Masolino
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Masolino da Panicale (ur. ok. 1383 w Panicale, zm. między 1436-1440[1]) – malarz włoski epoki quattrocenta.
Imię i nazwisko |
Tommaso di Cristofano di Fino | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data śmierci |
1436-1440 | ||
Narodowość |
włoska | ||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
|
Pracował w warsztacie Lorenza Ghibertiego przy realizacji zamówienia na drzwi do florenckiego baptysterium. Później swoimi freskami udekorował kaplicę Brancaccich we Florencji, kaplicę przy kościele San Clemente w Rzymie i baptysterium w Castiglione Olona. Jego sztuka stoi na pograniczu gotyku i rodzącego się renesansu. Ze średniowiecza, a zwłaszcza gotyku międzynarodowego ma jeszcze skłonność do dekoracyjności, elegancji, wyrafinowania, wysmukłości. Jego "ozdobny" styl wykształcił się w kontakcie z twórczością Ghibertiego, Gentile da Fabriano i Pisanella. Rysem nowoczesności w jego twórczości jest perspektywiczne konstruowanie przestrzeni w obrazach.