ৰামাকিয়েন
ৰাষ্ট্ৰীয় মহাকাব্য / From Wikipedia, the free encyclopedia
ৰামাকিয়েন বা ৰামাকিয়ান বা ৰামাকিন (থাই: รามเกียรติ์) (আক্ষৰিক অৰ্থত 'ৰামা বা ৰামৰ গৰিমা') হৈছে থাইলেণ্ডৰ জাতীয় মহাকাব্যসমূহৰ অন্যতম।[1] এই গ্ৰন্থখন দশৰথ জাতকৰ পৰা সৃষ্টি হৈছে।[2][3] ৰামাকিয়েন থাই সাহিত্যৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ।
ৰামাকিয়েন รามเกียรติ์ | |
---|---|
দেশ | থাইলেণ্ড |
ভাষা | থাই ভাষা |
প্ৰকাৰ | কাব্য |
ৰজা ৬ষ্ঠ ৰামাই ৰামাকিয়েনৰ উৎসবোৰ অনুসৰণ কৰি আৰু সংস্কৃত ভাষাৰ বাল্মীকি ৰামায়ণৰ সৈতে তুলনা কৰি থাইলেণ্ডৰ ৰামায়ণ অধ্যয়নৰ ওপৰত প্ৰথমে আলোকপাত কৰিছিল। তেওঁ দেখে যে ৰামাকিয়েন তিনিটা উৎসৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈছিল: বৌদ্ধ দশৰথ জাতকৰ ওপৰত আধাৰিত ইয়াৰ মূল কাহিনীৰ উপৰিও বাল্মীকিৰ ৰামায়ণ, বিষ্ণু পুৰাণ, আৰু হনুমান নাটক।[4] ১৭৬৭ চনত আয়ুথায়া ধ্বংস হোৱাৰ ফলত মহাকাব্যৰ কেইবাটাও সংস্কৰণ হেৰাই গৈছিল। বৰ্তমান ইয়াৰ তিনিটা সংস্কৰণ বিদ্যমান যাৰ এটা ১৭৯৭ চনত ৰজা ১ম ৰামাৰ তত্ত্বাৱধানত ৰচনা কৰা হৈছিল। তেওঁৰ পুত্ৰ ২য় ৰামাই খোন নাটকৰ বাবে তেওঁৰ পিতৃৰ সংস্কৰণৰ কিছু অংশ পুনৰ লিখিছিল। এই কৰ্মৰাজিয়ে থাই সাহিত্য, কলা আৰু নাট্যশিল্পৰ ওপৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰভাৱ পেলাইছে। খোন আৰু নাং দুয়োখন নাটক ইয়াৰ পৰা আহৰণ কৰা হৈছে।
ইয়াৰ মূল কাহিনীটো দশৰথ জাতকৰ দৰে একেই যদিও কিছুমান কাহিনীৰ পাৰ্থক্য দেখা পোৱা যায়। আন বহুতো দিশ যেনে বস্ত্ৰ, অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ, ভৌগোলিক অৱস্থা, আৰু প্ৰকৃতিৰ উপাদান আদিক থাই শৈলীলৈ ৰূপান্তৰ কৰা হয়। যিহেতু থাইলেণ্ডক থেৰাভাদা বৌদ্ধ সমাজ বুলি গণ্য কৰা হয়, ৰামাকিয়েনৰ সুপ্ত বৌদ্ধ ইতিহাসে থাই আখ্যানসমূহক ব্ৰহ্মাণ্ড সৃষ্টিৰ এক কিংবদন্তি প্ৰদান কৰিছে।
বেংককৰ এমাৰেল্ড বুদ্ধৰ মন্দিৰত চিত্ৰৰ ৰূপত ৰামাকিয়েনৰ প্ৰদৰ্শন কৰাৰ লগতে তাত থকা বহুতো মূৰ্তিত ইয়াৰ চৰিত্ৰসমূহ দেখুওৱা হৈছে।