Palazzo in fortezza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Palazzo in fortezza – specyficzny rodzaj pałacu, posiadający cechy obronne[1]. Zazwyczaj był to budynek pałacowy otoczony umocnieniami typu bastejowego, bastionowego, a w oszczędniejszych realizacjach parkanem i fosą[1]. Idea tego typu budowli narodziła się w okresie renesansu we Włoszech (stąd włoska nazwa) i rozpowszechniła się w Europie[1].