From Wikipedia, the free encyclopedia
Stridejazzklavier, dikwels afgekort tot stride, is 'n jazzklavierstyl wat uit ragtime ontstaan het. Belangrike stridepianiste sluit in James P. Johnson, Fats Waller, Luckey Roberts en Mary Lou Williams.
In stride is linkerhandtegnieke van ragtime, die groter gebruik van die klavier se omvang en vinnige tempo's aangewend.[1] Liedjies is gekomponeer, maar was ook bedoel om geïmproviseer te word.[1] Stride kan óf vinnig óf stadig gespeel word. Die term "stride" kom van die idee dat die pianis se linkerhand oor die klavier "aanstryk" (stride).[2]
Anders as ragtimepianiste was stridepianiste nie bekommerd oor die ragtimevorm nie en het hulle die popliedjies van die tyd in 'n stridestyl gespeel. Ragtime is gekomponeer, maar baie stridepianiste het geïmproviseer. Sommige stridespelers het nie musiek gelees nie.
James P. Johnson, wat bekend is as die "vader van stride", het dié styl jazzklaviermusiek geskep saam met sy medepianiste Willie "The Lion" Smith, Thomas "Fats" Waller en Luckey Roberts.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.