Friedrich Schleiermacher
From Wikipedia, the free encyclopedia
Friedrich Daniel Ernst Schleiermacher (Duits: ˈfʁiːdʁɪç ˈʃlaɪɐˌmaχɐ; 21 November 1768 – 12 February 1834) was 'n Duitse teoloog, filosoof, en Bybelse geleerde wat bekend is vir sy pogings om die kritiek van die Era van Verligting te versoen met tradisionele Protestantisme. Hy het ook 'n beduidende invloed gespeel in die evolusie van historiese kritiek, en sy werk vorm deel van die fondament van die moderne studieveld van hermeneutiek.
Friedrich Schleiermacher | |
---|---|
Gebore | (1768-11-21)21 November 1768 |
Sterf | 12 Februarie 1834 (op 65) |
Alma mater | Universiteit van Halle (1787–90)[1] |
Hy word dikwels, omrede sy diepgaande invloed op die daaropvolgende Christelike Denkwyses, die "Vader van Moderne Liberale Teologie" genoem, en word beskou as 'n vroeë leier in Liberale Christenskap. Karl Barth staan gewoonlik (alhoewel nie sonder uitdaging nie) aan die hoof van die Neo-ortodokse beweging van die twintigste eeu, welke beweging in groot mate 'n poging is om Schleiermacher se invloed uit te daag.