Ayunu
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Llámase ayunu al actu d'abstenese total o parcialmente de comer o beber,[1] dacuando por un periodu de tiempu.
| Ayunu | |
|---|---|
comportamiento humano (es)  y dietary restriction (en) | |
|
abstinencia (es) | |
 | |
 |
Puede realizase por diversos motivos, pero los principales son relixosos, como manifestación pacífica (nesti casu soler llamar fuelga de fame), o como téunica curatible na naturopatía acomuñáu o non a fervinchos de plantes melecinales, medicines naturistes.[2][3]
Apocayá, delles investigaciones (munches n'aguarones) atoparon ensame de beneficios de los estaos d'ayunu o polo xeneral, de cetosis. Estos hanse realizáu mayormente en condiciones d'ayunu intermitente o restricción calórica, y van dende neurolóxicos[4][5] y prevención del alzheimer[6] a metabólicos, cardiovasculares[7] y cerebrovasculares[8]
L'ayunu por razones espirituales y relixoses foi parte de les tradiciones humanes dende la prehistoria. Mentar nel Upanishad, nel Mahabhárata, na Biblia (tantu nel Antiguu Testamentu como nel Nuevu Testamentu), nel Talmud, nel Corán y nel Llibru de Mormón.
Dependiendo de la tradición, la práutica del ayunu puede prohibir actos sexuales (o cualesquier deséu sexual), masturbación. Otra práutica rellacionada ye l'astinencia, en que s'evita inxerir ciertos grupos alimenticios, como la carne.
Cuando se toma un pequeñu almuerzu n'unu de los díes, llámase-y a esti parvo o parvedad.
Pa los xudíos el Yom Kippur ye'l día xudíu del arrepentimientu, consideráu'l día más santu y más solemne del añu. La so tema central ye la expiación y la reconciliación. La comida, la bébora, el bañu, y les rellaciones conxugales tán prohibíes. L'ayunu empieza nel ocaso, y termina l'anochar del día siguiente.
Yera día añal d'ayunu pa los israelites:
Ésti va ser un estatutu perpetuu pa ustedes y pa los estranxeros que vivan ente ustedes: El día diez del mes séptimu van deber ayunar, y nun van poder realizar nengún trabayu. Esi día va faese expiación por ustedes, y asina delantre del Señor van quedar llimpios de tolos sos pecaos. Esi día va ser pa ustedes un día de reposu y d'ayunu. Ye un estatutu perpetuu.
Dempués de la destrucción del Templu y del exiliu en Babilonia se instituyeron siquier cuatro díes d'ayunu: l'ayunu nel cuartu mes (el día novenu de Tammuz, cuando les muralles de Xerusalén fueron tomaes polos babilonios); l'ayunu del quintu mes (cuando'l Templu foi amburáu del séptimu al décimu día del mes); l'ayunu del séptimu mes (en memoria del asesinatu de Guedalías nel añu nuevu) Jer 41, 1-2; y l'ayunu del décimu mes (el novenu día cuando Xerusalén foi sitiáu polos Babilonios (Zac 8,19).
Los salmos conviden frecuentemente al ayunu personal n'ocasiones de dificultá: Salmos 35, 69, 109. Ver tamién Daniel 9:3; 10:3; Esdras 10:6; Nehemías 1:4.
La práutica del ayunu yera frecuente nel xudaísmu del primer sieglu y apaez nel Nuevu Testamentu, especialmente colos discípulos de Juan Bautista (Mc 2,18). Jesús ayunaba (Cf Mt 4) y la so alvertencia a nun manipoliar esta práutica p'atraer atención (Cf Mt 6,17; Lc 18,12) nun tien d'interpretar se como un refugu. Como los profetes, Jesús enfatizó la contrición y l'arrepentimientu como la esencia del ayunu.
Nel islam, l'ayunu o sawm (صَوْم [ṣawm]) del mes de ramadán, ye la cuarta pilastra del islam y una de les carauterístiques del islam más conocíes ente los non musulmanes. La pallabra ramadán designa, fuera de la llingua árabe, más el mesmu ayunu que'l mes.
L'ayunu encamentar mientres otros momentos del añu, pero mientres el ramadán ye puramente obligatoriu pa tol que pueda realizalo. Efectuar mientres tolos díes del mes dende l'aurora hasta la puesta de sol. Modifica sensiblemente la vida de los musulmanes mientres dura: vívese más de nueche y la xente xuntar pa compartir la rotura del ayunu. Munchos emigrantes musulmanes vuelven a los sos países d'orixe pa ayunar colos suyos, en parte porque consideren que l'ayunu ye más duru si tar nun mediu non musulmán. Tamién camuda l'alimentación y prepárense alimentos específicos de gran apurra enerxéticu.
Tien seis condiciones:[ensin referencies]
Tán exentos de cumplir col ayunu los neños, los enfermos, los viaxeros, les muyeres mientres el periodu de la menstruación y les muyeres embarazaes que tienen de cumplilo cuando puedan
Por cuenta de que el cristianismu provién de forma direuta del xudaísmu, l'ayunu cristianu comparte munches carauterístiques col ayunu xudíu.
Les carauterístiques del ayunu varien ente les denominaciones, el catolicismu estrema ente "ayunu" (Qu'arreya una comida de tamañu normal, lo cual puédese suplementar si ye necesariu con dos pequeñes comíes[colaciones], que, xuntes, nun pueden sumar el tamañu d'una comida normal) y "astinencia" (nenguna carne colorao). El periodu d'ayunu más conocíu ye la cuaresma, que tien unos 40 díes de duración. Na actualidá, la Ilesia católica prescribi cómo díes d'ayunu obligatoriu'l Miércoles de ceniza y el Vienres santu, encamentando l'ayunu personal. Cerca de la metá de los protestantes escarecen de la tradición del ayunu. N'ilesies evanxéliques y denominaciones pa-denominacionales, l'ayunu prauticar frecuentemente, munchos de los cualos llevar a cabu con astinencia total d'alimentos mientres un ralu, inxiriendo solamente agua.[10]
L'ayunu cristianu foi utilizáu de diverses maneres al traviés de la historia.
La enseñanza del ayunu ye tomada principalmente del ayunu realizáu por Xesucristu mientres los sos cuarenta díes nel desiertu, dempués de ser bautizáu[11]
Na ilesia primitiva l'ayunu yera un periodu de recogimiento, de normal constaba de dos díes d'ayunu selmanales, yá que yera costume de los xudíos devotos ayunar esa cantidá de díes, anque pa realizar una diferenciación reparaben díes distintos. Los xudíos reparaben l'ayunu los llunes y xueves, ente que los cristianos los miércoles y vienres.[12]
Cabo esclariar que los cristianos primitivos nun prauticaron l'ayunu como requisitu relixosu, pero sí ayunaban n'ocasiones especiales. Por casu, cuando s'estremó a Bernabé y Pablo pa la obra misional n'Asia Menor, hubo ayunu y oración. Tamién s'ufiertaron oraciones “con ayunos” cuando se nomaron cargos de responsabilidá. (Fechos de los Apóstoles 13:2,3; 14:23.) Poro, los cristianos primitivos nun taben sol mandatu de ayunar, pero tampoco se-yos prohibe faelo. (Romanos 14:5, 6.)
Mientres los primeros años del sieglu III los que se preparar pa ser bautizaos realizaben un ayunu mientres el vienres y el sábadu, y el so bautismu tenía llugar na madrugada del domingu, de manera análoga a la resurreición de Jesús.[13]
Cola declaración del cristianismu como relixón oficial del estáu pol Conceyu de Nicea, l'ayunu empezó a tornar en fuercia, por cuenta de qu'en la Europa Occidental nun yera bien vistu l'ayunu y la falta de suañu pol solu fechu de castigar el cuerpu. Esto camudó mientres les cruzaes, cunta la historia que Pedro Bartolomé indicó a los cruzaos que ayunaran por cinco díes, y dempués atacaren a los sos enemigos.[14]
L'ayunu tien de realizase col fin de buscar la presencia de Dios, alimentar l'espíritu y asina poder tener control sobre la naturaleza carnal. (Gálates 5:16-17) Ye d'esclariar que la Biblia enseña que nun ye correutu ayunar col fin de ser vistu por otros y aparentar ser espirituales. (Mateo 6:16)
L'ayunu pa los miembros de la Ilesia de Jesuscristo de los santos de los últimos díes ye una práutica normal el cual tien una duración de 24 hores si'l que realiza l'ayunu soporta'l sacrificiu; los miembros de la Ilesia ayunan por suxerencia de los sos líderes una vegada al mes, que tien llugar per encamientu'l primer fin de selmana del mes y este ye empezáu al mediu día del sábadu y termina el mediu día del domingu; mientres esti tiempu los miembros abstiénense de too tipu de comida y bébora. Encamiéntase que tanto neños como muyeres embarazaes ó lactantes nun practiquen l'ayunu, según bien vieyos, enfermos o con dalgún estáu de salú especial.
Los Santos de los Últimos Díes (SUD) ayuden con propósitos, bien seya dar gracies poles bendiciones recibíes o pidir dalgún tipu de bendición. Consideren l'ayunu una forma especial y poderosa de pidir y dar gracies a Dios. El tiempu d'ayunu empecípiase y remata con una oración na que se declara l'o los propósitos del ayunu. Mientres el tiempu d'ayunu oren y lleen les escritures delles vegaes. Los mormones ayunan por un periodu de dos comíes y los recursos ensin usar mientres l'ayunu, esto ye, el dineru ye consideráu como ufrienda d'ayunu, que apurren de forma arrogante y voluntaria a los líderes locales de la congregación, y ye usada p'ayudar a los hermanos precisaos de la congregación y/o de la comunidá. Tamién ye práutica común ente los mormones ayunar cualquier día del mes y de la selmana y más d'una vegada per mes.
Esisten diversos tipos d'ayunu pa los cristianos:[ensin referencies]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
