Odiliebari (fr.: Mont Sainte-Odile, dt.: Odilienberg) esch e Bari in Mittelvogesewàld, wu sich 763 m hoch ewer s Rhiintàl ufhebt. Owe steht s Kloschter vun Heilige Odilia (oder Ottilia), wu sitter s Mittelàlter e chrischtiliche Wàllfàhrtsort esch. D´r Ort ésch`s "regional Heilichtum" vum Elsass.
1000 vor Chr. (Bronzeziit): Keltischi Besidlung im Elsàss. Odiliebari wurd vun keltische Stämme bestezt. Rund um de Bari esch e 10 km làng Zyclopemür (d'r greschte vun ganz Europa), wu às Heidemür gnannt esch, gebaüt worre. Hitzüdàj, bliibt d Mür fer d Gschichtschwiiwer geheimvoll. M'r kenn sich freüje ob de Plàtz freijer fer diss ersprenglische Bevölkerung schon ebbs religiös/geischti bediit het.
100 vor Chr.: Remische Erowerung. E militärisches Lager esch uf Altitona (làteinischer Nàme?) ingereschtet.
7 Jh. noch Chr.: Herzog Attich schenkt sinere Tochter Odilia s Schloss Hohenburg; s Kloschter wurd a paar Johr später gegrendet. Odilie esch àlso às erschti Àbtissin vun Hohenburg gkànnt und erbiete sini ganze Lawe Gott zü bete un d Kranke züe pfleeje. Noch de Sàge, het Odilia e blender Mànn uf eme Pfàd getroffe. Mit sim Stock het se uf e Felse geklopft un pletzli esch d Wunderquelle, wu s Wàsser vun Aüjekrankeit heile, e nüss geflosse.
13. Dezember 720 noch Chr.: Odilia stirbt. Zall Dàj bliebt fer d alte Generation emmer wichtig.
1789: Während d franzeesch Revolution wurd s Kloschter, wie d meischte Kerche in Elsàss, geschandet un werre d Deere fer e lànge Zitt züegedraïht.
Odiliequelle (1900)
1853: s Bischofsamt vun Strossburi keüft em franzeesche Schtààt de Odiliebari.
