From Wikipedia, the free encyclopedia
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
La Biblioteca Nacional de la República Checa (en checu: Národní knihovna České republiky) allugada en Praga ye la biblioteca central y más importante de la República Checa. Depende del Ministeriu de Cultura y ye la más antigua de les biblioteques cheques. Con un mancomún d'unos seis millones de documentos y una medría añal d'unos 70 mil nuevos títulos, ye tamién la más grande del país.[1] La biblioteca esta agospiada nel Clementinum, nel nucleu históricu de la ciudá de Praga.
| Biblioteca Nacional de la República Checa | |
|---|---|
| Národní knihovna České republiky (cs) | |
biblioteca nacional (es)  , biblioteca de instituto técnico (es) y institución de investigación (es) | |
 | |
 Foto tomada en 2011 | |
| Llocalización | |
| País |  Chequia |
| Municipio con privilegios (es) | Praga |
| Historia y usu | |
| Apertura | 1622 |
| Númberu d'oxetos |
7 654 504, 21 394 manuscritus, 4200 incunable (es) , 1242, 1242, 0 y 0 |
| Web oficial | |
 | |
Al pie de la Universidá Carolina de Praga que caltenía delles biblioteques temátiques o parciales, nel sieglu XIII surdió la escuela Studium generale nel cascu antiguu de la ciudá de Praga, nel monesteriu dominicanu. Esta escuela, en xunto cola so biblioteca, fundir nel sieglu XIV cola Universidá. Nel añu 1556 un grupu de monxos xesuites construyó sobre los restos del monesteriu un internáu, al que llamaron Clementinum. En 1622 l'alministración de la Universidá Carolina pasó a manes de los xesuites y toles biblioteques parciales unificáronse y agospiaron nel Clementinum.
Tres la supresión de la Compañía de Xesús en 1773, la universidá pasó a ser una institución estatal y la so biblioteca foi declarada por María Teresa I d'Austria como „Biblioteca pública universitaria imperial real" ("öffentlichen k. k. Universitätsbibliothek“) lo qu'en 1887 tamién se reflexó nel nome en checu (c.k. Veřejná a univerzitní knihovna). Inclusive dempués de la división en 1882 nuna universidá checa y una alemana, la biblioteca caltúvose como una institución conxunta al serviciu de dambes universidaes.
Dempués de 1918 el control estatal de la biblioteca pasó a manes de la nueva Checoslovaquia. En 1924 fundóse la Slovanská knihovna (Biblioteca eslava), qu'en 1929 tamién s'agospió nel Clementinum y hasta la fecha (2016) sigui siendo una área autónoma de la Biblioteca Nacional.
En 1935 hubo un cambéu de nome y la biblioteca pasó a llamase Národní a univerzitní knihovna (Biblioteca Nacional y Universitaria), simultáneamente se promilgó la llei que la designa biblioteca depositaria d'exemplares de toa publicación que obligatoriamente tienen d'unviase pal so caltenimientu. En 1939, tres la ocupación alemana de Checoslovaquia, cerráronse les universidaes cheques y la biblioteca caltener en funcionamientu hasta 1941 so la denominación Zemská a univerzitní knihovna. En 1958 otres biblioteques de Praga unificar na gran biblioteca Státní knihovna ČSR (Biblioteca Estatal de Checoslovaquia). Finalmente, en 1990 recibió'l so nome actual Národní knihovna (Biblioteca Nacional).[2]
El mancomún de la biblioteca ta nos rexistros del catálogu electrónicu y puede ser consultáu.[3]
En setiembre de 2005 la biblioteca foi la primera en recibir el Premiu Memoria del Mundu de la Unesco/Jikji, creáu en 2004. Dióse-y como una manera de «compensar la so contribución al caltenimientu y accesibilidá del patrimoniu documental».[4]
La guapura del edificiu barrocu qu'agospia la biblioteca oldea de manera cuasi dramática cola so funcionalidad. Per un sitiu, l'espaciu disponible ye llindáu, sobremanera si considérase que de cada obra impresa, independientemente de la so relevancia, dos exemplares tienen de depositase por llei na biblioteca. Per otra parte, les sales que otrora sirvieron de cuartu de los monxos del monesteriu, nun brinden l'espaciu y les condiciones fayadices pa les necesidaes práuticu y funcional d'una sala de llectura y les plantes allugaes nel soterrañu o na planta baxa, son difícilmente aislables del mugor. Toes estes considerancies, pero principalmente les d'espaciu, llevaron a la idea de construyir un edificiu nuevu pa la biblioteca. La construcción foi aprobada pol parllamentu pa empecipiase en 2006, pero diverses discutinios sobre'l llugar escoyíu pal so allugamientu y sobre'l procesu de concursu de proyeutos fixo qu'esta idea nun llegara a concretase.[5]
Sicasí, la necesidaes espaciales fixéronse tan urxentes nel Clementinum qu'en 2009 optar por construyir un edificiu nuevu, non pa treslladar la biblioteca completa, sinón por que funcionara como repositorio de coleiciones y como llugar de trabayu pa bibliotecarios catalogadores, digitalizadores y indexadores del material nuevo que día ente día amonta'l mancomún. L'edificiu tuvo termináu en 2012, con una capacidá pa 10 millones de llibros. Coles mires de faer más claru al públicu la dimensión de la mudanza, el direutor subrogante de la biblioteca esplicaba a la prensa en 2014 que los llibros treslladaos mientres l'añu 2013 dende'l Clementinum al edificiu allugáu na cai Sodomkova del barriu praguense de Hostivař, si fueren puestos unu tres otru, ocuparíen 35 quilómetros.[6] L'oxetivu que se cumplió foi resolver los problemes d'espaciu pa guardar los llibros, pero orixinalmente la idea nun yera esa, sinón construyir una biblioteca nueva. Ante'l fracasu d'estos planes en 2008, les autoridaes al cargu de la biblioteca decidir por esti depósitu central.[6]
Dempués d'esta gran mudanza, xeneráronse meyores condiciones pa delles seiciones de la biblioteca nel Clementinun, onde pueden ufiertar agora un meyor serviciu al llector. Treslladáronse [6]
