Querflöte

D Querflöte isch e Holzbloosinstrumänt mit erä Aablooskante. Si het sich us der mittelalterlige Querpfiife entwicklet. Gege s Ändi vom Barock in dr Mitti vom 18. Johrhundert het si d Blockflöte verdrängt und isch e bedütends Solo- und Orchesterinstrumänt worde. Au im Jazz und in der Rockmusig wird d Querflöte bruucht.

Querflöte
engl.: flute, ital.: flauto traverso, fran.: flûte traversière
Klassifikation	Aerophon Holzbloosinstrumänt mit Aablooskante
Donumfang
Doonbischbil	Deil us em Concerto für Flöte in D vom Wolfgang Amadeus Mozart, KV 314
Verwandti Instrumänt	Piccoloflöte, Altflöte, Bassflöte

Gschicht

D Querflöte isch im zweite Johrhundert vor dr Ziitwändi z Griecheland und z Etrurie bekannt gsi, spöter findet me se au z Indie, denn z China und z Japan, wo si bis hüt s wichdigste Bloosinstrumänt isch. Die erste Abbildige stamme us em mittelalterlige Europa.

D Querflöte isch früener us Holz gmacht worde, het sächs Donlöcher gha und kei Klappesystem. Im spote 17. Johrhundert het mä neui, konischi Flöte afo mache, mögligerwiis erfunde vo der Hotteterrefamilie z Paris, wo berüehmt gsi isch für s Flötemache und -spiile. Die konische Flöte hai us mehrere Deil bestande, dr Chopf isch zylindrisch und die andere Deil si konisch gsi und si gege dr Fuess chliiner worde. 1832 het dr Theobald Böhm d Metallquerflöte erfunde, wo es neus Klappesyschtem gha het. Zu sällere Ziit het mä d Flöte nach links ghebt, hützudag hebt mä si noch rächts.

Die moderni Querflöte

Die hütig bekannti Querflöte beschteit usemne Chopf-, emne Mittu- und emne Fuessschtück. Bim Chopfschtück befindet sech ou ds Blasloch. Der Tonumfang vor ä Querflöte isch c-c4. Usser der C-Flöte gits ou no Autflötene, Bassflötene und sogar Kontrabassflötene. Die si de eifach nümme grad, sondern hei ä Boge drin, dass mä sä liechter cha schpiile. Es git aber au nu s Piccolo, wo chliner isch als die normal C-Flöte und ei Oktav höcher dönt als mer eigentli spiilt.

Lueg au

Blockflöte