Wielki Meczet w Delhi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wielki Meczet, także: meczet Piątkowy[1], (Dżama Masdżid, Jama Masjid, trb Dźama Masdźid, trl hin Jāmā Masjid, Masjid-i Jahan-Namaa (per مسجد جھان نما), Masjid-i-Jahan Numa (urr مسجد جھان نمہ), ang. Friday Mosque) – główny meczet Delhi zbudowany w latach 1654-1658 przez władcę mogolskiego Szahdżahana z dynastii Wielkich Mogołów, budowniczego Tadź Mahal. Jest to największa muzułmańska budowla sakralna w Indiach.
Widok meczetu od frontu. | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Wyznanie | |||
Rodzaj |
meczet | ||
Historia | |||
Data budowy |
1654-1658 | ||
28°39′02,52″N 77°14′00,24″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Nazwa budowli nawiązuje do tradycji budowli sakralnych w islamie. W każdej miejscowości gdzie zamieszkiwała społeczność muzułmańska budowano jeden centralny meczet na tyle duży, aby pomieścić w nim całą gminę w czasie obowiązkowych, piątkowych modlitw. Budowla taka zwana była najczęściej dżami lub al-masdżid al-dżami. Z myślą o modłach codziennych budowano znacznie mniejsze świątynie (masdżid)[2].
Budowla położona jest na wzgórzu w centrum starego miasta Delhi. Do wnętrza prowadzą 3 bramy. Meczet zbudowany jest z czerwonego piaskowca i białego marmuru. Obszerny dziedziniec meczetu może pomieścić 25 tysięcy osób. Posiada dwa minarety o wysokości 41 metrów. W zbiorach meczetu znajduje się kopia Koranu spisana na jeleniej skórze.