Añorbe
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Añorbe ye un conceyu de la Comunidá Foral de Navarra, asitiáu na merindad de Pamplona, nel Valdizarbe a 20,6 km de la capital de la comunidá, Pamplona. La so población ye de 628 habitantes (2023)[3][4].
Añorbe | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Comunidá foral | Navarra | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Alcalde d'Añorbe | Joaquín María Sanz Goñi (es) | ||||
Nome oficial | Añorbe (es)[1] | ||||
Nome llocal | Ainorbe (eu)[2] | ||||
Códigu postal |
31154 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 42°38′21″N 1°43′48″W | ||||
Superficie | 24.1 km² | ||||
Altitú | 562 m | ||||
Llenda con | |||||
Demografía | |||||
Población |
628 hab. (2023) - 317 homes (2019) - 264 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 0.09% de Navarra | ||||
Densidá | 26,06 hab/km² | ||||
anorbe.es… | |||||
El topónimu Añorbe ye d'orixe y significáu desconocíu. La segunda parte del topónimu paez tar formada pola pallabra vasca be(h)y, que significa 'debaxo' o 'suelu', que ye bien habitual na toponimia vascu-navarra. Sicasí naide consiguió esplicar de forma totalmente satisfactoria'l significáu de añor. Según dellos etimoloxistes podría provenir de la espresión en llingua vasca ainar behe, debaxo del uz; o espresiones similares como sol gorbizal. Esiste un barriu en San Sebastián, Añorga, que'l so significáu tamién ye desconocíu y paez compartir el mesmu raigañu toponímica. El topónimu escribióse históricamente de les siguientes maneres: Ainorbe, Aynorbe, Aynnorbe (1083-1115,1257, 1268,1280, 1289, 1350, 1366, 1591, NEN); Ainnorveco, Sanso (s. XIII, NEN); Aniorbe (1083-1115, NEN) y Annorbe (1216, NEN).[5]
Primeramente adscrita a la zona non vascófona pola Llei Foral 18/1986, en xunu de 2017 el Parllamentu navarru aprobó'l pasu de Añorbe a la Zona mista de Navarra por aciu la Llei foral 9/2017.[6]
Añorbés - añorbésa ó Chaparrero - chaparrera (coloquialmente).
Añorbe asítiase na zona sur occidental de Valdizarbe, na zona media de Navarra. Les sos coordenaes son: 42°39′N 1°42′W. Nel monte El Chaparro que ta dientro del so términu municipal hai una piedra triangular que señala'l centru xeográficu de la Comunidá Foral Navarra. El so términu municipal tien una superficie de 24,1 km² y llenda al norte con Enériz y Úcar, al este con Tirapu y Barásoain, al sur con Artajona, y al oeste con Obanos y Enériz.
Bodega Vieya, Chantrea, Lagartegui, Cai Mayor, Cuatro Esquines, El Neñu, Sieglu XXI, Plaza los Fueros, Calle Norte, Calle Conde, Cai Valdizarbe.
El poblamientu d'esta zona, ye bien antiguu. Esisten restos arqueolóxicos dende dómines prehistóriques, ya inclusive un términu como Gazteluzar, qu'espresa n'eusquera la esistencia d'un pobláu o asentamientu, qu'entá nun foi debidamente estudiáu. Desenvolver mientres la Edá Media, hasta aportar a un centru comarcal de cierta importancia al respeutive de les llocalidaes vecines. Ye conceyu propiu, independiente del conxuntu de Valdizarbe, dende mediaos del sieglu XIX. Na segunda metá del sieglu XX, baxó en númberu d'habitantes, como tola zona na que s'alluga. Esti enclín, detúvose güei, calteniendo una población bastante estable ya inclusive en llixera crecedera.
Esisten dellos datos que dexen ver la evolución del conceyu a lo llargo de los sieglos. La Letaniaportillo ye una paraxa na muga de Artajona nel que s'atopa'l Dolmen de Langortea, que la so llosa de cabecera sirve de muga ente los dos pueblos. Nes Nekeas y otres partes del términu apaecen muertes arqueolóxiques (xiles, cerámiques). Gazteluzar ye un pobláu prehistóricu ensin esplorar. Nel so términu esiste'l xacimientu arqueolóxicu "de Nekeas de Añorbe". Atopóse tamién un fragmentu de miliario romanu fecháu hacia l'añu 200 d.C...
Añorbe atópase documentáu dende'l sieglu XI como "Ainorbe" y "Aniorbe". Na Edá Media yera una villa de señoríu múltiple de realengu, nobiliariu y eclesiásticu. Nel sieglu XII, dalgunos de los sos mezquinos y collaes fueron donaos al monesteriu de Leire por Lope y Sancho Fortuñones y por Urraca Ortiz de Orcoyen. Yá nel sieglu XIII, dellos bienes del términu pasaron a la xurisdicción de l'abadía de Iranzu y a los hospitalarios de San Juan de Xerusalén. Sicasí, hai un dominiu direutu de la corona de Navarra. En 1309, Iñigo Pérez de Sansoáin, donó a la Catedral de Pamplona los palacios y collaes que tenía en Añorbe.
Yá a empiezos del sieglu XV, les pechas regias, cedíes en 1379 al escuderu Peroch de Eusa, integrar nes rentes anejas al vizcondáu de Muruzábal, y darréu pasaron al monarca Felipe de Navarra y a los sos socesores. Aproximao la metá de la so población yera nos sieglos XIV y XV de filiación infanzona o fidalgu. Tenía dos ilesies parroquiales que los sos titulares figuren nos llibros del rediezmo pa Tierra Santa (sieglu XIII) como San Emiliano o Miliano (San Millán) y San Miguel. Tres sieglos dempués nes constituciones sinodales de 1591 apaecen dedicaes a San Pedro y San Miguel, a pesar de ser xuníes en 1529 sol títulu de La nuesa Señora de l'Asunción.
La villa perteneció a Valdizarbe hasta la so segregación en 1846 como conceyu propiu. Según rellata Pascual Madoz nel segundu tomu del so Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar, apaecíu en 1845, "...Añorbe cuntaba con 130 cases, casa municipal, cárcel pública, carnicería y delles tiendes de comestibles, lo mesmo que de escuela de primeres lletres a la qu'allegaben 60 neños de dambos sexos amás d'un hospital, propiedá de la Cofradería Mayor de San Martín, fundada'l 8 de xunetu de 1749, del que yá nun queda nada...". A mediaos del sieglu XIX, (Madoz), Añorbe cuntaba con perfectes comunicaciones colos conceyos vecinos, lo mesmo que de serviciu de correspondencia. Destacaba entós pola cría de ganáu lanar, cabrío, de gocha y vacunu, según del cultivu de ceberes y viñes, de les que se llograben bonos caldos.
Anque güei una parte importante de la población trabaya n'actividaes industriales, la economía de la llocalidá foi fundamentalmente agrícola. Tien una amplia superficie de viñeos, sobremanera al sur, en redol al términu de Les Nekeas, que comparte con otres llocalidaes de Valdizarbe. En dómines pasaes, tuvo cierta importancia una esplotación salina al norte de la llocalidá.
Mandatu !nome | Partíu políticu | |
---|---|---|
1987-1991 | Pablo Huarte Garde | Añorbe Independiente |
1991-1995 | Pablo Huarte Garde | Añorbe Independiente |
1995-1999 | Pablo HuarteGarde | Añorbe Independiente |
1999-2000 | Pablo Huarte Garde | Añorbe Independiente |
2003-2007 | José Manuel Urricelqui Lafuente | Añorbe Independiente |
2007-2015 | Ignacio Echeverría Ciordia | Añorbe Independiente |
2015- | Joaquín Sanz Goñi | (AEA) ALDAPETAS |
Añorbe cuenta con colexu propiu nel que tán matriculaos alredor de 50 neños nos cursos de 1º infantil a 6º de primaria. Tamién hai una biblioteca y un centru cívicu nel que se realicen actividaes como les comíes de l'asociación de xubilaos, talleres de manualidades, proyeiciones de cine y la fiesta de Navidá.
1897 | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 | 2001 | 2017 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
858 | 800 | 736 | 724 | 709 | 724 | 709 | 730 | 688 | 561 | 452 | 410 | 543 |
La llocalidá dispón de dos víes de comunicación principales: una que la xune cola A-12 (Autovía del Camín) (Pamplona-Logroño), y la otra cola carretera N-121 (Pamplona-Tudela) y l'Autopista de Navarra (AP-15)
Dariamente llega a la llocalidá un autobús de llinia, que comunica Añorbe con Pamplona y Tafalla
La pintura del retablu foi contratada en 1597 pol pintor Juan de Landa a quien s'obliga a acabala en cuatro años. Landa policromó tamién el retablu de Santa María de Tafalla, obra coles mesmes de Juan de Anchieta.
El retablu de planta recta componer d'un bancu altu con tableros en relieve y nos estremos dos neños atlantes envueltos en mantos soportando les columnes esteriores a la manera de los atlantes del retablu de Medina de Rioseco, trazáu por Gaspar Becerra. Sigue un frisu estrechu con neños recostados ente teles y cabeces d'ánxeles y un segundu frisu anchu con Virtúes sedentes, Caridá, Vixilancia, Templanza y Fe, y neños de pies y sentaos sobre'l que monten dos cuerpos y un sagrariu exentu. El primer cuerpu articular por aciu pilastres estriaes corinties y columnes esternes ente les cualos asítiense les caxes llaterales coronaes por frontón triangular con neños recostados nos sos derrames y fornica central cubierta tamién por frontón. Ente'l primera y segundu cuerpu vuelve haber otros dos frisos, el primeru con neños recostados y el segundu colos Evanxelistes echaos ente neños y Adán y Eva nos estremos. El segundu cuerpu articular con columnes pareadas corinties. La cai central tien una fornica nel primer cuerpu y un arcu rebaxáu nel segundu en cuantes que les caxes llaterales son rectes. Remata'l segundu cuerpu un frisu con cabeces d'ánxeles y nes enjutas del arcu rebaxáu ábrense dos tales forniques. Ocupen los ángulos neños recostados.
La iconografía representa nel bancu y en relieve a los Padres de la Ilesia, obispos sedentes en cátedra bien carauterizaos y de pimpanu xestu, San Xuan Bautista y San Esteban. Nel primer cuerpu un relieve de San Pablo y San Pedro empareyaos, de cuerpu enteru colos sos respeutivos símbolos, una sobeyosa escultura de la Virxe col Neñu de cuñu juniano y un relieve de San Miguel allanzando al dragón, bon exemplu d'arcánxel romanista. Nel segundu cuerpu un relieve de San Antón y otru obispu empareyaos, el grupu de l'Asunción según la iconografía usada nesta escuela con peana d'ánxeles y un relieve de dos obispos de cuerpu enteru y empareyaos. Nel áticu, un sobeyosu Calvariu ente dos profetes, unu d'ellos Moisés.
La policromía documentada según viose de Juan de Landa ye a base de rameados y permanez intacta.
El sagrariu de planta rectangular tien bancu con tableros de neños ente ménsulas de xamasca y pedestales de neños, un cuerpu de columnes acanalaes con capitel corintiu y frisu de cabeces de querubinos. La so iconografía amuesa un relieve de San Andrés, un bultu de San Pedro, un relieve de la Institución de la Eucaristía con dos ánxeles na puerta, un bultu de San Pablo y un relieve d'un apóstol. Falta l'espositor que se caltién na capiya del llau del Evanxeliu, y ye de forma de templete con columnes corinties.
Asítiase sobre'l mesmu pueblu, nel monte que recibe'l nome de San Martín. Ye un edificiu d'orixe barrocu, de planta rectangular. Nel so interior, guarda un crucifixu del sieglu XVII, y una escultura de la mesma dómina.
La llingua española ye la única de dominiu oficial na llocalidá, según la Llei Foral del Vascuenciu de 1987. En 2008 IX y Nafarroa Bai propunxeron nel parllamentu navarru'l cambéu d'esta llei pa poder incorporar más conceyos na zona mista. Dexáu de llau a UPN, que dende un principiu negar a ello, la propuesta paecía que saldría alantre col votu de toles demás fuercies polítiques. Debíu al repentín cambéu d'actitú que tuvo'l PSN la propuesta d'ampliar la zona mista, echar pa tras. Sicasí, dende hai yá más de 15 años, neños de la llocalidá mover al colexu Públicu de Puente la Reina - Gares onde estudien en modelu D. Adulces foi aumentando'l númberu d'habitantes de Añorbe que saben eusquera.
Cuenta cola Banda de Música que ta hermanada a la Banda de Música de Zizur Mayor y Estella, los Auroros y el grupu de Rondalla.
En Añorbe celébrase'l día de San Isidro baxando a la ermita de San Juan en romería y dempués d'una misa los habitantes xuntar nes peñes y cuadrielles pa comer una barbacoa. El conceyu regala a los habitantes del pueblu una botella de vinu de la bodega de la mesma llocalidá y una barra de pan. Les fiestes patronales celebrar n'agostu n'honor a Santa Asunción. Mientres estes fiestes les agrupaciones culturales enantes nomaes participen viviegamente, siendo asina unes fiestes bien animaes.
El Conceyu de Añorbe cunta con piscines que s'abrir pel branu y de frontón, lo mesmo que de ximnasiu.
Añorbe cunta con dos rutes de senderismo. Una llamada "La ruta del vinu", que trescurre pelos caminos del conceyu y nella puédense reparar tantu los viñeos qu'abastecen a la bodega Nekeas como los paisaxes qu'arrodien la llocalidá. La segunda ruta, xube a dos cima: l'altu de San Martín (cola ermita de mesmu nome nel altu) y l'Altu del Chaparro, en que la so visu hai un vértiz xeodésicu. Esta segunda ruta, danos una vista espectacular del valle dende l'altu de San Martín, gracies al trabayu del cuidu del monte lleváu a cabu en 2014-2015. Nesta visu atopen meses de picnic y tableros informativos nos cualos indica'l nome de los montes d'alredor. En díes estenos, puédese inclusive ver el Moncayo.
Javier San Martín centró tanto la so formación filosófica como les sos publicaciones en tres ámbitos, la fenomenoloxía, l'antropoloxía y la filosofía d'Ortega. Estos son dellos enllaces qu'indiquen la so obra: Archiváu 2016-03-04 en Wayback Machine Archiváu 2016-03-05 en Wayback Machine (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
Les cases del pueblu tienen nomes como Juanerena que quier dicir casa de Juan , los nomes nun correspuenden a los sos actuales inquilinos o propietarios, sinón que vien d'un tiempu tras.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.