Aigües
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Aigües ye un conceyu de la Comunidá Valenciana (España) asitiáu na provincia d'Alicante, na comarca del Campu d'Alicante. Cuenta con 937 habitantes (INE 2015).
Aigües | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Comunidá Valenciana | ||||
Provincia | provincia d'Alacant | ||||
Comarques | Campo de Alicante (es) | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Alcalde d'Aigües | Jordi Mourisco Cabot (es) | ||||
Nome oficial | Aigües (ca)[1] | ||||
Códigu postal |
03569 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 38°29′56″N 0°21′46″W | ||||
Superficie | 18.47 km² | ||||
Altitú | 341 m | ||||
Llenda con | |||||
Demografía | |||||
Población |
1146 hab. (2023) - 505 homes (2019) - 458 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 100% de Campo de Alicante (es) | ||||
Densidá | 62,05 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
aigues.es | |||||
La llocalidá atópase na aguada oriental del Cabezón d'Oru, d'onde surden los acuíferos que dieron el nome al conceyu. Atópase 22 km al norte de la ciudá d'Alicante y cerca de la mariña de Campello.
Les llendes del términu municipal son: al norte, Relleu y Orcheta; al este y sur, Campello; al oeste, Busot.
Incorporáu a la Corona de Castiella cola conquista cristiana, nel 1296 pasó a formar parte del Reinu de Valencia. Mientres estos años foi una zona fronteriza pos, según el tratáu d'Almizra, la frontera ente Aragón y Castiella pasaba pol ribayu d'Agües de Busot o ribayu del Paisanu, que baxa dende l'aguada oriental del Cabezón d'Oru hasta desaguar na parte norte del términu municipal de Campello. Por cuenta de esta situación, na llocalidá alzóse un importante castiellu, del qu'anguaño namái queda una torre.
Mientres la Guerra de Socesión, Felipe V dio-y el títulu de villa pola so adscripción a la causa borbónica. Dende'l 1252 hasta'l 1841 tuvo adscrita al conceyu d'Alicante. Por estes feches, la so balneariu d'agües termales, construyíu pola condesa de Torrellano sobre unos antiguos baños qu'adquirió en 1816, adquiriera yá ciertu prestíu. Nel 1936 esti balneariu convertir nun Patronalgu Infantil Antituberculoso y, dempués de la Guerra Civil, foi mercáu pol Estáu y convirtióse de nuevu en balneariu; anguaño, atópase en fase de restauración. Frutu de la presencia del aristocráticu balneariu ye la presencia de delles villes señoriales alredor de la llocalidá.
Dende la so independencia municipal y hasta 1916 la única denominación oficial de la llocalidá foi la de Agües, nome que provién de los acuíferos que dieron orixe al Agües. Sicasí, dende entós añadióse al nome oficial el sufixu "de Busot" pa estremalo d'otra llocalidá homónima, anguaño absorbida pol conceyu oscense de Loporzano. Busot, ye, n'efeutu, una llocalidá cercana de mayor población. Sicasí, al nun tener nunca la llocalidá una pertenencia alministrativa con Busot, dalgunos consideraben el sufixu etimológicamente incorreutu. Arriendes de esto, en 1986 la corporación municipal del momentu esanició del nome oficial el sufixu "de Busot", pasándolo amás al valencianu. Asina, anguaño conviven les formes yá convertíes en tradicionales de Agües de Busot (en castellán) y de Aigües de Busot (en valencianu) coles de Agües (n'español) y l'anguaño oficial de Aigües (en valencianu).
Con 1.300 habitantes nel 1900, nos entamos de la década de los 60 del sieglu XX, contabilizábase tan solo 572 aigüeseros, y en 1986 amenorgar hasta 329 por causa de la emigración escontra Alicante.
Dende principios de la década de los 90, invirtióse l'enclín demográficu; n'efeutu, la población ta aumentando a un ritmu relativamente alto, pasando a 546 en 1995 y a 1.047 en 2008. Esto puédese esplicar pola construcción de nuevos xalés y urbanizaciones, gracies a un preciu del suelu más baratu que nel área metropolitana d'Alicante o na mariña, atrayendo a cierta población de la capital y a xubilaos de distintes nacionalidaes europees, en busca de paz y tranquilidá. Hai de solliñar que'l 32% de la población censada nel 2008 yera de nacionalidá estranxera (residentes europeos na so inmensa mayoría).
Gráfica d'evolución demográfica d'Aigües ente 1857 y 2013 |
Población de derechu (1857-1991) o población residente (2001) según los censo de población del INE.
Población según el padrón municipal de 2013 del INE. |
Agües de Busot foi dende bien antiguu un conceyu empuestu al turismu de salú, pos tola economía xiraba en redol al Preventorio d'Agües de Busot, qu'hasta 1930 foi un hotel balneariu y mientres la Guerra Civil convertir nun hospital antituberculoso. Anguaño ta clausuráu, y el principal sector económicu ye'l de servicios, destacando les empreses dedicaes a la gastronomía y l'ociu, a última hora, al turismu d'interior.Les sos fiestes celebrar nel mes d'agostu.
Partíu | Candidatu | Conceyales | ||||
Partíu Socialista del País Valencianu-PSOE | Mario Calvo Giner | 287 | 56,16 % | 4 | 0 | |
Partíu Popular | María Luz Iborra Soria | 119 | 23,29 % | 2 | 2 | |
Iniciativa Independiente | María Emilia Perelló Aladrén | 76 | 14,87 % | 1 | 0 | |
Llexislatura | Nome | Partíu |
---|---|---|
1979-1983 | José Antonio Mourisco Iborra | PSPV-PSOE |
1983-1987 | José Antonio Mourisco Iborra | PSPV-PSOE |
1987-1991 | José Vicente Giner Ivorra | PSPV-PSOE |
1991-1995 | José Vicente Giner Ivorra | PSPV-PSOE |
1995-1999 | Vicente Iborra Parra | PSPV-PSOE |
1999-2003 | Juan Francisco Ribes Bertolín | PP |
2003-2007 | María del Pilar Sol Cortés | PP |
2007-2011 | María del Pilar Sol Cortés | PP |
2011-2015 | María Luz Iborra Soria | PP |
2015-2019 | Mario Calvo Giner | PSPV-PSOE |
2019-2023 | n/d | n/d |
2023- | n/d | n/d |
.
A 341 metros d'altor, tratar d'un verdaderu mirador sobre'l Mediterraneu, con montes de pinos altos y frondosos. Dende la pinada, nos díes claros, puede vese la Islla de Tabarca na llinia del horizonte y, cuando empieza l'atapecer, pueden reparase torbonaes sobre'l mar. Ye un monte mediterraneu con senderos y bancos de madera pa folgar so la solombra.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.