วอยเอจเจอร์ 2
From Wikipedia, the free encyclopedia
วอยเอจเจอร์ 2 (อังกฤษ: Voyager 2) คือยานสำรวจอวกาศแบบไม่มีคนบังคับที่เดินทางระหว่างดาวเคราะห์ ขึ้นสู่อวกาศเมื่อ 20 สิงหาคม ค.ศ. 1977 เป็นยานสำรวจอวกาศในโครงการวอยเอจเจอร์ ซึ่งมียานพี่อีกลำหนึ่งคือยานวอยเอจเจอร์ 1
วอยเอจเจอร์ 2 | |
---|---|
โมเดลของยาน "วอยเอจเจอร์ | |
ประเภทภารกิจ | สำรวจดาวเคราะห์ |
ผู้ดำเนินการ | NASA / JPL[1] |
COSPAR ID | 1977-076A[2] |
SATCAT no. | 10271[3] |
เว็บไซต์ | voyager |
ระยะภารกิจ | 46 ปี 8 เดือน 3 วัน ผ่านไป ภารกิจดาวเคราะห์: 12 ปี, 1 เดือน, 12 วัน ภารกิจระหว่างดวงดาว: 34 ปี 6 เดือน 21 วัน ผ่านไป (ดำเนินต่อ) |
ข้อมูลยานอวกาศ | |
ผู้ผลิต | Jet Propulsion Laboratory |
มวลขณะส่งยาน | 825.5 กิโลกรัม (1,820 ปอนด์) |
กำลังไฟฟ้า | 470 วัตต์ (ตอนปล่อยยาน) |
เริ่มต้นภารกิจ | |
วันที่ส่งขึ้น | August 20, 1977, 14:29:00 (1977-08-20UTC14:29Z) UTC |
จรวดนำส่ง | Titan IIIE |
ฐานส่ง | Cape Canaveral LC-41 |
บินผ่านดาวพฤหัส | |
เข้าใกล้สุด | 9 กรกฎาคม ค.ศ.1979, 22:29:00 UTC |
ระยะทาง | 570,000 กิโลเมตร (350,000 ไมล์)* |
บินผ่านดาวเสาร์ | |
เข้าใกล้สุด | 26 สิงหาคม ค.ศ.1981, 03:24:05 UTC |
ระยะทาง | 101,000 km (63,000 mi) |
บินผ่านดาวยูเรนัส | |
เข้าใกล้สุด | 24 มกราคม ค.ศ.1986, 17:59:47 UTC |
ระยะทาง | 81,500 km (50,600 mi) |
บินผ่านดาวเนปจูน | |
เข้าใกล้สุด | 25 สิงหาคม ค.ศ.1989, 03:56:36 UTC |
ระยะทาง | 4,951 km (3,076 mi) |
Flagship ← Viking 2 |
ยานวอยเอจเจอร์ 2 ถูกส่งขึ้นไปให้โคจรเป็นเส้นโค้งตามระนาบสุริยวิถี โดยเตรียมการให้สามารถเดินทางเข้าใกล้ดาวยูเรนัสและดาวเนปจูน ด้วยการอาศัยแรงเหวี่ยงจากแรงโน้มถ่วงของดาวเสาร์ซึ่งมันจะต้องเดินทางผ่านในปี ค.ศ. 1981 จากเส้นทางโค้งนี้ทำให้วอยเอจเจอร์ 2 ไม่สามารถมองเห็นดวงจันทร์ไททันในระยะใกล้ได้เหมือนกับยานวอยเอจเจอร์ 1 แต่มันก็ได้เป็นยานเพียงลำเดียวที่ได้เดินทางไปใกล้ดาวยูเรนัสกับดาวเนปจูน ซึ่งเป็นการบรรลุภารกิจของโครงการสำรวจดาวเคราะห์ครั้งใหญ่ (Planetary Grand Tour) เส้นการเดินทางนี้สามารถทำได้เพียงครั้งเดียวในรอบ 176 ปี[4]
จากสถิติ วอยเอจเจอร์ 2 อาจเป็นยานสำรวจอวกาศที่มีประสิทธิผลมากที่สุด ด้วยผลงานคือการไปเยือนดาวเคราะห์ 4 ดวงพร้อมกับดวงจันทร์ของมัน โดยเฉพาะดาวเคราะห์ 2 ใน 4 ดวงนั้นเป็นดาวเคราะห์ที่ยังไม่เคยมีการสำรวจมาก่อน บนยานติดตั้งกล้องถ่ายภาพและเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ขั้นสูง โดยใช้งบประมาณเพียงเสี้ยวเดียวของเงินงบประมาณที่ทุ่มให้กับยานสำรวจอวกาศในชั้นหลัง เช่น ยานกาลิเลโอ ยานกัสซีนี–เฮยเคินส์[5][6]