Nowoczesna teoria monetarna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nowoczesna teoria monetarna, nowoczesna teoria pieniądza (MMT od Modern Monetary Theory lub Modern Money Theory) – heterodoksyjna teoria makroekonomiczna, która opisuje walutę jako monopol publiczny dla rządu oraz bezrobocie jako dowód na to, że monopolista walutowy nadmiernie ogranicza podaż aktywów finansowych potrzebnych do płacenia podatków i zaspokajania pragnień oszczędnościowych[1][2]. MMT stanowi ewolucję czartalizmu i jest czasami określany jako neoczartalizm.
Zwolennicy MMT argumentują, że rząd powinien stosować politykę fiskalną, aby osiągnąć pełne zatrudnienie, tworząc nowe pieniądze na sfinansowanie zakupów rządowych. Według zwolenników podstawowym ryzykiem po osiągnięciu przez gospodarkę pełnego zatrudnienia jest inflacja, której można zaradzić, podnosząc podatki i emitując obligacje w celu usunięcia nadmiaru pieniędzy z systemu[3]. MMT spotkał się jednak z głosami krytyki ze strony współczesnych i znanych ekonomistów.