Louis Paul Boon

Louis Paul Boon (15 Maart 1912, Aalst, Oos-Vlaandere - 10 Mei 1979, Erembodegem) was 'n Belgiese skrywer van romans, poësie, rubrieke en kunskritiek. Hy was ook 'n skilder. Hy is veral bekend vir die romans Mijn kleine oorlog (1947), die tweeluik De Kapellekensbaan (1953) / Zomer te Ter-Muren (1956), Menuet (1955) en Pieter Daens (1971).

Louis Paul Boon
Louis Paul Boon (1967)
Gebore	Lodewijk Paul Aalbrecht Boon (1912-03-15)15 Maart 1912 Aalst, België
Sterf	10 Mei 1979 (op 67) Erembodegem, België
Beroep	Skrywer, digter, skilder
Bekend vir	Menuet (1955) Pieter Daens (1971)

Biografie

Hy is in 1912 gebore as Lodewijk Paul Aalbrecht Boon in Aalst, België as die oudste seun uit 'n werkersklasgesin. Alhoewel hy nog baie jonk was tydens die Eerste Wêreldoorlog, sou herinneringe aan 'n Duitse soldaat wat 'n gevangene geskiet het in latere outobiografiese werk kop uitsteek. Boon het op 16-jarige ouderdom die skool verlaat om by sy vader as motorverwer te werk ^[1]. Hy is uit die skool geskors weens die besit van verbode boeke. Saans en naweke het hy kuns studeer aan die Akademie vir Beeldende Kunste, maar hy moes spoedig sy studie laat vaar weens 'n gebrek aan fondse. In 1936 trou hy met Jeanneke De Wolf. Drie jaar later is hul seun Jo gebore.

Tweede Wêreldoorlog

In September 1939 word Boon opgeroep en as soldaat in Gooik en Tessenderlo gestasioneer. Boon is met die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog in Mei 1940 na Veldwezelt verskuif om die Albertkanaal te verdedig. Hy is egter op die eerste dag as krygsgevangene gevang en uiteindelik huis toe gestuur na 'n paar weke in 'n gevangenekamp. Sy ervarings tydens die oorlog en veral die besetting is die onderwerp van Boon se vierde boek, Mijn kleine oorlog (1947).

Na die skryf van 'n ongepubliseerde roman het Boons se amptelike debuut in 1942 plaasgevind met De voorstad groeit. Op aanbeveling van Willem Elsschot ontvang hy daarvoor die Leo J. Krynprijs. Sy volgende roman getiteld Abel Gholarts is losweg gebaseer op die lewe van Vincent van Gogh.

Ná die Tweede Wêreldoorlog

Boon het as joernalis begin werk vir die kommunistiese dagblad De Rode Vaan (1945–1946), Front (1946–1947) en De Vlaamse Gids (1948). Later het hy bygedra tot die koerant Vooruit waarmee hy hom as vryskut joernalis gevestig het. In die daaropvolgende jare het Boon voortgegaan om koerant- en literêre werk te kombineer, en selfs skilderye en beeldhouwerk by sy aktiwiteite gevoeg. Sy literêre produksie sluit prosa, langer eksperimentele romans, tydskrifte, dokumentêre, historiese romans, poësie, erotiese werke en sprokies in.

Boon is in 1979 op 67-jarige ouderdom in sy huis in Erembodegem oorlede.

Mijn kleine oorlog

Sy ervarings tydens die Tweede Wêreldoorlog en die besetting is die onderwerp van Boon se vierde boek, Mijn kleine oorlog (1947). Met hierdie titel het Boon vir die eerste keer na vore getree as 'n belangrike innoveerder van die roman. In plaas van een verhaal, bevat Mijn kleine oorlog meer as dertig hoofstukke wat losweg met mekaar verband hou en wat elk 'n verhaal bevat wat as 'n onafhanklike stuk gelees kan word. Die meeste verhale beskryf die uitdagende lewensomstandighede tydens die besetting, soos bv. om kos en brandstof te kry om die huis mee te verwarm. Sommige handel weer oor verslegtende seksuele sedes, ander behandel weer meer direkte oorlogservarings soos bomaanvalle. Alhoewel die oorkoepelende struktuur goed verborge is, sorg dit ook vir 'n samehangende geheel. Die verhale word afgewissel met talle fragmente oor voorvalle tydens die besetting, soos verkragting, diefstal, verraad en vernedering. Boon het erken dat die werk van John Dos Passos die inspirasie vir hierdie literêre instrument verskaf het. In die boek dui die term 'vyand' geensins Duitsers uitsluitlik aan nie, al vertel een verhaal van die uitwissing van 'n Joodse meisie en 'n ander van die ervarings van 'n kampgevangene. Mense word in die verhale net so waarskynlik, indien nie in groter mate nie, deur hul bure van kos, geld of selfs hul huwelik beroof as deur die Duitsers.

Kapellekensbaan

In 1953 publiseer hy die werk wat nou bekend staan as sy grootste meesterstuk, De Kapellekensbaan. Hy het dit reeds in 1943 begin skryf. Die skitterende konstruksie daarvan kombineer verskeie verhalende drade, waaronder 'n byna postmoderne een waar die skrywer en sy vriende bespreek hoe die verhaal verder moet ontwikkel. 'n Ander verhaal is 'n uitgebreide bewerking van die mees klassieke Middeleeuse werk in die Nederlandse taal, die twaalfde-eeuse verhaal van Reinhardt die jakkals.

Werke

Titel	Jaar van uitgawe	opmerking(s)[2]
De voorstad groeit	1942	Roman
Abel Gholaerts	1944	Roman
Vergeten straat	1946	Roman
Mijn kleine oorlog	1947	Kroniek
Boontjes uitleenbibliotheek	1949	Novelle
Het geweerschot	1951	Hoorspel
Twee spoken	1952	Novelles
De Kapellekensbaan	1953	Roman
Boontje's reservaat (vyf dele)	1954 - 1957	Tydskrif
Menuet	1955	Roman
Wapenbroeders	1955	Moderne diereroman - 'n getroue weergawe van die bekende Reinhardt en Isengrimus
Niets gaat ten onder	1956	Roman
De kleine Eva uit de Kromme Bijlstraat	1956	Verhalende gedigte
Zomer te Ter-Muren	1956	Roman - vervolg op De Kapellekensbaan
De bende van Jan de Lichte	1957
Grimmige sprookjes voor verdorven kinderen	1957	Erotiese sprokies
De Paradijsvogel	1958	Roman
De liefde van Annie Mols	1959	Roman
Vaarwel Krokodil, of de Prijslijst van het Geluk	1959
Gustaaf Vermeersch	1960	Monografie
De zoon van Jan de Lichte	1961
Blauwbaardje in Wonderland en andere grimmige sprookjes voor verdorven kinderen	1962	Sprokies
Het nieuwe onkruid	1964	Roman
Boontje's reservaat	1965
Dorp in Vlaanderen	1966	Koerantstukke
Geniaal, maar met korte beentjes	1967	Essays
Wat een leven	1967	Koerantstukke
Over mijn boeken	1969	Kroniek
3 mensen tussen muren	1969	Faksimilee Roman, voorspel tot De voorstad groeit uit 1942
De bom	1969
90 mensen	1970	Koerantstukke
Pieter Daens of hoe in de negentiende eeuw de arbeiders van Aalst vochten tegen armoede en onrecht	1971	Dokumentêre roman
Mijn oude schoolmeester	1972	her-uitgegee in 2005
Eten op z'n Vlaams	1972	Koerantstukke
Mieke Maaike's obscene jeugd	1972	Pornografiese novelle
Als het onkruid bloeit	1972	Roman, bewerking van Het nieuwe onkruid
Zomerdagdroom	1973	Erotiese novelle
De meisjes van Jesses	1973	Roman
Blauwbaardje in de ruimte	1973
Petit Fleurke	1974	Novelle
Davids jonge dagen	1974	Koerantstukke
Verscheurd jeugdportret	1975	Kroniek
Memoires van de Heer Daegeman	1975	Roman
De zwarte hand, of het anarchisme van de negentiende eeuw in het industriestadje Aalst	1976	Historiese roman
Het jaar 1901	1977	Historiese kroniek
Het geuzenboek	1979	Historiese roman oor die 16de eeu
Eros en de eenzame man	1980	Roman
Ook de afbreker bouwt op	1982
Proleetje en Fantast	1982	Stripverhaal, saam met Maurice Roggeman
Hij was een zwarte en andere reportages	1986
Zondagsleven van Pomponneke	1988
Vertraagde Film	1988
Vertellingen van Jo	1989
Brieven aan Morris	1989
Brieven aan literaire vrienden	1989
Boons scenario's	1989
Niets dan wat oorlog	1989
L.P. Boon radio actief	1991
Eens op een mooie avond	1992	Erotiese novelle
Soldatenbrieven	1993
Het Literair en Kunstkritisch Werk I. De Rode Vaan	1994
Het Literair en Kunstkritisch werk II. Front	1994
Het Literair en Kunstkritisch Werk III. De Vlaamse Gids	1995
Boontjes moppenencyclopedie	1995
Het Literair en Kunstkritisch Werk IV. Vooruit (drie dele)	1997
Het boek Jezebel	1999
Brussel, een oerwoud	1999
De Zon	2001
Wanneer van u nog eens een minne-briefje? De brieven van Boon aan Richard Minne	2003
Fenomenale Feminateek	2004
Eenzaam spelen met Pompon	2005

Sien ook

• Vlaamse literatuur

Verwysings

1. "Boon, Louis Paul". www.dbnl.org. Besoek op 12 April 2019.
2. Frans-Jos Verdoodt, Boon, Bibliografie, Brugge, 1984.

Eksterne skakels

• Louis Paul Boon-genootskap
• Louis Paul Boon-studiesentrum
• Dossier Louis Paul Boon op Cultura
• Skrywersprofiel op NRC Boeken
• DADD Documentatiecentrum en Archief voor Daensisme en de hedendaagse geschiedenis van de Denderstreek (DADD), bevat een collectie over en van Boon.