Sąd (filozofia)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sąd – jedno z podstawowych pojęć filozofii języka, filozofii umysłu i epistemologii oznaczające zdanie potwierdzające lub zaprzeczające pewnemu stanowi rzeczy, mogące być prawdziwe lub fałszywe. Sąd taki, będący wyrazem pewnych przeżyć psychicznych, bywa określany mianem sądu w sensie psychologicznym i odróżniany jest od sądu w sensie logicznym, który jest znaczeniem zdania logicznego.
Kwestią filozoficznego sporu pozostawały zarówno istota sądów i aktów sądzenia, jak i ich związek ze zjawiskami mentalnymi. Ponieważ sądy uważane były za jedno z podstawowych zjawisk psychicznych, wchodzące w skład bardziej złożonych zjawisk, u podstaw sporu leżą przede wszystkim różne koncepcje umysłu. Dwa główne stanowiska w tym sporze nazwane zostały przez Franza Hillebranda(inne języki)[1] mianem allogenetycznej i idiogenetycznej teorii sądów. Terminy te pojawiły się w polskiej filozofii dzięki Kazimierzowi Twardowskiemu. Wskutek krytyki utrwaliła się jednak ich poprawniejsza etymologicznie forma: idiogeniczne i allogeniczne teorie sądów[2].