Antijenik sapma
Bir virüsün iki veya daha fazla farklı suşunun birleşerek yeni bir alt tür oluşturması süreci / From Wikipedia, the free encyclopedia
Antijenik sapma, bir virüsün iki veya daha fazla farklı suşunun ya da iki veya daha fazla değişik virüsün suşlarının, bir araya gelerek orijinal virüslerden daha farklı bir antijenik özellik kazanan yeni virüslerin ortaya çıkması sürecidir. Bu terim genellikle grip virüsleri için kullanılsa da, koyunlardaki visna maedi virüsü gibi farklı virüslerde demeydana gelebilir.[1] Antijenik sapma, reassortman ya da viral sapma vakalarında oluşan, genotipik ve fenotipik değişimle sonuçlanan bir durumdur.
Antijenik sapma, antijenik kayma ile tezatlık gösterir. Grip suşlarının bilinen soylarının zaman içinde mutasyona uğraması, bağışıklık kaybına veya aşı uyumsuzluğuna yol açabilir. Antijenik kayma, grip A, grip B ve grip C de dahil olmak üzere grip virüslerinin her türünde ortaya çıkabilir. Antijenik sapma ise, sadece grip A virüsülerinde meydana gelir, bunun nedeni grip A virüslerinin insanlardan başka canlı türlerini de enfekte etmesidir.[2] Grip A ile etkilenmiş kuşlar ve memeliler, virüsün yüzey antijenlerinin yeniden organize olabilmeleri için bir fırsattır. Grip B ve C özellikle insanları enfekte ederler ve reassortman yoluyla fenotipik değişimleri minimum düzeyde kalır.[3]
Antijenik sapma yeni viral patojenlerin ortaya çıkması için önemlidir, virüsler yeni bir nişe girmek için bu yolu takip edebilirler. Primatlarda meydana geldiği gibi insanları etkileyen HIV gibi yeni virüslerin ortaya çıkmasında bir faktör olabilir. Genetik yapısı nedeniyle HIV reassortmana uğramaz, ama süperenfeksiyon yoluyla rahatça rekombine olabilir, HIV rekombinant HIV suşları üretebilir ve rekombinantlar atalarından farklılık gösterirler.