From Wikipedia, the free encyclopedia
L'Aneto u Maladeta de Corones ye o pico mas alto d'Aragón y d'os Pireneus. A suya altaria ye de 3.404 metros. En a suya tuca s'instaló una cruz de fierro y una imachen d'a Virchen d'o Pilar, patrona d'Aragón.
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Aneto Maladeta de Corones | |
Versant norte de l'Aneto | |
Situación | |
Situación | Benás (Uesca) |
Latitut | 42°38′ N |
Lonchitut | 0°40 E |
Vértiz cheodesico | 18057 |
Cheografía | |
Cordelera | Pireneu axial |
Sierra | |
Macizo | Maladeta |
Altaria | 3.404 m |
Alpinismo | |
Primera puyada | 20 de chulio 1842 por Albert de Franqueville, Platon de Tchihatcheff, Pierre Sanio, Pierre Redonnet, Jean Sors y Bernard Arrazau |
Ruta mas fácil | por La Rencllusa |
Mapa | |
Chusto baixo o pico se troba o glaciar d'Aneto, o mayor glaciar d'os Pireneus. Tien una grandaria d'alto u baixo 100 hectarias, encara que ye ya muit malmeso debiu a o suyo progresivo retacule y a la contina erosión prevocada por os muitos vesitants anyals.
Os suyos puntos mas intresants son, entre atros, o cubilar de La Rencllusa (dende a on que prencipia a rota habitual de puyada), o granizo glaciar que cal travesar si s'opta por puyar-ie por a suya rota prencipal y o famoso puent de Mahoma que da acceso a la cruz d'a suya tuca.
Ye situau en o cabo norte d'o macizo de la Maladeta y ye formau, como tot o macizo, de granito. En as suyas versants bi ha glaciars permanents. O mas important ye lo d'a cara norte que tien unas 100 hectarias d'amplaria. Administrativament perteneixe a lo termin municipal de Benás.
Os suyos glaciars desauguan en as vals de Barrancs y Vallhibierna; as dos orograficament habrían de desauguar en o río Esera, y en a vall d'Ixalenques que va a la Noguera Ribagorzana. Manimenos as auguas d'a vall de Barrancs s'amagan por o forau d'Aigualluts, surtindo en a versant norte d'os Pireneus, en o puesto dito Uelhs deth Joeu (u Uells del Jueu), en l'Artiga de Lin (Val d'Aran), d'an que baixa dica la Garona.
A crencha y o glaciar d'Aneto se troban, igual que o suyo pico, en o Parque Natural de Pocez-Maladeta y mas concretament en o sector de la Maladeta.
A crencha se situa a l'este d'o pico Aneto y va dende o collau de Coronas dica o mont Maldito.
A parte inferior de dita crencha la ocupa o glaciar d'Aneto, con una amplaria d'alto u baixo 100 hectarias, en contino retacule a consecuencia d'o posible cambeo climatico. Se calcula que a masa d'o glaciar ha perdiu mas d'a metat d'a suya superficie y que en 30 u 40 anyos podría plegar a desapareixer mientres os veranos.
A crencha la forman cuantos pico superiors a os 3.000 m, como a tuca de Corones, a punta d'Astorg u o mont Maldito.
A suya rota d'aproximación tanto a lo glaciar como a la crencha podría estar l'habitual dende o cubilar de la Rencllusa puyando chunto a la crencha d'os portillons y travesando dita crencha bien sia por o portillón superior u por o inferior. Ta puyar-ie, cal levar piolet y grampons.
Cuan fue cartografiato por primera vegada se li dió lo nombre d'o lugar d'Aneto, en a vall de Barrabés, que ye an un equipo francés yera fendo istos quefers. Se dice que, estando que iste pico en occitán gascón se conoixería como "Neto" (u "Nethou", seguntes a grafía afrancesata), lis heban de pareixer –posiblement– nombres foneticament semellants. En realidat, l'uso occitán gascón nomás dice "pic d'Aneto" (forma solidament atestada por eixemplo en a val d'Aran).
Encara que ye un pico muit visible dende os puertos que comunican Luixón con Benás, a suya primera puyada no se produció dica l'anyo 1842, o 20 de chulio. Una colla de seis personas, dende Luixón, i plegoron a la tuca por una estrania endrecera. Os seis expedicionarios estioron Platon de Tchihatcheff, promotor d'o viache chunto con Albert de Franqueville y os guías Jean Sors, Pierre Sarrio, Bernat Arrazau y Pierre Redonnet.
L'1 de marzo de 1879 Monts, Courrèges y Paget rematoron a primera puyada d'hibierno, y o 8 d'abril de 1904 Robach y La Falisse farían a primera puyada con esquís.
Existen cuantas rotas ta acceder a ista tuca.
A rota normal prencipia en o debantdito cubilar de la Rencllusa a traviés d'a crencha d'os portillons, accedindo dende o portillón superior, trescruza o suyo glaciar en diagonal puyando dica o collau de Coronas a on nomás manca puyar a suya zaguera pala ta rematar, cruzar o suyo zaguer paso conoixiu como "Puent de Mahoma" y plegar dica a cruz d'a tuca.
Atra rota alternativa ye por Coronas-Vallhibierna, menos masificada que l'anterior. Por astí se plega dica o collau d'o mesmo nombre evitando asinas pasar por o granizo glaciar.
Se puya primero dica o cubilar de Coronas (u Vallhibierna), dende a on cal puyar a val de Vallhibierna que mos leva dica os ibons de Corones (primero se veye o inferior y dimpués o superior) ta plegar dica o collau de Coronas por a suya versant sud. Una vegada mas, se puya a zaguera pala ta plegar dica o "Puent de Mahoma" que s'ha de trescruzar con extrema precaución ta arribar a la tuca.
Existen atras rotas d'aproximación a la tuca, mas tecnicas y recomendables nomás ta expertos en a materia, como ye o corredor Estasen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.