David Zinman
From Wikipedia, the free encyclopedia
David Zinman (9 Julie 1936, New York, Verenigde State) is 'n Amerikaanse dirigent en violis.
Na aanvanklike vroeë vioolstudies aan die Oberlin-konservatoria het Zinman teorie en komposisie aan die Universiteit van Minnesota studeer en sy M.A. in 1963 verdien,[1] waarna hy by Tanglewood begin dirigeer het. Daarna het hy van 1958 tot 1962 in Maine saam met Pierre Monteux gewerk; hy het van 1961 tot 1964 as Monteux se assistent gewerk.
Zinman het van 1965 tot 1977 die pos van 'tweede dirigent' van die Nederlandse Kamerorkes beklee. Hy was van 1979 tot 1982 hoofdirigent van die Rotterdam Filharmoniese Orkes gewees.
In die VSA het Zinman vanaf 1974 tot 1985 as musiekdirekteur van die Rochester Filharmoniese Orkes gedien. Hy was twee jaar lank hoof-gasdirigent van die Baltimore Simfonieorkes voordat hy in 1985 die orkes se musiekdirekteur geword het. Tydens sy Baltimore-termyn het hy die idees komende uit die praktyk van histories-ingeligte uitvoerings begin implementeer in sy interpretasies van die Beethoven-simfonieë. [2] Aan die einde van sy ampstermyn in Baltimore in 1998, is Zinman aangewys as dirigent-laureaat van die orkes. Uit protes teen wat hy in die jare sedert sy vertrek beskou het as die te konserwatiewe programmering van die Baltimore-orkes, het hy die titel in 2001 afgesweer.[3]In 1998 was Zinman aangestel as musiekdirekteur van die Ojai Musiekfees tesame met die pianis Mitsuko Uchida. In 1998 is hy aangestel as musiekdirekteur van die Aspen Musiekfees - en skool[4]waar hy die Amerikaanse Akademie van Dirigente gestig en gelei het, tot sy skielike bedanking in April 2010.[5]
Zinman het in 1995 musiekdirekteur van die Tonhalle-Orchester Zürich geword. Sy innoverende programmering met die orkes bevat 'n reeks laat-nag konserte, genaamd "Tonhalle Late", wat klassieke musiek met 'n nagklub atmosfeer kombineer.[6] Sy opnames van die volledige simfonieë van Beethoven vir die Arte Nova plate-etiket is gebaseer op die Jonathan Del Mar-kritieke uitgawe en is deur kritici geprys. Hy het hierna ook Beethoven se ouvertures en concertos saam met die Tonhalle-orkes opgeneem. [7][8][9]
Zinman het die Tonhalle-orkes tydens sy eerste verskyning by Die Promenade in 2003 gedirigeer. [10] In 2009 het hy die Tonhalle-orkes gedirigeer vir die klankbaan van die rolprent 180° - If your world is suddenly upside down. Hy het sy tyd as musiekdirekteur van die Tonhalle-orkes op 21 Julie 2014 afgesluit met 'n konsert by The Proms. [11]
Zinman het ook opvoerings gedirigeer vir die klankbaan van die 1993 rolprentweergawe van die New York City Ballet-produksie van Tsjaikofski se Neutkraker. Sy opname in 1992 van Henryk Górecki se Simfonie no.3 saam met Dawn Upshaw en die London Sinfonietta was 'n internasionale topverkoper. [6] In Januarie 2006 het hy die Theodore Thomas-toekenning ontvang wat deur die dirigentgilde toegeken is. In 2009 het Zinman die Tonhalle-orkes vir die klankbaan van die rolprent 180 °, wat deur Diego Baldenweg met Nora Baldenweg & Lionel Baldenweg gekomponeer is, gedirigeer. Dit het die Suisa-prys vir "Beste oorspronklike klankbaan" gewen tydens die Locarno-filmfees in 2010. [12][13]
Zinman en sy vrou woon in New Jersey, Verenigde State. [14]
- Elgar- Enigma Variasies/Cockaigne Ouverture (Baltimore Simfonieorkes) Telarc 1989
- Mozart - Klavierconcertos Nos 20 & 21 (Beiere Radio-simfonieorkes) EMI 1989
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
