From Wikipedia, the free encyclopedia
The tuin van Eden (Hebreeus: גַּן־עֵדֶן, gan-ʿḖḏen), ook die Paradys genoem, is die Bybelse "tuin van God" wat in Genesis en Esegiël beskryf word.[2][3] Genesis 13:10 verwys na die "tuin van God",[4] en die "bome van die godetuin Eden" word in Esegiël 31 genoem.[5][5] Ook Sagaria en die Psalms verwys na bome en water, sonder om Eden spesifiek te noem.[6]
.jpg)
Die naam kom van die Akkadiese edinnu, van ’n Sumeriese woord edin, wat beteken "vlakte" of "steppe"; dit is naby verwant aan ’n Aramese stam wat "vrugbaar, met baie water" beteken.[3] Nog ’n verklaring verbind die naam met ’n Hebreeuse woord vir "genot"; daarvolgens sou Genesis 2:8 se "tuin in Eden" vertaal kon word as "tuin van genot". Die Hebreeuse woord word as "genot" vertaal in Sara se gedagtes in Genesis 18:12.
Nes die verhaal van die Sondvloed, die Skepping en die toring van Babel in Genesis, het die verhaal van Eden elemente van die antieke Mesopotamiese mite van ’n koning, as die eerste man, wat in ’n goddelike tuin geplaas word om die boom van die lewe te bewaak.[7] Die Hebreeuse Bybel vertel van Adam en Eva wat nakend in die tuin van Eden rondloop vanweë hulle onskuld.[8]
Die ligging van Eden word in Genesis beskryf as die oorsprong van ’n rivier wat vier riviere geword het. Die meeste geleerdes beskou die tuin as mitologies.[9][10][11][12] Onder dié wat meen dit het werklik bestaan, is daar verskeie voorstelle oor sy ligging:[13] aan die Persiese Golf, in Suid-Mesopotamië (nou Irak), waar die Tigris- en Eufraatrivier in die see loop;[14] en in Armenië.[15][16][17]
Die tweede deel van die Skeppingsverhaal in Genesis 2:4-3:24 begin met die Here God wat die eerste mens (Adam) geskep en in ’n tuin geplaas het "in Eden in die ooste".[18] "Die Here God het verder allerlei bome, mooi om na te kyk en lekker om van te eet, uit die grond laat uitspruit, ook die boom van die lewe in die middel van die tuin, en die boom van alle kennis." (Genesis 2:9, 1983-vertaling.)
Die mens kon van al die bome in die tuin eet, behalwe die boom van alle kennis. Daarna het God ’n vrou uit die mens se ribbebeen geskep om ’n maat vir hom te wees. In hoofstuk drie word die mens en die vrou deur die slang oorreed om van die verbode vrugte te eet, en hulle is uit die tuin gedryf om te keer dat hulle van die boom van die lewe ook eet en vir altyd lewe. Gerubs is oos van die tuin geplaas, asook ’n vlammende swaard wat heen en weer beweeg, om toegang tot die boom van die lewe te bewaak. (Genesis 3:24.)
Genesis 2:10-14 noem vier riviere in verband met die tuin van Eden: die Pison, Gihon, Tigris en Eufraat. Daar word ook verwys na die land Kus – vertaal/vertolk as Ethiopië, maar sommige glo dit is Cossaea, ’n Griekse naam vir die land van die Kassiete.[19] Dié land lê noord van Elam, net oos van die antieke Babilon, en lê anders as Ethiopië in die streek wat beskryf word.[20] In Antieke Tye van die Jode identifiseer die 1ste-eeuse historikus Josephus die Pison as wat "die Grieke Ganges noem" en die Gehon as die Nyl.[21]
Volgens Lars-Ivar Ringbom is die ligging van die Paradys in Takab in Noordoos-Iran.[22]
In Esegiël 28:12-19 dra die profeet Esegiël God se woord oor aan die koning van Tirus: Die koning was "'n pragtige produk van volmaakte vakmanskap", omring deur kosbare edelstene, van die dag wat hy gemaak is. Hy is uitgebeeld op die heilige godeberg in die tuin van Eden "as die gerub wat met uitgestrekte vlerke moes waghou". Maar die koning het gesondig deur onreg en geweld, en daarom is hy uit die tuin van Eden gedryf en op die grond gegooi, waar vuur hom verteer het. "Almal onder die volke wat jou geken het, is skrikbevange oor wat met jou gebeur het. Jy het 'n afskrikmiddel vir ander geword, dit is vir altyd klaar met jou.” (Esegiël 28:19.)
Dit lyk volgens Terje Stordalen of Esegiël se tuin van Eden in Libanon was.[23] "Dit lyk of Libanon ’n alternatiewe plasing in Fenisiese mites is (soos in Esegiël 28, 13, III.48) van die tuin van Eden,"[24] en daar is ’n verband tussen die paradys, die tuin van Eden en die woude van Libanon (wat moontlik simbolies gebruik is) in profetiese geskrifte.[25] Edward Lipinski en Peter Kyle McCarter het voorgestel die Sumeriese paradys, die oudste Sumeriese weergawe van die tuin van Eden, vind aansluiting by ’n bergheiligdom in die Libanon- en die Anti-Libanonbergreeks.[26]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
