Agenarich

Dr Agenarich au Serapio (lat. Agenarichus, Serapio; alem. *Aginarîch "Schwertkönig") isch e alamannischer Gaukini (rex) usem 4. Johrhundert gsi. Er isch dr Sohn vum Mederich un dr Neffe vum Chnodomar gsii.

Dr remisch Historiker Ammianus Marcellinus het iber de Agenarich gschribe: "Siine Nome het er doher, dass siin Vater Mederich langi Zit als Geisel in Gallie feschghalte worre isch, dert in griechisch Gheimlehre iigfihrt worre isch un siine Sohn, wo eigentlich Agenarich gheisse het, noch däm Gott Serapis in Serapio umbnonnt het."

357 het dr Agenarich as junge Maa zome mit siinem Onkel Chnodomar, e alamannischs Heer in dr verluschtriche Schlacht vu Argentoratum gege des Remisch Heer unterem Cäsar Julian gfihrt.

Quellen

• Ammianus Marcellinus 16,12,25

Literatur

• Dieter Geuenich: Geschichte der Alemannen. Kohlhammer, Stuttgart 2004 ISBN 3170182277 / ISBN 3170120956
• Serapio, in: Reallexikon der Germanischen Altertumskunde. de Gruyter, Berlin

Alamannischi Herrscher Römerziit 3.Jh.: Chrocus I. um 255. — 4.Jh.: Chrocus II. 306; Agenarich-Serapio 357; Bitherid 372; Chnodomar 350–358; Fraomar 372; Gundomad 354; Hariobaud 359; Hortar 357–372; Makrian 359–374; Mederich; Priarius bis 378; Rando 368; Suomar 357, 358; Ur 357, 359; Ursicin 357, 359; Vadomar 354–373; Vestralp 357, 359; Vithicab 360–368. — 5.Jh.: Gibuld/Gebavult 450/470 Herzög untr de Franke Lantachar bis 548; Butilin 539–554; Leuthari I. 552–554; Magnachar bis 565; Vaefar bis 573; Theodofrid 572–591; Leudefred bis 588; Uncilin 588–607; Gunzo 613; Chrodobert 631; Leuthari II. 642; Gotfrid bis 709; Willehari 709–712; Lantfrid bis 730; Theudebald 727–744