Hendrik (Henry) de Vries (17 Augustus 1896, Groningen, Nederland - 18 November 1989, Haren (Groningen), Nederland) was 'n belangrike Nederlandse digter en skilder. Hy was een van die vroegste surrealiste. Die onderbewuste speel 'n groot rol in sy poësie.
Hy het baie inspirasie geput uit sy belangstelling in Spanje en die Spaanse mense en kultuur. Hy het Spanje dikwels besoek en later verskeie gedigte in Spaans geskryf.
De Vries het 'n groot hoeveelheid poësie, geskrifte en kunswerke gepubliseer. Hy het ook bygedra tot die letterkundige tydskrif Het Getij.
Pryse
- 1946 - Hendrik de Vriesprijs
- 1948 - Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs vir Toovertuin
- 1951 - Spesiale prys van die Jan Campert Stigting vir sy essay-tipe poësie oor poësie
- 1956 - Bykomende prys van die Jan Campert Stigting
- 1959 - Kulturele prys van die provinsie van Groningen vir sy gehele oeuvre
- 1962 - Constantijn Huygensprijs vir sy gehele oeuvre
- 1973 - P.C. Hooftprijs vir sy gehele oeuvre
Werke
- 1917 - Het gat in Mars en het Milagrat
- 1920 - De nacht
- 1920 - Vlamrood
- 1923 - Lofzangen
- 1928 - Silenen
- 1931 - Spaansche volksliederen
- 1932 - Stormfakkels
- 1935 - Copla's
- 1937 - Atlantische balladen
- 1937 - Geïmproviseerd bouquet
- 1937 - Nergal
- 1939 - Romantische rhapsodie
- 1944 - Robijnen (klandestien gedruk tydens die Tweede Wêreldoorlog)
- 1946 - Capricho's en rijmkritieken
- 1946 - Toovertuin
- 1951 - Distels en aloë's
- 1955 - Gitaarfantasieën
- 1958 - Groninger symphonie
- 1965 - Iberia, krans van reisherinneringen
- 1966 - Diseño jondo
- 1971 - Cantos extraviados
- 1971 - Goyescos
- 1978 - Impulsen
- 1993 - Verzamelde gedichten
- 1996 - Sprookjes
Voorbeelde van sy digkuns
Kwelling
Ik sliep nog kort. Wat hoor ik daar?
Mijn kind, is hij in doodsgevaar?
Mijn eigen kreet heeft mij gewekt:
Daar staat hij, daar, met bloed bevlekt.
Zijn halfdicht oog wordt mij gewaar.
Zijn zachte schreden sijplen zwaar.
Ik hoor hoe 't uit zijn kleeren lekt.
Wat wil die hand, naar mij gestrekt?
Heb ik dan schuld? Het is niet waar!
Wat stemmen momplen door elkaar
Van 't vonnis, dat men dra voltrekt?
Wat kap, die mij 't gelaat bedekt?
- Uit: Silenen (1928
Ziek en moe naar mijn bedje gebracht,
Schrok ik wakker, diep in de nacht,
Nam van de tafel 't lampje in de hand,
Zette 't weer weg: 't was al uitgebrand;
Liep naar beneden, door niemand gezien.
Waar ik bij dag soms gasten bedien,
Schalen en schotels aan moet reiken,
Zitten zwarten die roovers of duivels lijken,
Poken, rakelen en rumoeren,
Schuiven gerei op geboende vloeren.
Dan wordt het stil; het gaat buiten sneeuwen.
Als ik dorst fluisteren, gillen of schreeuwen,
Zouden de wolven, beren, tijgers en leeuwen
Die voor de trap liggen te loeren
Zich zeker verroeren.
- Uit: Toovertuin (1946)
Bronne
- A.P. Grové, J.L. Steyn (samestellers), Keur uit die Nederlandse poësie, (Nasou Beperk), ISBN 0 625 00160 5 , Twaalfde druk, November 1979
Eksterne skakels
 |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Hendrik de Vries. |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
