From Wikipedia, the free encyclopedia
Clément Armand Fallières (6 de payares de 1841, Mézin – 22 de xunu de 1931, Lannes) foi un políticu francés, presidente de Francia de 1906 a 1913. Perteneció al partíu Alianza Democrática.
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Armand Fallières | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
18 febreru 1906 - 18 febreru 1913 ← Émile Loubet - Raymond Poincaré →
18 febreru 1906 - 18 febreru 1913 ← Émile Loubet - Raymond Poincaré →
29 xineru 1883 - 17 febreru 1883 ← Charles Duclerc (es)  - Jules Ferry →
| |||||||||||||
| Vida | |||||||||||||
| Nacimientu | Mézin, 6 de payares de 1841[1] | ||||||||||||
| Nacionalidá |
 Francia | ||||||||||||
| Llingua materna | francés | ||||||||||||
| Muerte | Lannes, 22 de xunu de 1931[1] (89 años) | ||||||||||||
| Sepultura | Mézin | ||||||||||||
| Causa de la muerte | infartu de miocardiu | ||||||||||||
| Familia | |||||||||||||
| Casáu con | Jeanne Fallières | ||||||||||||
| Fíos/es | André Fallières | ||||||||||||
| Estudios | |||||||||||||
| Estudios |
Facultad de Derecho de París (es) Universidá de Toulouse | ||||||||||||
| Llingües falaes | francés[2] | ||||||||||||
| Oficiu | políticu, abogáu, xurista | ||||||||||||
| Llugares de trabayu | París | ||||||||||||
| Premios | |||||||||||||
| Creencies | |||||||||||||
| Partíu políticu |
Alianza Democrática (es) | ||||||||||||
 | |||||||||||||
Nació en Mézin (departamentu de Lot-et-Garonne). El so padre yera xuez de paz. Estudiu Derechu y exerció como abogáu en Nérac, empezando la so carrera política como asesor municipal (1868), más tarde alcalde (1871) y en conseyeru xeneral esi mesmu añu. Siendo un encesu republicanu, perdió'l so puestu tres la cayida de Thiers en mayu de 1873, pero en 1876 foi escoyíu diputáu por Nérac, sentándose colos republicanos d'izquierda. Robló la protesta de 18 de mayu de 1877, siendo escoyíu cinco meses más tarde.
En 1880 convertir en subsecretariu d'Estáu nel Ministeriu del Interior mientres el gobiernu de Jules Ferry (mayu de 1880 a payares de 1881). Dende'l 7 d'agostu de 1882 al 20 de febreru de 1883 foi Ministru del Interior, y per un mes (del 29 de xineru al 21 de febreru) foi Primer Ministru. El so gabinete tuvo que faer frente a la cuestión de la espulsión del país de los pretendientes al tronu de Francia, por cuenta de la proclamación realizada pol Príncipe Napoleón.
Fallières nun foi capaz d'enfrentase al enoxu de la oposición y dimitió cuando'l Senáu refugó'l so proyeutu. El payares siguiente, sicasí, foi nomáu Ministru d'Instrucción Pública por Jules Ferry, realizando diverses reformes nel ámbitu educativu.
Arrenunció en marzu de 1885, convirtiéndose en Ministru del Interior mientres dos años nel gobiernu de Maurice Rouvier. Camudó de cartera ministerial, pasando al de Xusticia n'avientu. Tornó al Ministeriu del Interior en 1889 y, finalmente, retomó la cartera de Xusticia de marzu de 1890 a febreru de 1892. En xunu de 1890 el so departanmento, Lot-et-Garonne, escoyer senador por 417 votos frente a 23. Permaneció al marxe de les lluches partidistes, anque caltuvo la so influyencia ente los republicanos.
En marzu de 1899 foi nomáu presidente del Senáu, permaneciendo nel cargu hasta xineru 1906, cuando foi escoyíu pola unión de los partíos d'izquierda como candidatu a la presidencia de la República. Foi escoyíu na primer vuelta, llogrando 449 votos contra 371 del so rival, Paul Doumer. Siendo un abiertu opositor a la pena de muerte, mientres el so mandatu indultó a munchos condergaos.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
