From Wikipedia, the free encyclopedia
Bermeu (Bermeo en basco y oficialment, Bermeo en castellano) ye un municipio d'a comunidat autonoma d'o País Basco, provincia de Bizcaya y ye o lugar mas important d'a comarca de Busturialdea.
| Bermeu Bermeo | |||
| Municipio d'o País Basco | |||
| |||
| Entidat • Estau • Comunidat • Comarca |
Municipio Espanya País BascoBusturialdea | ||
| Superficie | 34,12 km² | ||
| Población • Total |
16 878 hab. (2013) | ||
| Altaria • Meyana |
11 m. | ||
| Distancia • 33 km |
enta Bilbau | ||
| Alcalde | Idurre Bideguren | ||
| Codigo postal | 48370 | ||
| Chentilicio | bermeotar (en basco) | ||
| Coordenadas | |||
  Bermeu Bermeu en País Basco | |||
| Web oficial | |||
A localidat de Bermeu ye situada a 11 metros d'altaria sobre lo livel d'a mar, a una distancia de 33 km d'a ciudat de Bilbau, a capital de Bizcaya.
Os vicos de Bermeu son os siguients:
En Bermeu bi son buena parti d'os accidents cheograficos mas conoixius de Bizcaya, como as islas d'Izaro, Aketx y Gaztelugatxe y o Cabo Matxitxako. Tamién bi ha part d'o mont Sollube (686 m) dentro d'o termin municipal.
Bermeu muga a lo norte con o Golfo de Bizcaya, a l'ueste con Bakio, a l'este con Mundaka, a o sudueste con Mungia y Meñaka, a lo sud con Busturia y Arrieta y a o sudeste con Busturia.
| Golfo de Bizcaya | ||
| Bakio |  |
Mundaka |
| Mungia y Meñaka | Busturia y Arrieta | Busturia |
O documento mas antigo an se i cita a Bermeu ye un documento d'o sieglo XI, en que o primer sinyor de Bizcaya, Iñigo López "Ezkerra" y la suya muller Toda donoron uns terrenos de Bermeu y Bakio a lo monesterio de Sant Chuan d'a Penya:
Unas anyadas dimpués, en o 1082, torna a apareixer o nombre de Bermeu; ista vegada en un documento d'o segundo sinyor de Bizcaya Lope Iñigez y a suya muller Tecla. En o documento se reculle a donación a lo monesterio de Sant Millan de la Cogolla d'a ilesia de "Sancti Michaelis Arcangeli in Portu de Vermelio". Istos documentos fablan de l'antigüidat d'o lugar de Bermeu, encara que poderba remontar-se a epocas anteriors.
Anque no se conoix l'anyada exacta, ya que en o documento no apareix a calendata, Lope Díaz d'Haro, sinyor de Bizcaya, atorga a Bermeu o Fuero de Logronyo y la nombra villa, fácil que en l'anyada 1236. O rei Alifonso X "O Sabio" cuan yera en o setio d'o castiello d'Untzueta en a val d'Orozko, confirmó dito Fuero o 12 d'agosto de 1277.
Dimpués, o 18 de marzo de 1285 Don Lope Diaz d'Haro, ueiteno sinyor de Bizcaya, enampló y amilloró os suyos termins. O sinyor Tello fació lo mesmo por privilechio expediu o 25 d'abril de 1366.
Cuantos sinyors de Bizcaya, y mesmo reis de Castiella, churoron os Fueros y os Privilechios d'a Villa en a ilesia de Santa Eufemia de Bermeu. D'entre istos, Ferrando o Catolico, qui o 31 de chulio de 1476 li confirmó con o títol de "cabeza de Bizcaya", títol que conservaría dica l'anyo 1602, cuan li fue arrebatau por Bilbau dimpués d'un luengo pleito interposau por os procers que gubernaban Bilbau y atras institucions d'o sinyoría.
Con tot i con ixó, a primacía que Bermeu continó mantenendo en relación con a resta de villas y elizates se veye reflectada en o feito que en as Chuntas Chenerals teneba o primer voto y posiento; y cuan fablaban os suyos procuradors a resta de chent que hi heba en a Chunta gosaba d'escubrir as suyas cabezas. Actualment, a cabeza d'o viello que amaneix en l'escudo d'a villa fa referencia a iste títol perdiu.
A importancia que tenió Bermeu se puet comprebar en os muitos privilechios y diezmos que recibió de sinyors y reis. Y anque os cuantos incendios que patió a villa destruyoron toz istos documentos, se conoix perfectament a suya enumeración y as suyas calendatas d'atorgamiento. Isto contrimostra o prestichio que mantenió a villa y o favor d'o que en tot inte gozó.
As luitas d'os banderizos bizcaínos marcoron a vida de Bermeu mientres o sieglo XV y de conchuntas con os incendios que hi heba patiu en os sieglos anteriors (concretament en os anyos 1297, 1347, 1360, 1422) fallitoron Bermeu y facioron que a suya población s'achiquise de contino.
Dimpués, nuevos incendios, un d'éls en l'anyada 1504, que afectó a tota la villa, fació periglar mesmo a suya pervivencia.
Sindembargo d'istos incidents, Bermeu mantenió lo suyo prestichio mientres o sieglo XVI, como se puet veyer, por eixemplo, en a homologación d'as Ordenanzas d'a Confrairía de Pescataires o 7 d'abril de 1527; a homologación por o rei Carlos I d'Aragón d'anteriors privilechios en o sentiu de que "ni os vecins de Bermeu, ni as suyas mercaderías, ni o forano que plegue a Bermeu con as suyas mercaderias, fuese preso sino por deuda mesma u por capleta", dau en Madrit o 10 de marzo de 1546; o Chubileu concedito a lo convento de Sant Francisco por o Papa Pavlo IV por bula datada l'anyo 1563, etc.
Manimenos, Bermeu ostenta mientres o sieglo XVI una dualidat "pesca-comercio" y mantién a mayor y millor flota pesquera d'a peninsula, a lo tiempo que os suyos barcos mercants continan a viella rivalidat secular con o puerto de Bilbau.
O sieglo XVII ye ta Bermeu una etapa de creiximiento, debiu esencialment a lo desembolique gradual de l'actividat pesquera, que dica allora compartiba importancia con o comercio. Retorna a la suya dedicación a la pesca y con ella s'escomencipia tamién un periodo d'important actividat constructiva en muelles, carreras, edificios, escolleras, etc., o que prevoca un apreciable desembolique urbano y un considerable augmento d'a suya población, asinas como una masiva establida de "tallers u oficinas de salinar pescau" y industrias auxiliars d'a pesca, como a construcción naval con os suyos fusteros de ribera y calafateyador.
Tres nuevas convulsions provocatas por a guerra d'o Francés y por as guerras carlistas secutioron Bermeu. Enta l'anyo 1872 experimenta Bermeu un extraordinario auche, con una floreixient situación economica motivada por as importants capturas de pesca. Isto permitió encetar importants obras d'infraestructura y de construcción d'edificios y servicios publicos, muitos d'os cuals han plegado dica hue. A reconstrucción d'a Casa d'a Villa, l'antigo matadero, u la ilesia de Santa María de Bermeu son d'ixas envueltas. Esdevién asinas, dimpués de Bilbau, en a localidat bizcaína mas poblata y en millor estau economico.
En o sieglo XX Bermeu uella decididament enta la mar; prenendo toz os adebantos tecnolochicos, que a fican en a vanguardia d'as flotas de pesca de baixura. Poseye tamién una important flota d'altaria y una estructuracion sobrebuena ta la industria pesquera.
A suya economia ye basada en o sector d'a pesca, mas que mas en a industria conservera.
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| 1749-1981: población de feito; 1990- : población de dreito. Fuent: Intercensal en l'INE, Series de población en l'INE y Relación d'unidaz poblacionals en l'INE. | ||||||||||||||||||
| Lechislatura | Nombre | Partiu politico |
|---|---|---|
| 1979–1983 | Luis Bilbao Madariaga | Euzko Alderdi Jeltzalea |
| 1983–1987 | Jabier Zabala Alboniga Ramon Bilbao Uriarte |
|
| 1987–1991 | Jose Maria Ormaetxea Larandagoitia | |
| 1991–1995 | Juan Karlos Goienetxea Beitia | Eusko Alkartasuna |
| 1995–1996 | Juan Karlos Goienetxea Beitia | Eusko Alkartasuna |
| 1996–1999 | Juan Karlos Goienetxea Beitia | Eusko Alkartasuna |
| 1999–2003 | Juan Karlos Goienetxea Beitia | Eusko Alkartasuna |
| 2003–2007 | Juan Karlos Goienetxea Beitia | Eusko Alkartasuna |
| 2007–2011 | Xabier Lagarreta Gabilondo | Euzko Alderdi Jeltzalea |
| 2011–2015 | Idurre Bideguren Gabantxo | Bildu |
| 2015–2019 | ||
| 2019–2023 | ||
| 2023–2027 | Asier Larrauri (dica 18 de chulio de 2023)[1][2] | Bildu |
.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
