Technika Pomodoro
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Technika Pomodoro (oryg. pomodoro technique od wł. pomodoro „pomidor” i słowa technique „metoda, technika”) – metoda zarządzania czasem opracowana przez Francesco Cirillo w latach 80. XX wieku. System wykorzystuje krótki budzik do podziału pracy na 25-minutowe sekcje – tzw. pomodori – i czasy przerw. Nazwa pomodoro pochodzi od kuchennego minutnika, którego Cirillo użył w swoich pierwszych eksperymentach[1].
Metoda opiera się na założeniu, że częste pauzy mogą poprawić mobilność psychiczną[2][3].