Papageno
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Papageno – postać fikcyjna z dwuaktowego singspielu Wolfganga A. Mozarta Czarodziejski flet (KV 620) z librettem Emanuela Schikanedera. Ptasznik Królowej Nocy, który, wyposażony w czarodziejskie dzwoneczki, wraz z księciem Taminem zostaje wysłany na poszukiwanie Paminy, uprowadzonej przez Sarastra córki królowej. Jego żoną w toku akcji Czarodziejskiego fletu zostaje podobna mu dziewczyna, Papagena, wcześniej zamieniona w brzydką staruchę. Razem pod koniec utworu snują marzenia o gromadce dzieci, nazywanych po rodzicach także Papageno i Papagena.
Partia Papagena przeznaczona jest dla operowych barytonów. Pierwszym wykonawcą roli Papagena podczas prapremiery, jaka miała miejsce w Theater im Freihaus auf der Wieden w Wiedniu 30 września 1791, był sam autor libretta, Emanuel Schikaneder[1].