Cunard Line

Die Cunard Line, vroeër bekend as Cunard White-Star Line, is 'n Brits-Amerikaanse skeepvaartlyn wat sy hoofkwartier in Carnival-huis, Southampton in die Verenigde Koninkryk het. Die redery, wat deur Carnival UK bedryf word, spits hom al meer as 'n eeu op die Noord-Atlantiese passasiersroete toe.

Cunard Line
Tipe	Dogtermaatskappy van Carnival Corporation & plc
Gestig	1840 as British and North American Royal Mail Steam-Packet Company
Hoofkantoor	Southampton,,  Verenigde Koninkryk en Santa Clarita, Kalifornië,  Verenigde State
Sleutelpersone	Samuel Cunard (stigter) Peter Shanks (voorsitter)
Gebied bedien	Luukse plesierbootvaarte op Atlantiese, Mediterreense, Noord-Europese, Karibiese en wêreldroetes
Industrie	Skeepvaartlyne
Moedermaatskappy	Carnival Corporation & plc
Webwerf	Cunard.com

Die redery se geskiedenis strek terug tot die eerste helfte van die 19de eeu. In 1839 is die eerste Britse transatlantiese poskontrak aan Samuel Cunard, 'n boorling van Halifax in Nova Scotia, toegeken wat in die volgende jaar die British and North American Royal Mail Steam-Packet Company gestig het. Vir die Liverpool-Halifax-Boston-roete is 'n destyds baanbrekende nuwe skeepstipe, raderstoomskepe, gebruik waarvan Cunard vier in diens gehad het. Cunard-skepe het vervolgens byna drie dekades lank die "Blou Lint"-kompetisie as vinnigste seevoertuie op die Atlantiese roete gewen.

In die 1870's het twee mededingers, White Star Line en Inman Line, daarin geslaag om by Cunard verby te steek. Om dié kompetisie die hoof te bied, is die redery in 1879 geherorganiseer as Cunard Steamship Company om nuwe kapitaal in te win.

Volstoom vorentoe - die RMS Mauretania

In 1902 het White Star tot die International Mercantile Marine Co. toegetree, 'n redery-kartel onder beheer van J.P. Morgan, en die Britse regering het lenings vir die bou van twee groot plesierbote aan Cunard toegeken wat benodig is om sy mededingers die hoof te kan bied. Een van die twee passasierskepe, die RMS Mauretania wat in Wallsend gebou is, het die Blou Lint-kompetisie in die tydperk tussen 1909 en 1929 ononderbroke gewen. Die keldering van haar susterskip, die RMS Lusitania, deur 'n Duitse duikboot in 1915 was een van die redes vir die Verenigde State se toetreding tot die Eerste Wêreldoorlog.

In die laat 1920's is Cunard deur nuwe mededinging in die gesig gestaar toe Duitse, Italiaanse en Franse skeepvaartlyne met die bou van groot luukse plesierbote begin het. Weens die Groot Depressie was Cunard genoodsaak om die bou van sy eie nuwe plesierboot, Queen Mary, te staak. Die Britse regering het in 1934 lenings vir die voltoiing van dié skip en die bou van 'n tweede, die Queen Elizabeth, aangebied mits Cunard met die White Star Line, wat destyds onder moeilike finansiële omstandighede gebuk gegaan het, saamsmelt om die Cunard White-Star Ltd. te vorm. Cunard het twee derdes van die nuwe redery se aandele gehou. In 1947 het Cunard ook White Star se aandele gekoop, en drie jaar later is die skeepvaartlyn se naam weer gewysig na Cunard Line.

Winston Churchill het beraam dat die twee Queens, wat troepe in diens van die Britse Vloot vervoer het, die Tweede Wêreldoorlog met ten minste een jaar help verkort het. Teen die einde van 1947 het Cunard sy posisie as grootste Atlantiese passasierslyn herwin.

Teen die middel van die 1950's het Cunard 'n vloot van twaalf skepe op roetes na die Verenigde State en Kanada bedryf. Ná 1958 is transatlantiese passasiersroetes deur die mededinging van nuwe stralervliegtuie onder sterk finansiële druk geplaas. Cunard het sy gereelde dienste, wat dwarsdeur die jaar aangebied is, in 1968 ten gunste van plesiervaarte en transatlantiese seereise vir toeriste gestaak. Die twee oorspronklike Queens is deur die nuwe Queen Elizabeth 2 (QE2) vervang wat met die oog op die nuwe dubbelstrategie ontwerp is.