From Wikipedia, the free encyclopedia
Dr Friedrich II. (* 26. Dezember 1194 z Jesi bi Ancona; † 13. Dezember 1250 z Castel Fiorentino bi Lucera) us em Huus vo de Staufer isch vo 1220 bis zu siim Dod dr römisch-dütsch Kaiser gsi. Er isch dr Sohn vom Kaiser Heinrich VI. und dr Konstanze vo Sizilie.
Friedrich II. (HRR) | |
---|---|
Heilige Römische Kaiser, König vo Jerusalem und Sizilie | |
Regierigsziit | 1220 - 1250 |
Uf d Wält cho | 26. Dezember 1194 |
Geburtsort | Jesi, Marke, Italie |
Gstorbe | 13. Dezember 1250 |
Dodesort | Castel Fiorentino, Apulie, Italie |
Begrabe | Kathedrale vo Palermo |
Vorgänger | Otto IV |
Nochfolger | Heinrich VII. |
Verhürotet mit | Konstanze vo Aragon Jolanda vo Jerusalem Isabella vo Ängland Bianca Lancia (?) |
Zum erste Mol isch er 1196 uf Wunsch vo siim Vater, em Heinrich VI., zum Rex Romanorum gwehlt worde. Noch em Dod vom Heinrich het sich im Riich aber schliesslig dr Otto IV. us em Huuse vo de Welfe duregsetzt. Die ungwöhnligi Widerwahl zum König im Johr 1211 het em Friedrich dr Wäg zu de Königschrönige vo 1212 und 1215 gebnet. Sit em Dod vom Otto IV. im Johr 1218 isch er unagfochte, sit 1219 au vo de Welfe mit dr Übergab vo de Riichsinsignie offiziell as König anerkennt worde. 1220 isch er zum Kaiser krönt worde.
Dr Friedrich II., me het em au stupor mundi – s Stuune vo der Wält gsait, isch hochgebildet gsi und het mehreri Sproche beherrscht, under anderem agäblig Italiänisch, Französisch, Latiinisch, Griechisch, Mittelhochdütsch und Arabisch.[1] Er gältet allgemein as e Wunderwäse under de dütsche Herrscher vom Mittelalter und dr Jacob Burckhardt het en sogar as dr erst modärni Mensch uf eme Dron bezeichnet. Der Grund für die Iischetzig isch vor allem gsi, ass er brobiert het mit Mittel, wo deilwiis modärn amuete, s universale Kaisertum z behaupte. Mit siim Dod foot in dr modärne Gschichtsschriibig s so genannte Interregnum vo 1250 bis 1273 aa.
Im Norde vo Europa het 1224 dr Friedrich si Iifluss über s Baltikum usdehnt und isch so mit em Papst Honorius III. in Konflikt cho, wo sich as Schutzherr vo de Balte gseh het. Dr Friedrich het noch de päpstlige Protest em Dütschen Orde erlaubt im Baltikum sich iizmische und d Pruzze, wo dört iigfalle si, z bekämpfe. Dr polnisch Herzog Konrad vo Masowie het en drbii understützt. Dr Papst isch nit glücklig gsi mit däm und no weniger drmit, dass sich dr Friedrich in d Chilleaglägeheite vo Sizilie iigmischt, päpstligi Territorie zu Riichslehe erklärt und sizilianischi Druppe noch Oberitalie gschiggt het, und wo dr Friedrich d Chrüzfahrt, won er sich drzue verpflichtet gha het, 1227 wägen ere Süüchi verschobe het, isch dr Bann uf en gfalle.
1228 isch dr Friedrich drotzdäm zum Fümfte Chrüzzug ufbroche, was er as Bannte gar nit hät dörfe.[2] Dr Papst het druf dr Bann verscherft und im Friedrich siini sizilianische Vasalle vo ihrem Dreueid glöst. Dä isch underdesse z Zypere acho und het s wider zum ene Riichslehe gmacht. Im Heilige Land het er mit em Sultan Al-Kamil dr Friidensverdrag vo Jaffa usghandlet, wo de Christe fast ganz Jerusalem, Bethlehem und Nazareth ge het. D Christe und au d Moslem si nit zfriide gsi mit däm Verdrag, und dr latiinisch Patriarch het im ene Interdikt em Friedrich verbote, in Jerusalem iizzieh. Er isch aber einewäg gange und het sich am 18. Merz 1229 in dr Grabchille sälber zum König vo Jerusalem krönt, was aber allgemein nit anerkennt worden isch, au wenn dr Friedrich erst 1245 vom Papst as abgsetzt erklärt worden isch. Won er ghört het, ass dr Papst in die oberitaliänische Riichsgebiet well iifalle, isch er über Akkon zrugg noch Brindisi gfahre, aber nit bevor d Chrüzfahrer si Sohn Konrad as König anerkennt hai.
Z Sizilie het dr Friedrich in churzer Ziit die päpstlige Druppe besigt, het mit em Papst afo verhandle und im zweite Verdrag vo Saint-Germain vom Juli 1230 dr Chille vili Zuegständnis müesse mache, sich nüm bi Chillewahle iizmische, d Kleriker wider iizsetze won er bannt gha het und se nüm em wältlige Rächt z underwärfe, d Chille nid z bestüüre und uf alli Asprüch an dr Chillestaat z verzichte. Drfür het dr Gregor IX. im Früehlig dr Bann ufghobe. Dr Friedrich het sich aber kuum um siini Verspräche kümmeret, was siini Beziehige zum Papst schwierig gmacht het.
Friedrich II. dr Eiäugig (1090–1147) Herzog vo Schwabe |
Judith vo Bayre (um 1100–noch 1130) |
Rainald III. († 1148), Graf vo Burgund (Freigrafschaft) |
Agnes vo Lothringe (um 1110–noch 1140), Erbin vo der Freigrafschaft Burgund |
Roger I. (1031–1101), Graf vo Sizilie |
Adelheid vo Savona († 1118), |
Withier de Vitri († noch 1158), Groof vo Rethel |
Beatrix vo Namur († 1160) |
Friedrich I. Barbarossa (1122–1190), Römische Kaiser |
Beatrix vo Burgund (1143/4–1184) |
Roger II. (1095–1154), König vo Sizilie |
Beatrix vo Rethel (1130/5–1185) | ||||
Heinrich VI. (1165–1197), Römische Kaiser |
Konstanze (1154–1198), Erbin vo Sizilie | ||||||
Friedrich II. (1194–1250), Römische Kaiser und König vo Sizilie |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.