From Wikipedia, the free encyclopedia
Plantía:EurovisionCountries
Francia ye unu de los países que presentó un concursante a la primer edición del Festival del Cantar d'Eurovisión, en 1956. Esti concursu entamar la Unión Europea de Radiodifusión. Francia participó 60 vegaes, namái superada por Alemaña con 61 apaiciones. Francia ye unu de los países del grupu de los coloquialmente denominaos 'Big 5' (los cinco grandes) y polo tanto siempres tien el so llugar aseguráu na final del festival. Los otros componentes d'esti grupu son, amás d'Italia, Francia, España, Reinu Xuníu y Alemaña, como emisores públiques d'estos países que son miembros de la UER qu'apurren más audiencia a los eventos entamaos pola UER y contribúin más a la organización.
Nun total de 36 vegaes, Francia quedó dientro del TOP-10 na gran final y quedando última tan solo una vegada (en 2014, con 2 puntos).
La historia de Francia n'Eurovisión, hasta la dómina actual, fuera bien esitosa terminando 36 vegaes dientro de los diez primeros llugares y ganando el festival en 5 ocasiones, en parte por cuenta de la participación de pocos países dientro del Festival, na so mayor parte francófonos. Na tercer edición, celebrada en 1958, André Claveau ganó per primer vegada pa Francia col cantar "Dors Mon Amour" y l'añu siguiente Eurovisión foi realizáu per primer vegada en territoriu francés, nel "Palais des Festivals" en Cannes.
En 1960 Francia volvió ganar el festival, esta vegada col cantar "Tom Pillibi" de Jacqueline Boyer con 32 puntos, lo qu'aseguró que'l festival tornara a Francia en 1961, de nuevu en Cannes. Francia volvió ganar en 1962 con Isabelle Aubret y "Un Premier Amour". Puesto que Francia nun tenía los recursos pa entamar el festival per tercer vegada en menos de cinco años, la organización del eventu pasó al Reinu Xuníu, entamándola la BBC en Londres.
Mientres los primeros diez años del Festival, Francia siempres terminó ente los primeros diez llugares, anque en 1966 tuvo'l so primera mal resultancia cuando Dominique Walter y "Chez Nous" terminó en 16º llugar con namái 1 puntu. Foi un resultáu ensin precedentes pa la república, pero nos años siguientes tornaron a los primeros llugares. En 1969, Francia volvió ganar con "Un Jour, Un Enfant" de Frida Boccara. Sicasí esi añu hubo un empate en primer llugar xunto con España, los Países Baxos y el Reinu Xuníu.
Na primer metá de los años setenta Francia empezó a tener males resultaos. En 1972 y 1973 el país terminó nel 11º y 15º llugar respeutivamente y en 1974 el país nun participó por cuenta de la muerte del Presidente Georges Pompidou. El cantar d'esi añu, "La vie à 25 ans" de Dani, foi retirada del Festival del Cantar d'Eurovisión, el primeru ensin la participación francesa.
En 1975 Francia tornó con otru periodu de gloria. Mientres cinco años siguíos el país terminó dientro de los primeros cuatro llugares. El puntu más altu foi en 1977, cuando Marie Myriam y el cantar "L'Oiseau Et l'Enfant" ganaron el festival per quinta ocasión. Tamién foi la última vegada que Francia ganó.
Radiodiffusion-Télévision Française (RTF) (dende 1956 hasta 1964), ORTF (Office de Radiodiffusion et Télévision Française) (dende 1965 hasta 1974) y TF1 (dende 1975 hasta 1981) fueron les radiodifusoras que participaron nel Festival del Cantar d'Eurovisión dende 1956 hasta 1981. TF1 entamaba tanto la final nacional pa escoyer al participante francés, como la presentación final pal Festival. A pesar de les bones resultaos, en 1982 TF1 tornó participar nel Festival del Cantar d'Eurovisión (xunto con Italia y Grecia) yá que, según la cadena, el festival yera percibíu como anticuáu y el país nun quería quedase ende. Esta foi la segunda ocasión que Francia nun asistía.
Esta ausencia namái duró un añu yá que, por cuenta de la reacción pública, la segunda cadena pública entós daquella, Antenne 2 (más tarde renombrada France 2) participaría per Francia a partir de 1983, entamando tantu la final nacional pa escoyer el cantar y la presentación final pal Festival. El quintu llugar de Guy Bonnet Vivre marcó un llargu periodu de bones resultaos y mientres el restu de la década y principios de los noventa, nes que'l país terminó dientro de los diez meyores.
En 1991 los franceses quedaron cerca de la victoria. Amina y "C'Est Le Dernier Qui Parle à Qui" yera una de les favorites y dempués de la ronda de votación Francia y Suecia taben empataos con 146 puntos. Sicasí agora sí esistíen regles de desempate por que namái un país fuera declaráu ganador. Al faer l'analís de los votos y cuntar cuantes vegaes recibieren 12 puntos ambos países siguíen empataos, polo que se tuvieron que cuntar les vegaes que recibieren 10 puntos. Al faer esti conteo Francia taba en desventaxa con namái 2 dieces, ente que Suecia tenía 5 y ganó la edición.
Foi hasta 1996 cuando'l periodu d'ésitu francés foi atayáu col cantar "Diwanit Bugale" de Dan Ar Braz & L'Héritage des Celtes, cantada en bretón y que namái llogró 18 puntos y el 19º llugar. El cantar de 1998, "Où aller" de Marie Line, foi'l fracasu más grande para -y país dende 1966 yá que namái llogró 3 puntos.
La canal hermana de televisión, France 3, tomó la participación de Francia dende 1999, por cuenta de qu'en esi añu France 2 tenía que tresmitir un tornéu de rugby en llugar del Festival. France 3 ye la cadena qu'anguaño tresmite'l Festival del Cantar d'Eurovisión, pero escoyía'l cantar francés de manera interna dende'l 2001 y hasta'l 2004, y a partir del 2005 remaneció la final nacional.
Anque'l cuartu llugar de 2001 y el quintu de 2002 son consideraos como ésitos, el país cayó progresivamente nes resultaos, llogrando unes males resultaos mientres 5 años consecutivos. Cola introducción de la semifinal nel 2004, France 4 (parte de France Télévisions) presenta esti eventu, ente que France 3 siguió emitiendo la final nacional y la presentación pa la final del Festival del Cantar d'Eurovisión.
A partir de 2015, la emisión de la final y el procesu de seleición de la representación francesa volvieron a France 2.
El meyor resultáu de Francia (ensin cuntar les sos victories) foi nel 1976 cuando'l país quedó segundu cola cantante francesa Catherine Ferry, con 147, siguíu por Amina que quedó en 2ᵘ llugar en 1991 magar tener los mesmos puntos que la ganadora, Suecia, con 146 puntos. Natasha Saint-Pier, recibió 142 puntos en 2001 y quedó cuarta.
Dende 1996, Francia esperimentó una grave cayida en términos de resultaos nel Festival del Cantar d'Eurovisión y el país tuvo una serie de males resultaos: 18º (1996), 24º (1998), 19º (1999), 23º (2000), 18º (2003), 15º (2004), 23º (2005) y 22º (2006 & 2007), salvo esceiciones como la de Natasha Saint-Pier en 2001. Nel (2008) el cantante Sébastien Tellier consiguió pa Francia salir de los cinco últimes posiciones, magar que'l país galu ye l'únicu de los países que lleven más de trenta años nel festival que nun quedó na última posición. Francia confirmó la so participación nel 2009 nel que dempués de munchos años, un xuráu d'espertos de cada país participaba na votación final del festival, amás nesta edición decidió unviar a una de les muses de la música gala en tol mundu Patricia Kaas, qu'ocupó la 8º posición de 25. Al siguiente añu decidieron llevar al cantante, nacíu na República Democrática d'El Congu, Jessy Matador col cantar "Allez, fola, olé" onde foi bien criticada yá que s'esperaben una mala posición tres l'ameyoramientu del añu pasáu pero finalmente prestó nel Telenor Arena y asitióse na primer tabla nel puestu 12º con 82 puntos. En 2011 presentaron al nuevu tenor Amaury Vassili col cantar operísticu "Sognu", íntegramente cantada en corsu. A pesar de ser considerada como la máxima favorita pa la victoria na mayoría de cases d'apuestes, el direutu nel Esprit Arena nun convenció y asitióse nel puestu 15º. En 2012 consiguió la posición 22º. En 2013 la posición 23°. En 2014, Francia quedó na so peor posición en tola so hestoria nel festival, quedó postrera, nel puestu 26° con 2 puntos. En 2015 Francia llevo a Lisa Angell que les apuestes marcar como pa quedar nel top 15 pero a la fin llevo al país al puestu 25 con 4 puntos. En 2016 Amir partía como unu de los favoritos y estes predicciones cumplir al llograr el 6 puestu na final (siendo tercera del xuráu) volviendo al top 10 dempués de 6 años fora d'este.
Segundu puestu Tercer puestu Cuartu o quintu puestu (Top 5) Postreru puestu
Añu | Sede | Artista | Cantar (Música / Lletra) |
Final | Pts. | Semifinal | Pts. |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1956 | Lugano | Mathé Altéry | «Le temps perdu» | Nun se publicar resultaos | Nun hubo semifinales | ||
Dany Dauberson | «Il est là» | ||||||
1957 | Frankfurt | Paule Desjardins | «La belle amour» | 2 | 17 | ||
1958 | Hilversum | André Claveau † | «Dors, mon amour» | 1 | 27 | ||
1959 | Cannes | Jean Philippe | «Oui, oui, oui, oui» | 3 | 15 | ||
1960 | Londres | Jacqueline Boyer | «Tom Pillibi» | 1 | 32 | ||
1961 | Cannes | Jean-Paul Mauric † | «Printemps, avril carillonne» | 4 | 13 | ||
1962 | Luxemburgu | Isabelle Aubret | «Un premier amour» | 1 | 26 | ||
1963 | Londres | Alain Barrière | «Elle était si jolie» | 5 | 25 | ||
1964 | Copenḥague | Rachel | «Le chant de Mallory» | 4 | 14 | ||
1965 | Nápoles | Guy Mardel | «N'avoue jamais» | 3 | 22 | ||
1966 | Luxemburgu | Dominique Walter | «Chez nous» | 16 | 1 | ||
1967 | Viena | Noëlle Cordier | «Il doit faire beau là-bas» | 3 | 20 | ||
1968 | Londres | Isabelle Aubret | «La source» | 3 | 20 | ||
1969 | Madrid | Frida Boccara † | «Un jour, un enfant» | 1 | 18 | ||
1970 | Ámsterdam | Guy Bonnet | «Marie-Blanche» | 4 | 8 | ||
1971 | Dublín | Serge Lama | «Un xardín sur la terret» | 10 | 82 | ||
1972 | Edimburgu | Betty Mars † | «Comé-comédie» | 11 | 81 | ||
1973 | Luxemburgu | Martine Clémenceau | «Sans toi» | 15 | 65 | ||
1974 | Brighton | Dani |
bgcolor="#81878B"| «La vie à vingt-cinq ans» |
Retiráu | ||||
1975 | Estocolmu | Nicole Rieu | «Et bonjour à toi, l'artiste» | 4 | 91 | Nun hubo semifinales | |
1976 | L'Haya | Catherine Ferry | «Un, deux, trois» | 2 | 147 | ||
1977 | Londres | Marie Myriam | «L'oiseau et l'enfant» | 1 | 136 | ||
1978 | París | Joël Prévost | «Il y aura toujours des violons» | 3 | 119 | ||
1979 | Xerusalén | Anne-Marie David | «Je suis l'enfant soleil» | 3 | 106 | ||
1980 | L'Haya | Profil | «Hé, hé M'sieurs dames» | 11 | 45 | ||
1981 | Dublín | Jean Gabilou | «Humanahum» | 3 | 125 | ||
Nun participó en 1982 | |||||||
1983 | Múnich | Guy Bonnet | «Vivre» | 8 | 56 | Nun hubo semifinales | |
1984 | Luxemburgu | Annick Thoumazeau | «Autant d'amoureux que d'étoiles» | 8 | 61 | ||
1985 | Gotemburgu | Roger Bens | «Femme, dans ses rêves aussi» | 10 | 56 | ||
1986 | Oslu | Cóctel Chic | «Européennes» | 17 | 13 | ||
1987 | Bruxeles | Christine Minier | «Les mots d'amour n'ont pas de dimanche» | 14 | 44 | ||
1988 | Dublín | Gérard Lenorman | «Chanteur de charme» | 10 | 64 | ||
1989 | Lausana | Nathalie Pâque | «J'ai volé la vie» | 8 | 60 | ||
1990 | Plantía:Xeodatos RFS Yugoslavia Zagreb | Joëlle Ursull | «White and black blues» | 2 | 132 | ||
1991 | Roma | Amina | «Le dernier qui a parlé» | 2 | 146 | ||
1992 | Malmö | Kali | «Monté la rivié» | 8 | 73 | ||
1993 | Millstreet | Patrick Fiori | «Mama Corsica» | 4 | 121 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1994 | Dublín | Nina Morato | «Je suis un vrai garçon» | 7 | 74 | Nun hubo semifinales | |
1995 | Dublín | Nathalie Santamaria | «Il me donne rendez-vous» | 4 | 94 | ||
1996 | Oslu | Dan Ar Braz & L'Héritage des Celtes | «Diwanit bugale» | 19 | 18 | 11 | 55 |
1997 | Dublín | Fanny | «Sentiments, songes» | 7 | 95 | Nun hubo semifinales | |
1998 | Birmingham | Marie Line | «Où aller» | 24 | 3 | ||
1999 | Xerusalén | Nayah | «Je veux donner ma voix» | 19 | 14 | ||
2000 | Estocolmu | Sofia Mestari | «On aura -y ciel» | 23 | 5 | ||
2001 | Copenḥague | Natasha Saint-Pier | «Je n'ai que mon âme» | 4 | 142 | ||
2002 | Tallin | Sandrine François | «Il faut du temps» | 5 | 104 | ||
2003 | Riga | Louisa Baileche | «Monts et merveilles» | 18 | 19 | ||
2004 | Istambul | Jonatan Zarrada | «À chaque pas» | 15 | 40 | Miembru del Big 4 | |
2005 | Kiev | Ortal | «Chacun pense à soi» | 23 | 11 | ||
2006 | Atenes | Virginie Pouchain | «Il était temps» | 22 | 5 | ||
2007 | Ḥélsinki | Les Fatals Picards | «Amour à la française» | 22 | 19 | ||
2008 | Belgráu | Sébastien Tellier | «Divine» | 19 | 47 | ||
2009 | Moscú | Patricia Kaas | «Et s'il fallait -y faire» | 8 | 107 | ||
2010 | Oslu | Jessy Matador | «Allez Fola Olé» | 12 | 82 | ||
2011 | Düsseldorf | Amaury Vassili | «Sognu» | 15 | 82 | Miembru del Big 5 | |
2012 | Bakú | Anggun | «Echo (You and I)» | 22 | 21 | ||
2013 | Malmö | Amandine Bourgeois | «L'enfer et moi» | 23 | 14 | ||
2014 | Copenḥague | Twin Twin | «Moustache» | 26 | 2 | ||
2015 | Viena | Lisa Angell | «N'oubliez pas» | 25 | 4 | ||
2016 | Estocolmu | Amir | «J'ai cherché» | 6 | 257 | ||
2017 | Kiev | Alma | «Requiem» | 12 | 135 | ||
2018 | Lisboa | Madame Monsieur | «Mercy» (Émilie Satt, Jean-Karl Lucas) |
Hasta 2017, la votación de Francia foi:
|
|
|
Semifinal (2005-2015)
Semifinal (2016 - )
|
Final (1975-2015)
Final (2016 - )
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.