Cecile de Ridder

Cecile de Ridder (gebore Cecile Hendrika Johanna Punt) (15 November 1901 Arnhem, Nederland - 1 September 2002^[1] Pretoria) was ’n Afrikaanse kultuurleier.^[2]

Cecile de Ridder het in 1965 'n toekenning (erepenning) van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns ontvang. Sy is erken vir haar bydraes tot letterkunde en haar werk in die bevordering van kulturele en sosiale sake in Suid-Afrika.

Herkoms

Sy was die tweede kind van Jacob Punt en Cecile Ruwers. Haar ouer broer was die bekende historikus dr W.H.J. Punt en haar jonger suster was Cobie, bekend in teater- en danskringe as Cobie Court. Haar vader Jacob het uit Amsterdam na die ZAR in 1892 gekom om hom aan te sluit by die Nederlands Zuid-Afrikaanse Spoorweg Maatschappy. In 1896 het Willem Ruwers ook na die ZAR gekom om by die NZASM te werk. So het Jacob Punt en Cecile Ruwers, Willem Ruwers se dogter, mekaar ontmoet. Jacob Punt het geweier om 'n eed van getrouheid aan die Britse besetters af te lê en is gedeporteer na Nederland, waar Cecile en 'n broer Johannes gebore is. In 1904 was die gesin terug in Pretoria waar Johannes vroeg oorlede is. ^[2]

In 1925 trou Cecile met Johannes (Dries) de Ridder. Johannes de Ridder was 'n staatsamptenaar - in die 1920's was hy sekretaris van die kommissie wat die Krugerwildtuin beplan het. Hy het in 1958 afgetree as sekretaris van Volkswelsyn en is in 1960 oorlede.^[2]

Uit die huwelik is gebore Johan de Ridder, Dries en Cecile (Didi).

Dr. Samuel Henri Pellissier oorhandig 'n medalje aan Cecile de Ridder by die Voortrekkermonument in 1949. Agter staan dr. FCL Bosman.

Volkspele

Cecile de Ridder het landswyd en oorsee bekend geword as "Tannie Cecile Volkspele". In 1941 het die Sosiale Klub van die Gereformeerde kerk Pretoria-Oos haar afgevaardig na die eerste volkspelekursus in Heidelberg, Transvaal. Sy was so begeester deur die ervaring dat sy al haar kragte aan volkspele begin wy het en spoedig tot 'n nasionale leidster verkies is. Die beweging het gegroei tot 'n groot landswye kultuurbeweging wat groot aftrek onder Afrikanerjongmense geniet het. Tannie Cecile het 'n nuwe dimensie aan volkspele toegevoeg met haar massa volkspelevertonings, soos by die Pretoriase Jakarandafeeste en die 1952 Van Riebeeckfees in Kaapstad waar 70 000 toeskouers die stadion volgepak het om die vertoning deur 4 400 volkspelers te sien.^[3] Cecile het die volgende boeke of bundels geskruif as bydrae tot die Volkspele-beweging^[4]

• Nuwe Spe​le 1945,
• Volkspe​le uil S​onnige Suid·A​frika 1953,
• Ons Eie Vol​kspele 1955​,
• Vir ​O​ns Volkspelers 1962 en
• Nog nuwe Spe​le 1979.

Verwysings

1. https://morneweb.wordpress.com/2018/08/31/1-september-2002-cecile-de-ridder-oorlede/
2. Willem J. Punt . Cecile de Ridder -Tannie Cecile Volkspele. Pretoriana. Tydskif van die Pretoria Historiese Vereniging: Genootskap Oud-Pretoria (Journal of the Pretoria Historical Association: Old Pretoria Society). 2002.
3. Van Vollenhoven, AC. Die Afrikaanse volksang- en volksdansbeweging, 50 jaar (1941-1991). Suid Afrikaanse Tydskrif vir Kultuurgeskiedenis 1992 (6)1.
4. Van Vollenhoven, AC. Die Afrikaanse volksang- en volksdansbeweging, 50 jaar (1941-1991). Suid Afrikaanse Tydskrif vir Kultuurgeskiedenis 1992 (6)1.