Nueva York. Na Union College llogró'l títulu de llicenciáu en ciencies, en física, onde s'alzó como un miembru de la fraternidá Sigma Chi, y un master na Universidá de Yale, especializándose en óptica y espectroscopia. Ente marzu de 1944 y xineru de 1945 trabayó nel Proyeutu Manhattan, pero foi despidíu por cuenta de les sos actividaes como miembru del Partíu Comunista. En 1949, Gould asistió a la Universidá de Columbia pa consiguir el doctoráu n'óptica y espectroscopia rotacional. El so supervisor, el Nóbel Polykarp Kusch, lo guio nel perfeccionamiento de la entós novedosa téunica del bombéu ópticu. En 1956, Gould propunxo l'usu del bombéu ópticu p'aguiyar un máser, que la so escurre foi deliberada col so inventor, el premiu Nóbel Charles Townes, profesor en Columbia. Townes asesoró a Gould nel llogru d'una patente, y alcordó ser el so testigu.^[6]

Invención del láser

Yá en 1957, dellos científicos ente los que s'incluyía Townes enriaron los sos esfuercios en buscar una manera de llograr l'amplificación máser del espectru visible. En payares d'esi añu, Gould diose cuenta de la posibilidá de fabricar un resonador ópticu eficiente, al disponer de dos espeyos en forma d'un interferómetro Fabry-Pérot. A diferencia d'otros diseños que se suxirieren, esta propuesta de perfacese, causaría una emisión intensa, coherente. Siendo que les cares de la oquedad nun precisaríen ser reflectantes, el mediu de ganancia podría ser fácilmente bombiáu pa llograr la inversión de población necesaria. Gould tamién suxirió'l bombéu del mediu al traviés de choques a nivel atómicu, y antemanó delles de les aplicaciones potenciales que podría tener asemeyáu inxeniu.

Gould anotó'l so analís y propunxo delles aplicaciones na so llibreta de llaboratoriu sol encabezamientu “Cálculos averaos sobre la viabilidá d'un LASER: Amplificación de Lluz per Emisión Aguiyada de Radiación”—el primer emplegu que se rexistra d'esti acrónimu.^[7] El cuadiernu de Gould foi'l primer manual pa la construcción d'un láser vidable, y considerando lo que tenía ente manes llevar a una notaría pa tener el so trabayu certificáu ante notario. Arthur Leonard Schawlow y Charles Townes afayaron al marxe de Gould la importancia del filtru de Faby-Pérot—unos trés meses más tarde—y denominaron al artefautu resultante un “máser ópticu”.^[8] El dispositivu recibió nun principiu el términu dau por Gould nuna conferencia en 1959, y foi adoptáu a pesar de la negativa per parte de Schawlow y los sos colegues.^[9][10]

Ansiosu por consiguir una patente pa la so invención, y creyendo equivocadamente pa faer esto que riquía la construcción d'un láser funcional, Gould abandonó Columbia ensin completar el so doctoráu y xunióse a una compañía d'investigación privada, TRG (sigles n'inglés de Technical Research Group). Persuadió al so nuevu patrón por que financiara les sos investigaciones, de cuenta que llograron fondos pal proyeutu de parte de l'Axencia de Proyeutos d'Investigación Avanzada, irónicamente con sofitu de Charles Townes. Desafortunadamente pa Gould, el gobiernu clasificó'l proyeutu como reserváu, lo que significaba que se riquir una autorización pa trabayar nel. Gould foi incapaz d'adquirila por causa de la so participación nel Partíu Comunista. Anque'l so trabayu siguió en TRG, nun tuvo la facultá de contribuyir al proyeutu nin de materializar les sos idees. Por cuenta de la imposibilidá de cooperación per parte de Gould, TRG perdió la carrera por algamar la construcción d'un láser funcional que sí conquistó Theodore Maiman nel Hughes Research Laboratories (Llaboratorios d'investigación Hughes).

Batalla de patentes

Mentanto, Gould y TRG empezaron a solicitar patentes nes teunoloxíes desenvueltes. El primer par d'aplicaciones, dambes archivaes n'abril de 1959, incluyíen láseres basaos tantu en resonadores ópticos Fabry-Pérot como bombeos ópticos, siendo éstos bombiaos por choques en descarga gaseosa (como en láseres de neón-heliu), amplificadores ópticos, conmutación Q, heterodino ópticu, l'emplegu de cristales del ángulu de Brewster por aciu control de polarización, y aplicaciones qu'incluyíen equipamientu pa desencadenar reacciones químiques, mididores de distancia, comunicaciones y LIDAR. Schawlow and Townes tamién solicitaron una patente pal láser, que foi concedida en marzu de 1960. Gould y TRG empecipiaron una demanda, basaos nel precedente creáu nel so cuadiernu certificáu ante notario en 1957. Mientres s'apostaba esta demanda nos tribunales y l'Oficina de Patentes, otres aplicaciones con teunoloxía láser específiques archivar polos Llaboratorios Bell, Hughes Research Laboratories y Westinghouse ente otros. Gould perdió finalmente la batalla pola patente del láser, principalmente porque'l so cuadiernu nun esplicaba de forma atayante que les parés llaterales del mediu láser habíen de ser tresparentes, anque entamó'l bombéu ópticu de la ganancia media al traviés d'elles, y envaloró la perda de la lluz por aciu les parés llaterales como causa de la difracción.^[11] Sía que non, llevantáronse barruntos sobre si'l cuadiernu de Gould fuera abondu p'apurrir la información téunica necesaria pa fabricar un láser, yá que TRG foi incapaz de realizalo. A Gould concedióse-y una serie de patentes n'otros países, sicasí, caltuvo les sos demandes sobre patentes en teunoloxía láser específiques mientres enforma tiempu dempués n'Estaos Xuníos.

Últimos años

El discutiniu sobre l'autenticidá de la invención del láser per parte de Gould intensificada poles reivindicaciones de Townes y Schawlow, escorrió-y tola so vida. En 1991 escoyóse-y como miembru de la Sala de la Fama de la Fundación Nacional d'Inventores. Nel so discursu d'aceptación declaró: “Creo que ye importante ser autocríticu. Tienen que refugar tolos atributos d'una idea que nun va funcionar, o arrenunciar a toa una idea en favor d'otra. Tienen que tar entusiasmaos pa dir esperimentando coses, anque nun funcionar”

Gould morrió'l 16 de setiembre de 2005.^[12]

Ver tamién

• Robert Kearns
• Edwin H. Armstrong

Referencies

1. URL de la referencia: https://www.washingtonpost.com/archive/local/2005/09/20/laser-pioneer-gordon-gould-dies-at-85/8ccd0c3b-261e-40a2-b3e2-318920dec64a/.
2. Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Gordon-Gould. Apaez como: Gordon Gould. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
3. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
4. URL de la referencia: https://thejohnscottaward.github.io/jsc/1951-2010.html.
5. Afirmao en: National Inventors Hall of Fame. National Inventors Hall of Fame ID: gordon-gould.
6. Taylor (2000), page 62
7. Taylor (2000), pages 66–70.
8. Schawlow, Arthur L.; and Townes, Charles H. (December 1958). «Infrared and optical masers». Physical Review 112 (6–15):  páxs. 1940–1949. doi:10.1103/PhysRev.112.1940.
9. Gould, R. Gordon (1959). «The LASER, Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation», Franken, P.A. and Sands, R.H. (Eds.): The Ann Arbor Conference on Optical Pumping, the University of Michigan, June 15 through June 18, 1959, páx. 128.
10. Chu, Steven; and Townes, Charles (2003). «Arthur Schawlow», ed. Edward P. Lazear,: Biographical Memoirs, vol. 83, National Academy of Sciences, páx. 202. ISBN 0-309-08699-X.
11. Taylor (2000), p. 159 & 173.
12. «Gordon Gould, 85, Figure In Invention of the Laser». New York Times. 20 de setiembre de 2005. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9906Y7DC1630F933A1575AC0A9639C8B63. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2008. «Gordon Gould, quien lluchó mientres tres décades pa consiguir la reconocencia del so trabayu na invención del laser—y consiguientemente ganar millones de dólares en derechos—morrió'l vienres nel Lenox Hill Hospital en Manhattan. Tenía 85 años. La so muerte foi acreditada pola so muyer, Marilyn Appel.».

Bibliografía

• Taylor, Nick (2000). LASER: The inventor, the Nobel laureate, and the thirty-year patent war. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-684-83515-0.
• Brown, Kenneth (1987). Inventors at Work: Interviews with 16 Notable American Inventors. Redmond, Wash.: Tempus Books of Microsoft Press. ISBN 1-556-15042-3.

• Datos: Q546175
• Multimedia: Gordon Gould