Ding an sich
in Kantiaanse filosofie, 'n objek soos dit is, onafhanklik van waarneming, wat 'n mens nie direk kan ken nie / From Wikipedia, the free encyclopedia
In die Kantiaanse filosofie is die ding op sigself (Duits: Ding an sich) die status van objekte soos hulle is, onafhanklik van hul voorstelling en waarneming. Die konsep van die ding op sigself is deur die Duitse filosoof Immanuel Kant bekendgestel, en is oor die volgende eeue met kontroversie onder latere filosowe teëgekom.[1] Dit is nou verwant aan Kant se konsep van noumena of die objek van ondersoek, in teenstelling met die verskynsel, sy manifestasies.