iglesia de la abadía en la ciudá de Westminster, Londres, Inglaterra From Wikipedia, the free encyclopedia
L'abadía de Westminster o Ilesia colexata de San Pedro de Westminster (n'inglés, Westminster Abbey) ye una ilesia gótica anglicana del tamañu d'una catedral. Ta alcontrada en Westminster, Londres, al llau del palaciu de Westminster. Ye'l llugar tradicional pa les coronaciones y entierros de los monarques ingleses y, más tarde, los monarques británicos. L'abadía tien, amás, munchos sepulcros d'otros miembros de la familia real, aristócrates y personalidaes pernomaes.
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 Fachada oeste de l'abadía de Westminster. | |
| Llugar |
 Reinu Xuníu |
| Criterios | Cultural: I, II, IV. |
| Referencia | 426 |
| Inscripción | 1987 (XI Sesión) |
| Área | Europa |
 | |
Nun recibe fondos públicos, y los sos ingresos pa 1999-2000 envalorar en 8,7 millones de llibres, incluyendo les entraes abonaes por más de 1 250 000 visitantes. Emplega a unes 200 persones, amás de cuntar con 280 voluntarios.[1]
Anque de 1540 a 1550 tenía estatus de catedral, a partir de 1559[2] foi designada como una de les Royal Peculiars.[3]
La Unesco nomó a l'abadía, xunto col Palaciu de Westminster y la ilesia de Santa Margarita como Patrimoniu de la Humanidá en 1987.[4]
Acordies cola tradición, nel añu 616 fundóse un santuariu nel llugar conocíu como Thorney Island. Dizse que foi milagrosamente consagráu dempués de qu'un pescador del ríu Támesis tuvo una visión de san Pedro. Anque la esistencia del santuariu ye incierta, l'abadía histórica foi construyida por Eduardo'l Confesor, ente los años 1045 y 1050, y foi consagrada'l 28 d'avientu de 1065. Eduardo construyó la catedral al faltar a un votu nel que prometía realizar una pelegrinación; el papa aconseyólu redimise construyendo una abadía.
L'abadía orixinal, n'estilu románicu, foi construyida polos monxos benedictinos. Reconstruyir n'estilu góticu ente 1245[5] y 1517. La primer fase de la reconstrucción foi entamada pol rei Enrique III, como un santuariu n'honor a Eduardo'l Confesor. Los trabayos remataron mientres el reináu de Ricardu II. Enrique VII añadió una capiya dedicada a la Virxe María en 1503 (Capiya d'Enrique VII).
Anque l'abadía tuvo asitiada por Enrique VIII mientres la disolución de los monesterios en 1534 y zarrada en 1540, hasta 1550 convertir en catedral y salvóse de la destrucción gracies a les sos conexones cola realeza.
La espresión inglesa robbing Peter to pay Paul (n'español, «robar a Pedro pa pagar a Pablo»)[6] vien de esti periodu cuando'l dineru destináu a l'abadía, dedicada a San Pedro, destinar a l'ayalga de la catedral de San Pablo.
L'abadía volvió a manes de los benedictinos sol reináu de la reina María quien morrió en 1558 mientres el reináu de Sabela I y darréu soterrada na mesma abadía. En 1579, la mesma Sabela I, recuperar convirtiéndola na ilesia colexata de San Pedro.
En 1640 sufrió diversos daños al ser atacada por puritanos pero foi protexida de nuevu poles sos estreches rellación col estáu. Oliver Cromwell recibió un campanudu funeral na abadía en 1658 pa ser desenterráu en xineru de 1661 por orde de Carlos II.
Les dos torres asitiaes al oeste de l'abadía construyir en 1722, por Christopher Wren y Nicholas Hawksmoor; tán feches con piedra de Portland y son un exemplu de la revitalización del diseñu góticu. Nel sieglu XIX realizáronse diverses reformes.
Dende la coronación de Guillermo'l Conquistador en 1066, tolos monarques ingleses fueron coronaos na abadía,[5][7] cola esceición de Juana I y Eduardu V.
El arzobispu de Canterbury ye l'encargáu de realizar la ceremonia de la coronación. La siella de san Eduardo (St. Edward's Chair), el tronu nel que los soberanos sentir nel momentu de la coronación, caltener nel interior de l'abadía.
Anque nun ye habitual, dellos miembros de la familia real casáronse na abadía, siendo la boda del príncipe Guillermo de Gales y Catherine Middleton, el duque y duquesa de Cambridge, celebrada'l 29 d'abril de 2011, la más recién.[8] Amás, pueden casase na Abadía los miembros de la Orde del Bañu y los sos fíos.
La capiya mariana d'Enrique VII (Henry VII Lady Chapel n'inglés) ye una capiya mariana, esto ye, dedicada a la Virxe María (toles capiyes marianes que s'atopen dientro de catedrales y basíliques denominar Lady Chapel n'inglés) que se construyó gracies a la donación d'Enrique VII d'Inglaterra, y ye la sede de la Orde del Bañu.
Enrique IV d'Inglaterra morrió na casa del abá de Westminster, na cámara de Xerusalén, el 20 de marzu de 1413. Nun se sabe enforma sobre la causa de la so muerte, amás de que'l monarca carecía d'una dolencia desfigurante de la piel, y que sufría ataques severos de dalguna enfermedá.
Enrique III reconstruyó l'abadía n'honor a san Eduardo'l Confesor, que los sos restos reposen nel santuariu. El so cuerpu ta soterráu mui cerca, na zona na que reposen los reis Plantagenet, les sos esposes y fíos.
Reyes d'Inglaterra
Reyes d'Inglaterra ya Irlanda
Reyes d'Inglaterra, Irlanda y Escocia
Amás, hai otros munchos sepulcros de príncipes y miembros de la familia real. Los aristócrates tán soterraos nes capiyes llaterales y los monxos y les persones rellacionaes cola abadía n'otres zones.
Na abadía de Westminster tamién fueron soterraes dalgunes de les grandes personalidaes del Reinu Xuníu. Nel llamáu Poets' Corner tán soterraos dalgunos de los principales lliteratos ingleses; amás, tamién se soterraron a científicos, esploradores, políticos, militares, pintores, músicos ya inclusive actores de sonadía internacional. Ente los personaxes que nun pertenecen a la realeza y que tán soterraos, o que tienen una placa conmemorativa, na abadía de Westminster destaquen:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
