From Wikipedia, the free encyclopedia
ইলেনা চিতাৰিস্তী (ইংৰাজী: Ileana Citaristi) হৈছে এগৰাকী ইটালীয়ান বংশৰ ওদিছি নৃত্য আৰু ছাও নৃত্যশিল্পী আৰু ভাৰতৰ ভুৱনেশ্বৰত অৱস্থিত নৃত্য প্ৰশিক্ষক। ১৯৯৫ চনত তেওঁ যুগন্তৰ বাবে শ্ৰেষ্ঠ ক'ৰিয়'গ্ৰাফীৰ বাবে ৪৩তম ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰে ভূষিত হয় আৰু ২০০৬ চনত ওড়িশাৰ অৱদানৰ বাবে বিদেশী বংশৰ প্ৰথম নৃত্যশিল্পী হৈ পদ্মশ্ৰী বঁটা লাভ কৰে।[1]
ইলেনা চিতাৰিস্তী | |
---|---|
ইলেনা চিতাৰিস্তী, উৎকল সংগীত মহাবিদ্যালয় ভুৱনেশ্বৰত। | |
প্ৰাথমিক তথ্য | |
জন্মৰ নাম | ইলেনা চিতাৰিস্তী |
জন্ম | বাৰ্গামো, ইটালী |
মূল | ইটালীয়ান |
সংগীতৰ প্ৰকাৰ | ওদিছি নৃত্য |
পেচা | ওদিছি নৃত্য আৰু ছাও নৃত্যশিল্পী, পৰিৱেশক আৰু নৃত্য পৰিশিক্ষক |
ৱেবছাইট | আধিকাৰিক ৱেবছাইট |
চিতাৰিস্তী, ইটালীৰ বাৰ্গামোৰৰ মানুহ,[2] ইটালীৰ ডেমোক্ৰজীয়া খ্ৰীষ্টানীয় দলৰ শীৰ্ষস্থানীয় ৰাজনীতিবিদ ছেভেৰিনো চিতাৰিস্তীৰ জীয়েক।[3][4] কথাকলী শিকাৰ সিদ্ধান্ত লোৱাৰ আগত তেওঁ ইটালীৰ ঐতিহ্যবাহী আৰু পৰীক্ষামূলক থিয়েটাৰত অভিনেত্ৰী হিচাপে পাঁচ বছৰ অতিবাহিত কৰিছিল।[5]
তেওঁ কেৰালালৈ গুচি গৈছিল, য'ত তেওঁ তেওঁৰ কথাকলি গুৰু কৃষ্ণন নাম্বুদাৰীৰ পৰামৰ্শত ওড়িশা লৈ যোৱাৰ আগত তেওঁ কথাকলি অধ্যয়নৰত তিনি মাহ অতিবাহিত কৰিছিল।[6]
১৯৭৯ চনৰ পৰা তেওঁ ওড়িশাত বসবাস কৰিছিল।[7] তেওঁ 'ছাইকোএনালাইচিচ এণ্ড ইষ্টাৰ্ন পৌৰাণিক কাহিনী' বিষয়ত এটা থিচিচ সহ ফিলোচফিৰ ডক্টৰেট ডিগ্ৰী লয়।[8]
চিতাৰিস্তীৰ গুৰু কেলুচৰণ মহাপাত্ৰৰ অধীনত ওদিছি নৃত্য শিকে আৰু ১৯৯৪ চনত তেওঁৰ নিজস্ব নৃত্যেৰ স্কুল আৰম্ভ কৰিছিল।[2] চিতাৰিস্তী ময়ূৰভঞ্জ ছাওৰো এক প্ৰবক্তা, যিটো তেওঁ গুৰু হৰি নায়কৰ পৰা শিকিছিল আৰু 'ভুৱনেশ্বৰৰ সংগীত মহাবিদ্যালয়'ৰ পৰা ছাওৰ এটা আচাৰ্য উপাধি লাভ কৰে।[9] তেওঁ ১৯৯৬ চনত 'আৰ্ট ভিচন একাদেমি' প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল, যিটো থিয়েটাৰ, সংগীত, নৃত্য আৰু চিত্ৰকলাৰ নিচিনা বিভিন্ন শৈল্পিক ফৰ্মৰ মাজত চিন্তাসমূহ ভাগ কৰি লোৱাৰ প্লেটফৰ্ম হিচাপে কাম কৰে। একাদেমি ওড়িশা আৰু ছাওতো ক্লাচ পৰিচালনা কৰিছে।[10]
ইলেনা চিতাৰিস্তী ওদিছি নৃত্য আৰু ছাওত অভিনৱ ক'ৰিয়'গ্ৰাফীক প্ৰযোজনাৰ বাবে খ্যাতি, যিটো পশ্চিম আৰু পূৱ উভয় দেশৰ পৰা থিম আৰু শৈলী একগোট কৰি তৈয়াৰ কৰা। ছাওতত তেওঁ কিছুমান উল্লেখযোগ্য প্ৰযোজনা হ’ল 'ইকো' আৰু 'নাৰকিচাচ' অভিডৰ ৰূপান্তৰিত গ্ৰীক শব্দৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি, 'দ্য জাৰ্নি' যিটো জাপানী হাইকাচৰৰ ওপৰত আঁকা, 'ইমেজচ অফ চেঞ্জ' যিন আৰু ইয়াংয়েৰ চিন্তাৰ ধাৰা ভিত্তি কৰি আৰু 'ষ্টিল আই ৰাইচ' 'মাই এঞ্জেলুৰ এপিমনাম' কবিতা অৱলম্বন কৰা হৈছিল।[7] ওদিছি নৃত্য ইতিহাস আৰু সাংস্কৃতিক ভূগোল সম্পৰ্কত ওড়িশাত 'মায়া দৰ্পন', 'মহানদী' আৰু 'নদী প্ৰবাহিত হৈছে',[8] 'কৰুণা', মাদাৰ টেৰেছাৰ জীৱনী অবলম্বনত[7] আৰু 'চাৰনাম', তেওঁ ধৰ্মাৱলম্বী মহিলাসকলোক যিবিলাকে সিহঁতক সন্দেহজনক পেষ্ট থকা সত্ত্বেও মুক্তি লাভ কৰিছে,[11] সিহঁতৰ এটা অংশ তেওঁৰ উল্লেখযোগ্য ৰচনা।
১৯৯৬ চনত অপৰ্ণা সেন পৰিচালিত এটা বঙালী চলচ্চিত্ৰ যুগান্তৰৰ উপৰিও তেওঁ চিতাৰিস্তীৰ এমএফ-ৰ বাবে ক'ৰিয়'গ্ৰাফী কৰিছিল। হুচেনৰ 'মীনাক্ষী: টেল অফ থ্ৰী চিটিচ্' (২০০৪)[12] আৰু গৌতম ঘোষৰ 'আবাৰ অৰণ্যে' (২০০৩)।[13] চিতাৰিস্তী তিনিখন গ্ৰন্থৰো লিখক। ২০০১ চনত, তেওঁ 'দ্য মেকিং অফ এ গুৰু': কেলুচৰণ মহাপাত্ৰ, 'হিচ লাইফ এণ্ড টাইমচ' ২০১২ চনত ওড়িশাৰ ট্ৰেডিচনাল মাৰ্চাল অনুশীলন আৰু ২০১৬ চনত 'মাই জাৰ্নি', 'টেল অফ টু বাৰ্থ' প্ৰকাশ কৰিছিল।[7]'[10]'
চিতাৰিস্তী দূৰদৰ্শনৰ এগৰাকী 'A' গ্ৰেড শিল্পী। ১৯৯২ চনত তেওঁক নৃত্য শিল্পৰ বাবে 'লিঅনাইড মেচিন' উপাধি দিয়া হৈছিল। ১৯৯৬ চনত তেওঁ অপৰ্ণা সেনৰ বঙালী চলচ্চিত্ৰ 'যুগান্তৰ' (১৯৯৫)-ত তেওঁৰ অভিনয়ৰ বাবে শ্ৰেষ্ঠ ক'ৰিয়'গ্ৰাফীৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটা লাভ কৰিছিল।[14][15] তেওঁ আইচিচিআৰ (ICCR)-ত ‘'অসামান্য শিল্পী'’ হিচাপে এম্বেল হৈছিল[16]
তেওঁ মুম্বাইৰ সুৰ চিঙ্গাৰ সংসদত প্ৰদত্ত 'ৰেজেশ্বৰ পুৰস্কাৰ'ও লাভ কৰিছিল।[8][10] ওড়িশাত অৱদানৰ বাবে, ২০০৬ চনত তেওঁক ভাৰত চৰকাৰে পদ্মশ্ৰী ভূষিত কৰিছিল।[17] ইটালীয়ান চৰকাৰ ২০০৮ চনত তেওঁক 'অৰ্ডাৰ অফ দ্য ষ্টাৰ অফ ইটালীয়ান' সংহতি হিচাপে সদস্য বনাই দিয়ে।[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.